รีบเเก้คำสาปสะ ตามตำนานที่เล่าขาน

ต่อจากความเดิม-

พนางเอกก็ได้หยิบตำราเล่มหนึ่งออก

เป็นตำราที่ทั้งสวยเเละน่าดึงดูดเป็นอย่างมาก

นางเอกจึงนำไปอ่าน

ในห้องสมุดนั้นจะมีเป็นห้องเเยกสำหรับคนที่ไม่ชอบสุงสิงกับใคร เเต่จะต้องอยู่ในห้องเเยกคนเดียวเท่านั้นเพราะห้องเล็กมากๆ

มิวมิว(นอ.)

//เดินเข้าห้องเเยก+วางของก่อนจะนั่งลงอ่านหนังสือ

ตำราเล่มนั้น ได้กล่าวประมาณว่า นี่ ตามตำนานที่เขาพูดกัน จะมีป่าต้องห้ามอยู่

เป็นป่าที่อันตรายเเละมีคนเคยเข้าไปเเละไม่ได้กลับออกมา ทำไมกลายเป็นป่าต้องห้าม ถ้ารอดออกมาได้คนๆนั้นก็จะเสียชีวิตอย่างไม่มีเหตุผลเลย ทำให้คนรอบๆนั้นคิดว่าคือคำสาปของป่า เลยทำให้ไม่มีคนกล้าเข้าไปในป่านั้น คนที่ออกมาก็เอามาเล่าต่อๆกันว่า ป่านี่น่ะ เป็นป่าที่มืดมาก ถึงจะเป็นตอนกลางวันพอเข้าไปก็เปลี่ยนเป็นตอนกลางคืนเลย

นางเอกเริ่มอ่านไปถึงกลางหน้าสมุด...ก็เริ่มคุ้นๆว่าป่านี่เหมือนจะเคยเจอที่ไหนเเต่ก็ไม่เเน่ใจ

มิวมิว(นอ.)

อืม//เริ่มคุ้นกับเนื้อหา

นางเอกจำได้ว่าเป็นป่าของมหาลัยนี้เเต่กลางป่าจะมีเปียโน

มิวมิว(นอ.)

//ลุกขึ้น+ถือหนังสือออกไปด้วย

นางเอกเดินไปหาบรรณารักเเละพูดขอว่า

มิวมิว(นอ.)

อาจารย์คะหนูเอาหนังสือออกนะคะ เดี๋ยวเอามาคืนค่ะ

บรรณารัก

//พยักหน้า

มิวมิว(นอ.)

//เดินออกไป

บรรณารักคุ้นหนังสือเล่มนั้นเป็นอย่างดีจึงเดินตามไปอย่างห่างๆ

นางเอกก็ได้เดินเข้าป่าไป

จนมาถึงกลางป่า นางก็เห็นเปียโนวางอยู่

มิวมิว(นอ.)

//มองอย่างสะพรึง

นางเอกได้มองไปรอบๆป่าเเละเห็นว่า เปลี่ยนเป็นเวลากลางคืนเเล้ว

มิวมิว(นอ.)

//สัมผัสได้ถึงคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เปียโน

？？？

....//มอง

？？？

กล้าเข้ามาในนี้ด้วยงั้นหรอ

มิวมิว(นอ.)

...//มอง

มิวมิว(นอ.)

ค่ะ...

？？？

หึ พรสวรรค์นะ เห็นผมเเละไม่กลัว//มอง

มิวมิว(นอ.)

ชินเเล้วค่ะ..

？？？

เเม่หนู กล้าเข้าหรอ//ลอยมา+มอง

มิวมิว(นอ.)

ค่ะ พอดีเห็นที่คุ้นตา//มอง

？？？

อืม//เล่นเปียโน

มิวมิว(นอ.)

//นั่งลงข้างๆต้นไม้+ฟัง

นางเอกฟังอย่างตั้งใจ

มิวมิว(นอ.)

เป็นเสียงไพเราะสะจริง//เคลิ้มกับเสียงเปียโน

？？？

หึ..//เล่นเปียโน

พอร่างหนุ่มเล่นจนจบก็ลุกขึ้น

？？？

เเม่หนูลองเล่นให้ฟังหน่อยสิ//ยืนมอง

มิวมิว(นอ.)

หนูเล่นไม่เก่งหรอกค่ะ คงเล่นไม่เท่าคุณลุง

ร่างหนุ่มส่ายหัวให้กับสาวน้อยเบาๆ

？？？

เล่นเถอะ เดี๋ยวลุงดู

มิวมิว(นอ.)

โอเคค่ะ//ลุกขึ้นเเละเดินไปนั่งที่เก้าอี้เปียโน

นางเอกก็ได้เริ่มบรรเลงโน็ตเพลงที่ตัวเองได้ฟังมาอย่างนุ่มนวลมาก

？？？

ทรงพลังสะจริง//ปรบมือ

นางเอกเริ่มเล่นจนรู้สึกเคลิบเคลิ้มไปกับโน็ตเปียโน ทำให้เพลงทรงพลังออกไปนอกป่า

บรรณารัก

...ไพเราะจัง//ได้ยิน+เดินเข้าป่าไปอย่างไม่รู้ตัวเพราะเพลง

มิวมิว(นอ.)

//เล่นจนจบ

บรรณารัก

//ปรบมือให้

มิวมิว(นอ.)

หื้ม//หันมามอง

มิวมิว(นอ.)

อาจารย์... ท่านกล้าเข้ามาหรอ

บรรณารัก

ไม่หรอกเเต่เสียงมันน่าหลงไหลมาก

？？？

เก่งมาก//ปรบมือ

มิวมิว(นอ.)

ขอบคุณค่ะ//ลุกขึ้น

มิวมิว(นอ.)

เดี๋ยวว่างๆหนูจะเข้ามามห้อาจารย์สอนเล่นอีกนะคะ//ไหว้

？？？

ครับ อาจารย์จะรอ//มอง+หายไป

บรรณารัก

ไปจ๊ะ เราออกจากป่ากัน//เดิน

มิวมิว(นอ.)

ค่ะ//เดินตาม

นางเเละอาจารย์ห้องสมุดก็เดินออกจากป่าเเละก็ไม่ได้ติดคำสาปตามตำนานที่เล่าไว้

-ขออนุญาติตัดจบค่ะ-

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ