คุณหมอมาเฟีย18+ นึกออกแล้ว!(4)

...ห้องนอนเหมยลี่..

เหมยลี่(นายเอก)

อือ//ตื่น

เหมยลี่(นายเอก)

กี่โมงแล้วเนี่ย//ดูเวลา

เวลาตอนนี้16:43

เหมยลี่(นายเอก)

เย็นมากแล้วแฮะ

เหมยลี่(นายเอก)

ออกไปซื้อของที่เซเว่นข้างล่างดีกว่า

...เซเว่น...

เมื่อเหมยลี่เดินเข้าเซเว่นก็รีบพุ่งตัวไปโซนมาม่าและขนมทันที

เหมยลี่(นายเอก)

อืมมม

เหมยลี่(นายเอก)

อันไหนอร่อยกว่ากันนะ

ทันใดนั้นก็มีเสียงนึงดังขึ้น

ตุ้บ!!

เสียงของคนบางที่ชนหลังของเหมยลี่

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

ขะ..ขอโทษครับ

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

เป็นอะไรมั้ย

เหมยลี่(นายเอก)

ไม่เป็นไรครับๆ

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

เราขอโทษจริงๆนะ

เหมยลี่(นายเอก)

ไม่เป็นไรเลยครับ//ยิ้ม

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

//ยิ้ม

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

นายพักอยู่ที่นี่หรอ

เหมยลี่(นายเอก)

ใช่ครับ

เหมยลี่(นายเอก)

แล้วนายพักที่นี่รึเปล่า

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

อ๋อไม่ๆ

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

พอดีเรามาหาเพื่อนเฉยๆอ่ะ

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

นายชื่ออะไรอ่ะ

เหมยลี่(นายเอก)

ผมชื่อเหมยลี่ครับอยู่ปี3

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

เราชื่ออาหลีนะเป็นหมอ

เหมยลี่(นายเอก)

ทำงานแล้วหรอครับเนี่ย!!

เหมยลี่(นายเอก)

งั้นผมก้ต้องเรียกพี่สินะ

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

เป็นกันเองก็ได้ๆ555

เหมยลี่(นายเอก)

เรียกพี่แหละดีแล้วครับ

เหมยลี่(นายเอก)

งั้นพี่รีบไปหาเพื่อนเถอะ

เหมยลี่(นายเอก)

รอแย่ละมั้ง

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

เพื่อนพี่ยังไม่กลับบ้านเลยน่ะสิ55

เหมยลี่(นายเอก)

อ่าว55

เหมยลี่(นายเอก)

งั้นผมขอตัวก่อนนะครับพี่

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

จ้ะๆ

เมื่อเหมยลี่คุยกับอาหลีเสร็จก็ได้เดินเอาของไปคิดเงินแล้วก็เดินออกมา

ในขณะที่เหมยลี่กำลังเดินกลับจากเซเว่นเพื่อนตรงไปยังคอนโดก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินตาม

เหมยลี่(นายเอก)

//หยุด

พอเหมยลี่หยุดเดินเสียงนั้นก็หยุดด้วย

เหมยลี่จึงเลือกที่จะวิ่ง

ทันใดนั้น!

ฟึบ!!

มีชายร่างสูงใหญ่คนนึงมาจับแขนเหมยลี่ไว้

เหมยลี่(นายเอก)

ปล่อยนะไอเวร!!

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

พี่เองๆ

เหมยลี่(นายเอก)

อะ...อ่าว

เหมยลี่(นายเอก)

พี่เฉิน

เหมยลี่(นายเอก)

ผมขอโทษครับนึกว่าพวกโรคจิตตามมา

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

ไม่เป็นไรๆ

เหมยลี่(นายเอก)

//จ้องหน้าซือเฉิน

เหมยลี่(นายเอก)

**ทำไมมันรู้สึกคุ้นแปลกๆวะ**

เหมยลี่(นายเอก)

ทันทีที่เหมยลี่จ้องหน้าซือเฉินเธอก็นึกออกแล้วว่าคนที่ขโมยครัเงแรกของเธอไปก็คือซือเฉิน!!

เหมยลี่(นายเอก)

เห้ย!!

เหมยลี่(นายเอก)

ผมจำได้แล้ว!!

เหมยลี่(นายเอก)

ไอพี่เวร!

เหมยลี่(นายเอก)

ไอเหี้ย!

เหมยลี่(นายเอก)

พี่ข่มขืนผม!!

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

หึ

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

จำได้แล้วหรอคะ

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

//ลูบหน้าเหมยลี่

เหมยลี่(นายเอก)

ไอเวรตะไล

เหมยลี่(นายเอก)

ไอสัส

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

จุ๊ๆ

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

ไม่เอาสิคะ

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

พูดคำหยาบไม่น่ารักน้าา

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

//ดันหมยลี่ไปติดกำแพง

เหมยลี่(นายเอก)

อึก!

เหมยลี่(นายเอก)

พี่ทำบ้าอะไร

เหมยลี่(นายเอก)

ปล่อยผม

เหมยลี่(นายเอก)

ไอแก่ลามก

เหมยลี่(นายเอก)

ปล่อย

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

คิดว่าพี่จะปล่อยง่ายๆหรอ

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

พี่ติดใจหนูแล้วนะ

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

ไม่สนใจพี่หน่อยหรอ

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

พี่ว่าพี่ก็เด็ดอยู่นะ

เหมยลี่(นายเอก)

ไอบ้า!

เหมยลี่(นายเอก)

ปล่อยผม

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

พี่

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

ไม่

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

ปล่อย

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

//จับเหมยลี่จูบ

ทั้งสองคนได้จูบกันอยู่แบบนั้นนายพอสมควร

เหมยลี่(นายเอก)

อึก!!

เหมยลี่(นายเอก)

แฮก!ฮึก!ฮ่า!//ผลักซือเฉินออก

เหมยลี่(นายเอก)

ผม!ฮึก!หายใจ

เหมยลี่(นายเอก)

ไม่ออก

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

ปากหวานดีนะ//ยิ้ม

ขณะนั้นเองก็ได้มีเสียงนึงดังขึ้น

ทำอะไรกันน่ะ?

ทั้งสองคนได้หันไปาหาตามเสียง

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

ถามว่าทำอะไรกัน?

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

อ๋อไม่มีอะไรหนอกพอดีรู้จักกับน้องเค้าน่ะ

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

ก็เลยคุยด้วยนิดหน่อย

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

อ๋อ

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

งั้นหรอครับ//มองเหมยลี่

เหมยลี่(นายเอก)

**ทำไมสายตาไม่เหมือนตอนคุยที่เซเว่นเลยวะ**

เหมยลี่(นายเอก)

พี่ไม่มีอะไรงั้นผมขอตัวนะ!!//วิ่งไป

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

หึ//จับปากตัวเอง

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

หนูหนีพี่ไม่ได้หรอกเจ้าตัวเล็ก

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

//ยิ้ม

อาหลีได้มองซือเฉินที่กำลังยืนมองเหมยลี่วิ่งหนีไปอย่างเอ็นดู

สายตาของอาหลีที่มองซือเฉินนั้นคือสายตาที่ดูอิจฉา

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

**เหมยลี่?**

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

**ฉันจะจำแกไว้**

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

**ยุ่งกับคนของฉันเมื่อไหร่เดี๋ยวรู้เรื่อง**

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

งั้นเราไปกันดีกว่านะครับอาหลี

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

คะ..ครับ

ทั้งคู่เดินขึ้นไปบนห้องของซือเฉินจากนั้นพวกเขาสองคนก็ได้ทำกิจกรรมด้วยกัน

อ๊ะ!อ๊า

เบาๆหน่อยสิ!

เสียงนั้นดังไปยังห้องของเหมยลี่เพราะห้องของเค้าสองคนอยู่ติดกัน

เหมยลี่(นายเอก)

!!!

เหมยลี่(นายเอก)

เสียง...

เหมยลี่(นายเอก)

เสียงเหี้ยไรเนี่ยยย!!

เหมยลี่(นายเอก)

ห้องข้างๆกุก็พี่เฉินนี่หว่า!!

เหมยลี่(นายเอก)

ไอบ้ากามนี่!!

เหมยลี่(นายเอก)

หึ้ย!

เหมยลี่(นายเอก)

น่าหงุดหงิด

เหมยลี่(นายเอก)

ไปนอนดีกว่า

เหมยลี่ได้เข้าห้องนอนเพื่อที่จะนอนแต่เค้าก็เกินนอนไม่หลับขึ้นมาเพราะเสียงลามกของห้องข้างๆดังมายังห้องของเค้าไม่หยุดจนนอนไม่หลับ

เหมยลี่(นายเอก)

โอ๊ยยย

เหมยลี่(นายเอก)

อะไรขนาดนั้น

เหมยลี่(นายเอก)

เวรกรรมอะไรของกุเนี่ย

เหมยลี่(นายเอก)

ไม่ไหวละโว้ย!!

เหมยลี่ตัดสินใจเดินไปเคาะประตูห้องของซือเฉิน

เหมยลี่(นายเอก)

//เคาะประตูห้องซือเฉิน

เหมยลี่(นายเอก)

เห้ยไอพี่เวร!!

เหมยลี่(นายเอก)

ออกมานะ!!

แกร๊ก!

เสียงเปิดประตูดังขึ้น

ซือเฉินเดินออกมา

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

ก็นึกว่าใคร

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

หนูนี่เอง

เหมยลี่(นายเอก)

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

เหมยลี่(นายเอก)

ทำไมพี่ไม่ใส่เสื้อห้ะ!!

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

//ยิ้ม

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

เวลามีอะไรกันจะใส่ทำไมล่ะ

เหมยลี่(นายเอก)

เหมยลี่มองกล้ามของซือเฉินอยู่แบบนั้นเพราะมันเป็นหุ่นที่น่าหลงไหลมาก

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

มองขนาดนี้จับเลยมั้ยคะ

เหมยลี่(นายเอก)

บ้ารึไง!

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

แล้วมีอะไรคะ

เหมยลี่(นายเอก)

ผมจะบอกให้เบาหน่อยผมนอนไม่หลับ

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

คงทำไม่ได้หรอกค่ะ

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

//นุ่งผ้าขนหนูเดินออกมา

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

มีอะไรหรอเฉิน

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

น้องเหมยลี่//มองแรงใส่

เหมยลี่(นายเอก)

**มองแรงใส่กุทำเหี้ยไรวะ**

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

มาพอดีเลย

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

รีบไปใส่เสื้อผ้าแล้วกลับไปได้ละ

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

วันนี้เฉินทำแค่นี้พอ

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

เอ๊ะ!

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

เฉิน

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

แต่ว่า-

ซือเฉิน(พระเอกร่างปกติ)

เข้าใจที่ผมพูดมั้ยครับ?

อาหลี(ตัวร้าย+หมอ)

กะ..ก็ได้

...จบ...

เชิญอ่านตอนต่อไป~

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ