คมรัก มนต์อสูร ตอนที่1:น่าเบื่อ

ณปราสาทไร้ขอบเขต

มุซัน

ไคกาคุ

ขอรับ

มุซัน

เจ้าต้องทานมนุษย์ให้ได้มากกว่านี้!!!!

ไคกาคุ

เอ่อ ......

มุซัน

กินแบบกะหย่องกะแหย่ง!!!!!

มุซัน

เมื่อไหร่จะแข็งแกร่งว่ะ!!!!

มุซัน

ที่เจ้าไต่ลำดับขึ้นมาเป็นอสูรข้างขึ้นได้มันก็ดีเท่าไหร่!!!!!

มุซัน

เจ้ามาทำตัวเสเพล!!!

ไคกาคุ

กระผมจะพยายามขอรับ.....

มุซัน

จะพยามยามๆ!!!?

มุซัน

แล้วเมื่อไหร่จะทำได้???

มุซัน

ข้าก็รอคอยวันนั้น

ไคกาคุ

.....

มุซัน

แต่รอคอยไป

มุซัน

มันก็ไร้ประโยชน์

มุซัน

เพราะข้ารู้เจ้ามันอ่อนแอเกินไป!!!

ไคกาคุ

//โกรธจัด//

มุซัน

เจ้าจงฟังข้า

มุซัน

อสูรน่ะไม่ต้องแยกผิดชอบชั่วดีหรอกนะ

มุซัน

เราต้องกินมนุษย์เพื่อให้แข็งแกร่งขึ้นต่างหากล่ะนี่คือสิ่งสำคัญ!!

ไคกาคุ

กระผมจะจำใส่หัวไว้ขอรับ

มุซัน

เจ้าจะจำใส่หัวอย่างเดียวไม่ได้!

มุซัน

เจ้าควรจำใส่กะโหลก!!!จำใส่สมอง!!!

มุซัน

จำใส่เซลล์ประสาทเอาไว้ด้วย!!!

ไคกาคุ

ข.....ขอรับ

มุซัน

ถ้าเจ้าแข็งแกร่งขึ้น!!!!

มุซัน

เจ้าก็จะมีประโยชน์กับข้ามาก....!!!!

มุซัน

แล้วข้าก็จะโค่นล้มองค์กรหน่วยพิฆาตอสูร!!!!

มุซัน

เมื่อถึงวันนั้นอสูรก็จะใหญ่ที่สุด

ไคกาคุ

//ตั้งใจฟัง//

มุซัน

พวกเจ้าทุกตนยังมีประโยชน์ต่อข้า

มุซัน

จงกินคนให้มากขึ้นเสีย!!!

มุซัน

แล้วมาทำประโยชน์ให้ข้าจะดีกว่า!!

มุซัน

เจ้าไปได้แล้วไป!!!

มุซัน

เห็นหน้าแล้วรำคาญ....!!!!

ไคกาคุ

//เดินออกไป//

ไคกาคุ

คิดว่าข้าไม่รำคาญรึไงว่ะ!!!!

ไคกาคุ

โห้ยยย

ไคกาคุ

น่ารำคาญเหมือนกันแหละ!!!!

ไคกาคุ

น่าเบื่อออ!!!!

ไคกาคุ

หาไรกินดีกว่า

ไคกาคุ

เซ็งๆๆๆโว้ยยยยยย

จบ~

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ