อาจารย์หมอคนนี้ของฉัน ตอนที่ 1

เรื่องราวเริ่มต้นที่สิตางค์ สาวสวยของคณะเเพทย์ กำลังรีบเดินเพื่อจะไปเข้าเรียน

ตุบ

สิตางค์

โอ้ยยยย

สิตางค์

ขะ.....ขอโทษค่ะอาจารย์

ออสติน

ไม่เป็นไร

สิตางค์:เค้าเหล่ตามองฉันนิดหน่อย

เเต่ฉันนะไม่กล้าที่จะมองหน้าคนที่เเอบรักมาตลอด 2 ปีหรอก โดยเฉพาะใบหน้าที่เย็นชานั่น เเละดวงตาที่อ่านความคิดได้ยาก ฉันคิดอะไรเพลินระหว่างเดินไปเข้าเรียน ซึ่งเเน่นอนว่ามันจะสายเเล้ว

หน้าห้องเรียน

สิตางค์

ขออนุญาติค่ะอาจารย์

อาจารย์ย่ง

รีบเข้ามา ถ้าเธอมาช้ากว่านี่อีกนิดฉันจะหักคะเเนนเธอ

สิตางค์

ค่ะๆ

จนเวลาผ่านไป

พักกลางวัน

สิตางค์

เห็นเเมวตัวหนึ่งติดอยู่บนต้นไม้

สิตางค์

พยายามช่วยเเมวตัวนั้น เเต่ไม่เป็นผล

อยู่ๆก็มีเเลมโบกินี่สีฟ้ามาจอดข้างๆ

ออสติน

ลงมาจากรถ

ออสติน

เดินมาอุ้มสิตางค์

สิตางค์

ว้ายอาจารย์

สิตางค์

ทำอะไรไม่ถูก

ออสติน

รีบช่วยมันลงมาสิ อึ้งอยู่ได้

สิตางค์

รีบช่วยเเมวตัวนั้นลงมา

สิตางค์

ขะ..ขอบคุณค่ะอาจารย์

ออสติน

ถ้าไม่มีธุระอะไรเเล้วงั้นชั้นไปนะ

สิตางค์

ขับรถดีๆนะคะอาจารย์

ออสติน

อืม

ออสติน : ขับรถมาเรื่อยๆจนถึงโรงพยาบาลเเห่งหนึ่ง

ออสติน

เปิดประตูเข้ามา

ออสติน

ว่าไง เป็นอะไรตายคะพี่สาวววว

ยูมิ (ลูกสาวป้าพร)

นี่ไอน้องเวร ชั้นยังไม่ตายยะ

ยูมิ (ลูกสาวป้าพร)

ปากเสียๆนี่ได้ใครมาเนี่ย

ออสติน

พี่มั้ง

ยูมิ (ลูกสาวป้าพร)

ชิ

ออสติน

เอ้าป้าพรสวัสดีค่ะ (ไหว้)

ป้าพร (ป้าเเท้ๆของออสติน)

จ่ะ เเม่ตัวเเสบ

ออสติน

พี่เค้าเป็นอะไรคะป้า

ป้าพร (ป้าเเท้ๆของออสติน)

อ่อพี่เค้าโหมงานเกินไปน่ะ

จบบบบบ

ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ เเอดยังเป็นมือใหม่อาจจะยังเเต่งได้ไม่ดีเท่าไหร่ ถ้าเเอดผิดพลาดตรงไหนก็สามารถคอมเมนต์กันมาได้นะคะ เเอดพร้อมรับฟังค่ะ เเละจะปรับปรุงนะคะ

ขอบคุณผู้อ่านทุกคนนะคะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ