อีกาแบบข้าจะใช่ชีวิตธรรมได้รึป่าว
ร่าง
นอ.ได้อยู่ที่เมืองเเห่งนึงมาก่อนหน้านี้เพราะว่ามีคนในหมู่ไปขอร้องที่คฤหาสน์ว่าให้ส่งใครก็ได้มาดูแลสวนดอกไม้ที่หลังเมืองเพราะว่าที่ตรงไม่มีใครจะไปทำหน้าที่นี้ที่นั้นเป็นแหล่งรวมคนจนที่ไม่มีใครอยากเข้าไกล้
นอ.ก็นึกสนุกเลยอยากออกไปเที่ยวเล่นเธอได้ปลอมตัวเป็นหญิงรับใช้ไปทำหน้าที่นั้นเอง
อยู่มากลางดึกคืนนึงนอ.ได้รู้สึกอยากจะไปบินเล่นละแล้วมีชาวบ้าน เห็นนอ.ได้ถอยเสื้อออกเผยให้เห็นปีกอันใหญ่สีดำ ผู้คนต่างลุมประนามนอ.ละไล่นอ.กลับไปที่เดิม
นอ.จึงได้สาปเเช่งคนในเมืองว่าหากเกิดสิ่งใดขึ้นอย่าได้บังอาจมาร้องขอความเห็นใจอย่าได้บังอาจย่างกายเข้ามาที่คฤหาสน์อีกเป็นครั้งที่2มิเช่นนั้นพวกเจ้าทั้งหมดจะไม่มีทางลอดกลับไปหาลูกหลายได้อีก
ตั้งแต่วันนั้นนอ.ไม่ได้ไปที่เมืองนั้นอีกเลย
นี้ก็8ปีมาแล้วที่ไม่ได้ไปที่นั้นอีก
หิมะปกคลุมไปทั่วมองที่ไหนก็เห็นแต่สีขาว
นอ.ออกไปบินเล่นที่สวนหลังบ้าน
โอลิเวีย นอ.
ว้าวชั่งเป็นวันที่สงบและสวยงาม
นอ.ค่อยๆบินลงมาดูสิ่งนั้น
โอลิเวีย นอ.
ตัวอะไรอะ..ตายรึยัง//สังสัย
โอลิเวีย นอ.
//หาไม้มาเขี่ยๆ//
โอลิเวีย นอ.
เห้ยๆคนหรอเนี้ย
โอลิเวีย นอ.
ยังไม่ตายสะด้วย
ลินคอน พอ.
ช่ว..ยข้าที..//สลบ
โอลิเวีย นอ.
มาขอให้ช่วยง่ายๆงี้เลยออ//แสยะยิ้มเล็กน้อย
โอลิเวีย นอ.
ตัวหนักจังเลยนะนายเนี้ย! //นอ.ค่อยๆอุ่มชายคนนั้นขึ้นมา
นอ.กำลังพาชายคนนี้บินไปกับเธอ
นอ.เดินเข้าไปแล้วถามเอลิส
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ครับนายข้า
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
//มองไปยังชายที่อยู่ในอ้อมแขนนายตัวเอง//
โอลิเวีย นอ.
หาห้องว่างให้ข้าที
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ครับนายหญิง
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
นายหญิงให้ข้าแบกร่างอันน่าสังเวทของชายผู้นั้นเถอะครับ//ก้มหน้าเล็กน้อย//
โอลิเวีย นอ.
ได้เอาไปสิ//เฉยชา//
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ให้ข้าว่างเจ้านี้ไว้ตรงไหนดีครับตรงพื้นดีมั้ยครับ
โอลิเวีย นอ.
ว่างชายคนนั้นลงที่เตียงนี้สะ
โอลิเวีย นอ.
ฝากรักษาแผลเขาให้ข้าที//บอกเเบรน เดอด้วยสีหน้าที่เฉยชา//
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ครับนายหญิง
โอลิเวีย นอ.
นอ.มองอยู่สักครู่//ละหันหลังกลับเหมือนกำลังจะไปไหนสักที่//
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
แล้วท่านจะไปไหนหรอครับ
โอลิเวีย นอ.
ข้ามีเรื่องต้องไปดูให้แน่ใจ
พรึบ!..//นอ.บินขึ้นเร็วมาก//
โอลิเวีย นอ.
จะใช่แบบที่ข้าคิดไว้มั้ยนะ
โอลิเวีย นอ.
นี้ไงที่ข้าเจอชายคนนั้น//ค่อยๆบินต่ำ//
โอลิเวีย นอ.
เขามาจากไหนกันนะ
โอลิเวีย นอ.
ร่างกายเขามีแต่ร่องรอยการต่อสู่
นอ.เริ่มบินต่อไปอีกสักระยะ
โอลิเวีย นอ.
คนตายเยอะหน้าดูสะจริง//พูดด้วยเสียงเรียบเฉย
โอลิเวีย นอ.
จะมีคนรอดมั้ยนะ//พึมพัม//
โอลิเวีย นอ.
.....โอ้โหตายหมดเลยหรอเนี้ย
โอลิเวีย นอ.
คนตายไม่น้อยเลยเขาเป็นใครกันแน่//คิดในใจพร้อมยิ้ม//
โอลิเวีย นอ.
//ชักเริ่มสนใจละสิ//
นอ.สำตรวจเพียงแค่นี้ละถอยกลับก่อน
โอลิเวีย นอ.
บินกลับก่อนละกัน
โอลิเวีย นอ.
แบรนเดอ เขาเป็นไงบ้าง
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ไม่ค่อยดีเลยครับนายหญิง
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ให้ฆ่าทิ้งดีมั้ยครับ
โอลิเวีย นอ.
อย่าพึ่ง ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ครับนายข้า
แสงแดดส่องพ่านเข้ามาที่หน้าต่างห้องพอ.
ลินคอน พอ.
นี้ที่.....ไหนเนี่ย...
ลินคอน พอ.
ทำไมข้ามาอยู่ที่นี้
ลินคอน พอ.
ไม่ใช่ว่าต้องอยู่ที่หรอกหรอ//คิดในใจ//
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
เจ้าฝื้นแล้ว ก็ลุกสะ
ลินคอน พอ.
เจ้าเป็นตัวอะไร!
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ก็คนทำแผลให้เจ้าไง
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ยังเจ็บอยู่หรอ
ลินคอน พอ.
ข้านอนไปนานเท่าไหร่
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ไม่มาก2อาทิตย์
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ลุกไหวมั้ย ไม่ไหวก็ต้องลุกที่นี้ไม่ใช่ที่ๆเจ้าจะมานอนเล่น//น้ำเสียงที่สุขุม//
ลินคอน พอ.
รู้แล้วน่า//น้ำเสียงนิ่ง//
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ข้าจะพาไปหานายหญิงของข้าคนที่ช่วยเจ้า
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
และอย่าได้พูดจาดูหมิ่นนายข้าเด็ดขาด🧐
ลินคอน พอ.
คนที่ช่วยข้าไม่ใช่เจ้าหรอกหรอ?
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ข้าหรอ ข้าหรอจะช่วยเจ้าข้าจะช่วยมนุษย์แบบเจ้าไปทำไม
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ข้าไม่ช่วยใครหน้าไหนนอกจากนายข้าหรอก
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
เจ้าไม่มีค่าพอให้ข้าช่วย
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
เตรียมตัวสะ
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ชุดอยู่บนเก้าอี้ขาวมือเจ้าแต่งตัวสะ
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ชุดแบบนี้น่าจะให้เจ้าได้ใส่สะ
ลินคอน พอ.
นี้มันชุดบ้าอะไรเก่าสิ้นดี//ไม่สบอารม//
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ชุดคนตายใส่ๆสะเจ้าไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องสิ่งใดได้
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ถ้าเสร็จแล้วก็ตามมาอย่าทำให้นายหญิงของข้าต้องรอ
ลินคอน พอ.
นายหญิงหรอ//พึมพัมละเดินตาม//
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
นายข้าอยู่ที่นี้แหละเดินเข้าไปหาท่านสะ
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ข้าต้องไปแล้ว//หายตัว//
ลินคอน พอ.
ที่นี้มันอะไรกันไม่มีหิมะหรอ//งงแต่ก็ไม่สนใจ//
ลินคอน พอ.
//เดินต่อไปเรื่อยๆ//
ลินคอน พอ.
//นายหญิงคนนั้นจะเป็นใครกันนะ//
ลินคอน พอ.
นั้นใครกัน! //พูดด้วยน่าเสียงที่เรียบนิ่ง
ลินคอน พอ.
คนหรอเจ้าเป็นใครมาทำไรตรงนี้อยากตายรึไง
โอลิเวีย นอ.
ปากคอเลาะร้ายไม่เบานะเจ้าหนะ
ลินคอน พอ.
เจ้าเป็นใคร//เอ่ยถาม//
โอลิเวีย นอ.
ข้าหรอ เป็นใครก็คนที่ช่วยเศษขยะเน่าอย่างเจ้ามาไง
โอลิเวีย นอ.
แผลหายแล้วหรอ
ลินคอน พอ.
เจ้าเป็นตัวอะไร
ลินคอน พอ.
เจ้าดูไม่ใช่คนธรรมดาเลย
โอลิเวีย นอ.
ข้าหนะเป็นใครงั้นหรอ//ขำเล็กน้อย//
โอลิเวีย นอ.
เหตุใดข้าต้องบอกเจ้าๆมีสิทธิ์ที่จะรุ้ด้วยหรอ
ลินคอน พอ.
เจ้ามันตัวอันตรายข้าจะฆ่าเจ้าทิ้งซะ
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
//เข้ามาขวางไหวด้วยความโกรธ//ไอมนุษย์ขยะเจ้าบังอาจจะทำอันไดนายหญิงข้า
ลินคอน พอ.
เจ้าหนะหรอนายหญิง
โอลิเวีย นอ.
ใช่ข้าเองนายหญิง//พูดด้วยสำเสียงที่สุขุม//
โอลิเวีย นอ.
มีปัญหาตรงไหนมั้ย//มองด้วยสายตาจริงจัง//
ลินคอน พอ.
อ่า ไม่มีๆข้าขออภัยท่าน
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
นายหญิงให้ข้าฆ่าๆมันเลยมั้ยครับ
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
มันทำตัวบังอาจใส่ท่านมันควรตายครับ
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ได้โปรดสั่งให้ข้าได้บั่นหัวมันด้วยครับนายหญิง
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
แต่นายหญิง!!
โอลิเวีย นอ.
แบรน เดอ!! ข้าบอกว่าไม่ต้อง//พูดด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัว//
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ครับนายหญิง
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ขออภัยครับ
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
ส่วนเจ้ามนุษย์กลับไปพักผ่อนสะเจ้ายังมีเรื่องที่ต้องตอบแทนข้าอยู่รักษาตัวสะ//มองด้วยความหงิดหงิด//
โอลิเวีย นอ.
แบรน เดอ เอาเขากลับไปที่คฤหาสน์//เสียงที่มีความโกรธ//
นอ.ได้บินออกไปด้วยความหงุดหงิด
ลินคอน พอ.
ปีกหรอ ท่านนั้นเป็นนกงั้นหรอแต่ปีกนั้นมันอะไรกันใหญ่และสวยงามมากจนน่าหรงไหล//พึมพัม//
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
เจ้ารู้ตัวมั้ยว่าทำอะไรลงไปไอมนุษย์โง่เขลา
ลินคอน พอ.
ก็ข้าไม่รู้ว่าท่านนั้นเป็นใคร
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
อย่ามาพูดว่าท่านๆๆเรียกท่านว่าท่านหญิงสะ
แบรน เดอ วิญญาณรับใช่
หัดเจียมเนื้อเจียมตัวสะบ้างว่าที่แห่งนี้เป็นที่ไหน
ลินคอน พอ.
.....//นิ่งเงียบละไม่ตอบอะไร//
นี้เป็นตอนแรกที่แอดแต่งถ้ามันดีบอกกันหน่อยนะแอดจะมาต่อตอนต่อไป
Comments