![[ Vampier In The Demon Slyer BL ] (V.)](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/cartoon-posters/3695195ee4b.webp)
[ Vampier In The Demon Slyer BL ] (V.)
บ้าน
ชิโนบุ
ฉันจะพาคุณไปสำรวจรอบๆและพักผ่อนให้เต็มที่ก่อนที่ฉันะจะทำการทดลองกับคุณค่ะ
ชิโนบุ
แต่ฉันมีงานต้องทำต่อค่ะ
ชิโนบุ
ฉะนั้น ฉันจะให้เสาหลักคนอื่นๆช่วยดูแลคุณแทนในระหว่างที่ฉันไม่อยู่
ทันจิโร่
ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผม อิโนะสึเกะ และ เซนอิซึขอตัวไปฝึกก่อนนะครับ//โค้ง
ริวตะ 《Vampier》
//พยักหน้า
ริวตะ 《Vampier》
แล้ว...ชุดนี้มัน...
ชิโนบุ
ชุดที่คุณใส่อยู่น่ะหรอคะ
ชิโนบุ
พอดีว่าชุดของผู้ชายมันหมดน่ะค่ะ
ชิโนบุ
ฉันก็เลยให้คุณใส่ชุดของผู้หญิงไปก่อน
ชิโนบุ
เพราะเสื้อผ้าของคุณขาดหลุดลุ่ยไม่เป็นชิ้น
ชิโนบุ
แต่คุณใส่ชุดนี้แล้วเหมาะมากๆเลยนะคะเนี้ย~
ริวตะ 《Vampier》
อ่า...ไม่หรอกครับ//อาย+หูตกเล็กน้อย
ชิโนบุ
ฉันพูดจริงๆนะคะ!//ยิ้ม
？？？
คุยอะไรกันอยู่น่ะ! น่าสนุกจัง!//เดินเข้ามา
เร็นโงคุ
ฉันพาเกียวเมมาด้วยล่ะ
เร็นโงคุ
เขาบอกว่าเขาอยากเห็นเจ้าปีศาจที่ซาเนมิพูดถึง
ชิโนบุ
ถ้างั้นฉันฝากด้วยนะคะ
เร็นโงคุ
ขอดูหน้าชัดๆหน่อยสิ๊!!//จับหน้าริวตะให้เข้ามาใกล้ๆ
ริวตะ 《Vampier》
!?//สดุ้ง+สะบัดหน้าหนี
เกียวเม
ฉันว่านายทำเขาแรงเกินไปนะ เร็นโงคุ
เร็นโงคุ
อ่า 5555! ขอโทษๆ//ยิ้ม
เร็นโงคุ
เจ้าชื่ออะไรเจ้าปีศาจ...
เร็นโงคุ
งั้นข้าจะเรียกเจ้าว่า-//โดนปิดปาก
ริวตะ 《Vampier》
//เอามือปิดปากเร็นโงคุ
เร็นโงคุ
แค่จะตั้งชื่อให้เอง
ริวตะ 《Vampier》
สำหรับปีศาจ การตั้งชื่อคือการทำพันธสัญญาครับ
เกียวเม
การทำพันธสัญญาหรอ? มันคืออะไร
ริวตะ 《Vampier》
ก็...//อธิบาย
เร็นโงคุ
โอเค! ฉันเข้าใจแล้ว!
เร็นโงคุ
งั้นฉันจะพานายไปเดินชมรอบๆเอง!
เร็นโงคุ
จะไปด้วยกันมั้น เกียวเม?
ริวตะ 《Vampier》
//ลุกออกจากเตียง+เดินตามเร็นโงคุ
เร็นโงคุและเกียวเมได้พาริวตะไปเดินสำรวจรอบๆคฤหาสน์และสถานที่ต่างๆในหน่วย
ทำให้ทั้งสามคนได้ใช้เวลาร่วมกันและเริ่มสนิทกันมากขึ้น
ริวตะที่ไม่ค่อยไว้ใจมนุษย์มากนักก็กลับรู้สึกไว้วางใจเร็นโงคุและเกียวเมมากๆ
ริวตะรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยทุกครั้งที่อยู่ใกล้ๆเกียวเม
ราวกับว่าเกียวเมเป็นที่พักพิงที่สบายที่สุด
ทั้งสามคนใช้เวลาร่วมกันจนกระทั้งเวลาล่วงเลยมาถึงยามเย็น
เกียวเมเลยขออาสาพาริวตะกลับไปที่คฤหาสน์ผีเสื้อแทนเร็นโงคุ
เพื่อให้เร็นโงคุได้กลับไปพักผ่อน
ริวตะ 《Vampier》
(คนที่ชื่อเกียวเม...ตัวใหญ่เหมือนหมีเลยแหะ...)//มองที่แผ่นหลังของเกียวเม
ริวตะ 《Vampier》
(ระหว่างที่เดินชมสถานที่ต่างๆเขาเป็นคนที่พูดน้อยมากๆ...แต่ก็ใส่ใจทุกๆรายละเอีนดของสถานที่)
ริวตะ 《Vampier》
(เขาเป็นคนที่พูดด้วยแล้วรู้สึกอบอุ่นมากๆเลยแหะ...)
ริวตะ 《Vampier》
(ฉันไว้ใจเขาได้ใช่มั้ยนะ...)
เกียวเม
ถึงแล้วล่ะคุณปีศาจ//หยุด
ริวตะ 《Vampier》
อ่า...ขอบคุณที่มาส่งครับ//โค้ง
เกียวเม
คิดสะว่าที่นี้คือบ้านของคุณ
ริวตะ 《Vampier》
บ้านหรอครับ...
ริวตะ 《Vampier》
//กำลังจะเดินเข้าไปในคฤหาสน์
เกียวเม
ขอถามอะไรหน่อยสิ...
ริวตะ 《Vampier》
ครับ?//หยุด+หันกลับไปหาเกียวเม
เกียวเม
นายเป็นปีศาจอะไรกันแน่
เกียวเม
จะว่าเป็นพรายทะเลก็ไม่ใช่เพราะหูของพรายทะเลก็ไม่ได้ยาวขนาดนี้
เกียวเม
หูของนายน่ะ มันยาวเหมือนหูของแวมไพร์สะอีก
ริวตะ 《Vampier》
จะตอบว่ายังไงดีล่ะครับ
ริวตะ 《Vampier》
ผม...เป็นปีศาจ...พันธุ์ผสมครับ
ริวตะ 《Vampier》
พ่อของผมเป็นแวมไพร์ครับ
ริวตะ 《Vampier》
ส่วนพ่ออีกคนของผมเป็นพรายทะเลสาบในป่าดิบชื้น
ริวตะ 《Vampier》
ผมไม่มีแม่ครับ
เกียวเม
แล้วนายเกิดมาได้ยังไง....
ริวตะ 《Vampier》
พ่อผมที่เป็นแวมไพร์เป็นลูกผสมกับอินคิวบัสครับ
ริวตะ 《Vampier》
หื้ม?//หูตั้ง
อุซุย
สีตัวนายดูไม่ฉูดฉาดเอาสะเลยนะเนี้ย!
ริวตะ 《Vampier》
(ไอ้เวรนี้...มีปัญหาอะไรกับสีผิวของฉันห้ะ...)
ชิโนบุ
งั้นก็แสดงว่า คุณปีศาจมีสามสายเลือดสินะคะ
ริวตะ 《Vampier》
ก็คงประมาณนั้นมั้งครับ...
เกียวเม
แต่อินคิวบัสคืออะไรกันแน่
ริวตะ 《Vampier》
ไว้ผมจะอธิบายทีหลังนะครับ
ริวตะ 《Vampier》
นี้มันก็มืดมากแล้ว
ริวตะ 《Vampier》
ทุกคนควรจะไปพักผ่อนกันได้แล้วนะครับ
ชิโนบุ
งั้นฉันขอตัวนะคะ//ยิ้ม+ไป
ทุกคนแยกย้ายกับไปที่คฤหาสน์ของตัวเอง
ริวตะ 《Vampier》
เฮ้อ...//ถอนหายใจเฮือกใหญ่
ริวตะ 《Vampier》
(ที่นี้จะเรียกว่าบ้าน...ได้จริงๆหรอ?)//คิด
ริวตะ 《Vampier》
(ที่ผ่านมาเราเร่ร่อนไปทุกๆที่)//เดินเข้าไปในห้องพัก
ริวตะ 《Vampier》
แต่ต่อจากนี้...//พูดพึมพัม+เดินไปนั่งที่เตียงช้าๆ
ริวตะ 《Vampier》
ฉันคงไม่ต้องเร่ร่อนอีกแล้วสินะ...
ริวตะ 《Vampier》
คงไม่ต้องโดดเดี่ยวแล้ว...
ริวตะ 《Vampier》
ฮะ...เฮเลน
ริวตะ 《Vampier》
ฮะ...เอเลน..
เฮเลน
หนูคิดถึงพ่อมากๆเลยนะ!//วิ่งไปกอด
ริวตะ 《Vampier》
...//รับกอดไว้
เฮเลน
พ่อจ๋าไปไหนไม่ยอมบอกหนูเลย!
เฮเลน
หนูงอนพ่อจ๋าแล้ว//แก้มป่อง
ริวตะ 《Vampier》
พ่อขอโทษนะเฮเลน...
ริวตะ 《Vampier》
ยกโทษให้พ่อได้มั้ย...//ยิ้มอย่างอ่อนโยน
เฮเลน
อื้ม!!//พยักหน้า+ยิ้ม
ริวตะ 《Vampier》
//ยิ้ม+กอดเฮเลนแน่น
เฮเลน
//กอดริวตะ+ร่างกายค่อยๆสลายหายไปทีละนิด
ริวตะ 《Vampier》
เฮเลน...ร่างกายลูก...มัน...//มองอย่างตกใจ
เฮเลน
หนูแค่อยากรู้ว่าพ่อ...ยังจำหนูได้มั้ย...//กอด+ซุกอกริวตะ
เด็กสาวตัวน้อยๆพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อยในขณะที่กอดผู้เป็นพ่อของตนไว้
เฮเลน
พ่อยังไม่ลืมหนู...//เงยหน้ามอง+น้ำตาไหล
ใบหน้าเล็กๆของเด็กสาวได้มองหน้าผู้เป็นพ่อของตนทั้งน้ำตา
ใบหน้าที่ใสซื่อและบริสุทธิ์ของเธอ
ทำให้ผู้เป็นพ่อรู้สึกเจ็บที่หน้าอก
ราวกับมีอะไรมาแทงทะลุหัวใจของเขา
ริวตะ 《Vampier》
...//มองหน้าเฮเลนก่อนที่จะร้องไห้
ริวตะ 《Vampier》
พ่อไม่เคยลืมเธอเลยนะเฮเลน...
ริวตะ 《Vampier》
พ่อขอโทษ...
ริวตะ 《Vampier》
ที่รักษาเธอไว้ไม่ได้...
ริวตะ 《Vampier》
พ่อขอโทษ...//ลูบแก้มเฮเลนเบาๆ
เฮเลน
มันไม่ใช่ความผิดของพ่อเลยค่ะ...//ยิ้ม
เฮเลน
แค่รู้ว่าพ่อไม่ลืมหนู! หนูก็ดีใจมากๆเลยล่ะ!!//ยิ้มอย่างสดใส
ใบหน้าที่ใสซื่อและบริสุทธิ์ของเด็กสาวได้ยิ้มออกมาด้วยความสดใส แม้ว่าใบหน้าของเธอจะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาก็ตาม
ริวตะ 《Vampier》
เฮเลน...พ่อขอล่ะ...//ร้องไห้+กอดเฮเลนไว้
ริวตะ 《Vampier》
อย่าจากพ่อไปอีกเลยนะ...
ผู้เป็นพ่อได้ร้องไห้ออกมาอย่างน่าเวทนา
และขอภาวนาให้ลูกสาวที่เขารักที่ได้ตายไปแล้ว
ซึ่งเขาก็รู้ดีอยู่แล้วว่า
เฮเลน
พ่อจ๋า...//พูดน้ำเสียงสั่นเครือ
เฮเลน
หนูไปก่อนนะ...//ยิ้ม+ร่างกายค่อยๆสลายไป
ริวตะ 《Vampier》
ไม่...เฮเลน!!//พยายามคว้าเฮเลนมากอดเอาไว้
ริวตะ 《Vampier》
ไม่!...ไม่!...
ริวตะ 《Vampier》
พ่อขอล่ะเฮเลน!!
ริวตะ 《Vampier》
อย่าไปเลยนะ!!
ริวตะ 《Vampier》
ขอร้องล่ะ!!
ริวตะ 《Vampier》
//สดุ้งตื่น+น้ำตาไหล
ริวตะ 《Vampier》
//ค่อยๆลุกขึ้นมานั่งบนเตียง+ปวดหัว...
ริวตะ 《Vampier》
(..เฮเลน....)//นึกถึงความฝัน
ริวตะ 《Vampier》
(ถ้าเกิดฉันไม่โดนยึดพลัง...เฮเลนคงไม่ต้องตาย...)//คิดกับตัวเอง+เหม่อ
ริวตะ 《Vampier》
...//มองไปรอบๆ
ริวตะ 《Vampier》
ยังมืดอยู่เลยแหะ...//พึมพัม
ริวตะ 《Vampier》
นอนต่อดีกว่า...
？？？
หอมหวานสะเหลือเกินนะเจ้าอสูร
Comments
Miu miu
แอดเขียนดีมากอ่าาา 🤩
2024-02-28
1