#รักซาดิสม์ของเหล่าแวมไพร์(ฉบับแต่งเอง)
ร่าง
คานาโตะ
เชิญต่อเลยครับ ผมไปก่อน//หาย
ไรโตะ
(อยากได้มากกว่านี้!)
เรนะ
ฉันกลับมาบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่...
เคนทาโร่
แกทำเพื่อนฉันหรอหะ!!//ดึงคอเสื้อไรโตะ
ไรโตะ
ก็ผมขอโทษไปแล้วไงครับ
เรย์จิ
(สุดท้ายก็มีแต่เธอเท่านั้นที่ห้ามได้)
เรนะ
คุณเรย์จิต้องขอโทษแทนเคนทาโร่ด้วยค่ะ
เรย์จิ
อย่าให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกนะครับ
เรนะ
อยู่แบบนั้นไปจนกว่าจะครบ 1 ชั่วโมงนะ
เรนะ
ยุยไปกัน เดี๋ยวทำขนมให้
อายาโตะ
หะ นี้พวกเธอทำอะไร
ยุย
อายาโตะคุง มาทานด้วยกันสิ
เรนะ
ยุยไปนั่งรอก่อน เดี๋ยวยกไปให้
เรย์จิ
กำลังทำอะไรกันอยู่ครับ//ดันแว่น
เรนะ
ขนมค่ะ จะทานกับพวกเรามั้ยค่ะ
เรย์จิ
ผมจะลองทานดู//ไปนั่ง
เรนะ
เค้กนะ คานาโตะลองกินดูเพื่อจะถูกปาก//ป้อน
ยุย
สึบารุคุง มากินขนมด้วยกันสิ
อายาโตะ
ยัยเคียวนิวไปทำอีกสิ
เรนะ
เดี๋ยวของหวานจะเอามาให้ทีหลัง
เรนะ
ของไรโตะ ฉันผสมเลือดฉันไปหน่อย
เรนะ
กินแล้วเก็บด้วย ฉันต้องไปทำงาน//ไปนั่งโซฟา
เรนะ
อือ(อะไรอยู่ใต้ผ้าห่มกัน)//เปิด
เรนะ
(เรา..ไม่ควรจะไปนึกถึงมัน)
ชู
กลุ้มใจอะไรอยู่งั้นเหรอ
เรนะ
(คุณพ่อ...ตั้งใจจะฆ่าเราจริงๆด้วย)
ยุย
เรนะจัง! ทำไมถึงร้องไห้ล่ะ
เรนะ
คุณพ่อตั้งใจฆ่าฉันจริงๆด้วย//ร้องไห้
เคนทาโร่
ฉันก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมคุณอาถึงอยากฆ่าเธอ
เรนะ
คง...ฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆนะ
เรนะ
เรื่องนี้ฉันเอง...ก็ไม่เข้าใจ
เคนทาโร่
ฉันจะไปคุยเรื่องนี้กับคุณอา
เรนะ
คุยไปก็เท่านั้น คุณพ่อนะ
เคนทาโร่
จะฟังหรือไม่ฟังฉันก็จะไป//ไป
เรนะ
เห้อ...ห้ามไปก็ไม่ฟังสินะ
เรนะ
ยุย ถ้าฉันเกิดตายขึ้นมา
เรนะ
เธอช่วยดูแลเคนทาโร่ช่วยห้ามช่วยเตือนสติเขาเวลาที่เขาทำเรื่องโง่ๆทีนะ
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
แค่มาหาลูกสาวสุดที่รักเอง
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
หึ เก่งนี้
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
ที่รู้ทัน:)//ชักดาบ
เรนะ
ตั้งใจจะมาฆ่าสิน่ะค่ะ
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
ถ้ารู้ก็ตายซะ!//แทง
เรนะ
แต่หนูจะไม่ยอมโดนฆ่าหรอกค่ะ
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
ปากเก่งจริงๆ!//ฟัน
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
มาสู้กันจนกว่าจะตายกันข้าง:)
อายาโตะ
นั้นยัยเคียวนิวนี่
เรย์จิ
พ่อบุญธรรมของเธอสินะ
ไรโตะ
เห~ บิทซ์จังจะสู้ได้หรอ ตัวเล็กแบบนั้น
คานาโตะ
ดูน่าตื่นเต้นดีนะครับ
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
//ฟัน
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
อั่ค!//กระเด็นเล็กน้อย
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
แรงเยอะดีนี่!!//พุ่งใส่ด้วยความเร็ว
ทั้งสองคนได้ปะลองดาบกันจนกระทั่ง
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
ย้า!!!!!!!!
จู่ๆก็มีเสียงสว่างวาบเกิดขึ้น
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
//กระอักเลือด
เรนะ
ทำไมถึงอยากฆ่าหนูล่ะค่ะ
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
เพราะแก! กับเเม่แกทำให้ชีวิตฉันชิบ*าย!
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
ถ้าไม่มีคนมาบอกฉัน ป่านี้ฉันตาย*่าไปแล้ว!!
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
เพราะแกสองคน!!!
เรนะ
อย่าพูดเรื่องของคุณเสียๆหายๆนะค่ะ!
เรนะ
คุณเองก็ยังไม่รู้ว่าเรื่องจริงมันเป็นยังไง
เรนะ
แทนที่คุณจะฟังคุณแม่! คุณกับไปเชื่อ! อีชะนีนั้น!!!
เรนะ
ที่คุณแม่ทำ...เพราะอยากให้คุณ!
เรนะ
ได้มีชีวิตอย่างสุขสบาย!
เรนะ
แต่พอคุณเอายัยนั้นเข้ามา
เรนะ
มันก็ใส่ร้ายคุณแม่! ทุกอย่าง!!!
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
แกอย่ามาโกหก!!!
เรนะ
ยัยนั้นมันแค่ต้องการหุบสมบัติของคุณเท่านั้น!!!//ตะคอก+น้ำตาไหล
เรนะ
คุณแม่แค่อยากให้ครอบครัวกลับมาเป็นเมื่อเดิมแค่นั้น!!
เรนะ
คุณกลับทำทุกอย่างพังไปหมด!!!!!
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
พวกแกต่างหาก!!! พวกแกทำให้ทุกอย่างพัง!!!!
เดวิส
พ่อครับ! พอเถอะครับ!
เดวิส
เมื่อไหร่พ่อจะตาสว่างแล้วฟังที่น้องพูดบ้างล่ะครับ!!
เดวิส
น้องแค่อยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะครับ!!
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
ได้..
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
งั้นแก! ก็ไปอยู่กับฉัน!!!!//พุ่งไปฟันเรนะ
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
...(งั้นเหรอ...เราเป็นคนทำทุกอย่างพังเองสินะ)//ล้ม
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
//ตาย
ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องที่เเสนเจ็บปวดดังขึ้น
เดวิส
ฉันฝากเธอดูแลเรนะด้วย
เดวิส
ฉันจะไปบอกเรื่องนี้กับฮาชิ//วาป
เคนทาโร่
งั้น...ฉันกลับล่ะ ฝากด้วยยุย
เคนทาโร่
เธอจะไม่เป็นอะไรจริงๆนะ
เรนะได้หลับไป 4 เดือนเต็มๆจนเดวิส เคนทาโร่ ฮาชิ ยุยและคนอื่นๆเริ่มเป็นห่วง
ฮาชิ
พี่เดวิส ทำไมพี่เรนะนอนแบบนั้นตลอดเวลาเลยล่ะครับ
เดวิส
ไปกันเถอะ เดี๋ยวพี่พาไปเล่น
เดวิส
....(ตื่นขึ้นมาเล่นกับฮาชิเร็วนะ)//ปิดประตู
เรนะ
นี่...เรากลับไปนานแค่ไหนกัน
เดวิส
//รีบขึ้นมา+อุ้มฮาชิมาด้วย
โคโตะ(พ่อเรนะ+เดวิส)
//รีบขึ้นมา
เคนทาโร่
ค่อยยังชั่ว...ค่อยยังชั่ว
เดวิส
กลับมาแล้ว...น้องพี่
เรนะ
ทำไม..หลับไปนานขนาดนั้นเลยหรอ
Comments