เป็นนักเรียน(?)ดีๆดันกลายเป็นผู้พิทักษ์วงโกเล่.
第10章
โทชิโอะ นามิ.
วันนี้ทำอะไรกินดีนะ~ /// คิด + หยิบกระเป๋านักเรียนแล้วไปห้องรับแขก
โทชิโอะ นามิ.
.ทำอาหารเช้า
โทชิโอะ นามิ.
.จัดจานอาหาร
โทชิโอะ นามิ.
.เดินหน้าบรรได
โทชิโอะ นามิ.
พ่อค่ะ! อาหารพร้อมแล้วค่ะเดี๋ยวไปทำงานสายนะคะ!
🗣️: จ้า!! พ่อกำลังลงไปแล้ว!!!
โทชิโอะ นามิ.
.กลับไปนั่งโต๊ะอาหาร
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
มาแล้วจ้าๆ! /// รีบเดินมา + นั่ง
สองพ่อลูก : จะทานแล้วนะคะ! / ครับ!
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
.กิน
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
นามิพ่อมีอะไรจะบอกนะ /// ก้มหน้า
โทชิโอะ นามิ.
อะไรหรอค่ะคุณพ่อ?
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
เดี๋ยวเราจะย้ายบ้านไป โตเกียวน่ะ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
พอดีพ่อเปลี่ยนที่ทำงานสักพัก
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
อืม... ลูกโอเคหรือเปล่า
โทชิโอะ นามิ.
โอเค แล้วเราจะอยู่ที่ไหนค่ะ?
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
บ้านริมทะเล ที่มีความสงบและมีโรงเรียนดีๆใกล้ๆก็มีร้านสะดวกซื้อ
โทชิโอะ นามิ.
งั้นก็ดีแล้วค่ะ /// ยิ้ม
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
พ่อทำเรื่องย้ายโรงเรียนไว้ให้แล้วน่ะ
โทชิโอะ นามิ.
แล้วเราจะกลับมาหรือเปล่าค่ะ?
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
แน่นอนต้องกลับสิ /// ลูบหัวนามิ
โทชิโอะ นามิ.
ค่ะ //// ยิ้ม
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
.ยิ้มเอ็นดู
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
งั้นเราออกจากบ้านพร้อมกันเลยเนอะ
สองพ่อลูก : ไปก่อนนะครับ/คะ!
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
เอาหล่ะไว้เจอกันตอนเย็นนะนามิลูก
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
.เดินออกไป
โทชิโอะ นามิ.
.หันหลังไปเห็นสึนะกับฮารุ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.ยิ้มแห้ง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( ซวยแล้วสิ ทีนี้อ่ะ )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอะ! อรุณสวัสดิ์นะนามิจัง
มิอุระ ฮารุ.
อรุณสวัสดิ์ค่ะ^^
โทชิโอะ นามิ.
ทำอะไรกันงั้นหรอ /// เดินมา
มิอุระ ฮารุ.
เอาข้าวกล่องให้คุณสึนะค่ะ! /// ยื่นให้สึนะ
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
อรุณสวัสดิ์สึนะคุงมิจัง
โทชิโอะ นามิ.
อรุณสวัสดิ์เคียวจัง! /// โบกมือทักทาย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอ-เอ่- เคียวโกะจัง- เอ๊ะ!
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
สึนะกันจังเลยนะ /// ยิ้ม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( เข้าใจผิดจริงๆด้วย! )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อ-คือ-คือว่าไม่ใช่แบบนั้น
มิอุระ ฮารุ.
มิอุระ ฮารุค่ะ เจอกันสองครั้งแล้วหลังจากนี้ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ! /// โค้ง
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
ฉันชื่อซาซางาวะ เคียวโกะ อยู่ห้องเดียวกับมิจังสึนะคุง
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
หวัดดีจ้ะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.เหงื่อตก
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( ยังไม่ได้แก้ตัวเลย~ )
โทชิโอะ นามิ.
ส่วนฉัน โทชิโอะ นามิ นะมิอุระจัง /// ยิ้ม
มิอุระ ฮารุ.
! ฉันยังไม่ได้ขอโทษเลย ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ตบหน้าตอนนั้น /// โค้ง
โทชิโอะ นามิ.
ไม่เป็นไรๆ เรื่องมันผ่านมาแล้ว
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( คุยกันไปถึงไหนแล้วเนี่ย )
มิอุระ ฮารุ.
ไว้พวกเราไปทานเค้กด้วยกันดีมั้ยค่ะ!
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
เอ๋ ได้สิ
โทชิโอะ นามิ.
คงไม่ได้ไปด้วยขอโทษทีนะมิอุระจัง
มิอุระ ฮารุ.
เอ๋? ทำไหมค่ะ?
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
มีธุระงั้นหรอมิจัง
โทชิโอะ นามิ.
พอคุณพ่อต้องย้ายที่ทำงานไปทำงานที่โตเกียว เลยต้องย้ายบ้านและย้ายโรงเรียนนะ
มิอุระ ฮารุ.
โถ่~ ไม่เป็นไรนะคะ
โทชิโอะ นามิ.
ไว้ฉันกลับมาแล้วไปทานเค้กด้วยกันนะคะ /// ยิ้ม
โทชิโอะ นามิ.
มาหงมาหาวอะไรเหมือนกันเนี่ยพวกนาย /// อ่านหนังสือญี่ปุ่น
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
ไอหมอนี่มันเลียนแบบผมครับ
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
เปล่าเลียนแบบสักหน่อยนะ ก็มันน่าเบื่อเลยหางเองต่างหาก
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
.ขมวดคิ้ว
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
ไม่ต้องปฏิเสธนะ มาหาวต่อหน้ารุ่นที่ 10 มันยังเร็วไปอีกสิบปีเว้ย!
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
.ยืนถือไดนาไมท์
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
ถ้าคร่าวหน้ายังหาวต่อหนรุ่นที่ 10 อีกหล่ะก็!
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
ฉันจะยัดไอนี้เข้าปากนายซะ!
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
อีกแล้ว จะจุดดอกไม้ไฟอีกแล้ว
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
ไม่ใช่ดอกไฟ!
โทชิโอะ นามิ.
พอเลยๆ ทั้งสองคนหยุดเลย /// ห้าม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ทะเลาะกันอีกแล้วน่า~
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
)つ ก็หมอนี่มันอวดดีนิครับ
โทชิโอะ นามิ.
ไม่เห็นต้องจุกจิกเลยนี่ /// กุมขมับ
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
อย่างนายเนี่ยนะ พอจะเป็นคนเฒ่าบนหลังเท้าซัมากกว่า
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ไม่เอาน่าๆ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
โกคุเดระคุง ยามาโมโตะ
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
ถ้ารุ่นที่ 10 เอยบอกเองหล่ะก็ /// เก็บ
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
จริงสิได้ข่าวมาว่านามิจังจะย้ายจากเมืองนามิโมริแล้วนิ
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
ห๋า!!??!?
โทชิโอะ นามิ.
ใช่แล้วทาเคชิคุง จะย้ายของเย็นนี้น่ะพรุ่งนี้น่าจะออกแล้ว
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
เศร้าเลยแหะ
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
ดีแล้วไม่ต้องมียัยตัวป่วนก๊วนแล้ว
โทชิโอะ นามิ.
นั้นก็เรื่องของนาย
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
แล้วจะย้ายไปไหนหรอ
โทชิโอะ นามิ.
โตเกียวน่ะ หรือก็ไม่เมืองอื่น
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
เพิ่งมาอยู่ได้ไม่นานย้ายไปไวจัง
โทชิโอะ นามิ.
ก็คุณพ่อเปลี่ยนที่ทำงานบ่อยน่ะ
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
แต่ว่าน่าเบื่อแหะ ไม่มีอะไรให้ตกใจเลย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอ๊ะ? /// มองตามเสียง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
รีบอร์น- โอ้ย!!!!!--เจ็บๆๆๆ!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
โอ้ย! เจ็บนะ!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เจ็บแขนอยู่อ่ะ!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ชุดอะไรของนายเนี่ย
โทชิโอะ นามิ.
ชุดดูแปลกดีนะคะ?
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
หรือว่าตั้งใจจะเล่นมุขเกาลัดแบบนี้ใช่มั้ย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เออ! ใช่หรอเล่นมุขงั้นหรอ?
รีบอร์น.
เปล่านี่มันหอยเม่น
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เถียงแบบค่าๆคูลๆเลย
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
5 5 5 5 ตลกดีจังเนอะ
รีบอร์น.
นี้ชุดสูทอำพราง สำหรับสะกดรอยเหยื่อ
รีบอร์น.
ช่วงที่อยู่รถไฟแน่นๆน่ะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ขืนใส่ชุดเเบบมีคน 100 คนหันมอง 100 คนแน่เลย
รีบอร์น.
มีแต่คนกลัวหนาม เลยไม่มีใครเข้าใกล้ฉันก็เลยยืนสบายดี
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการสืบ!
รีบอร์น.
ตอนเบียงกี้อยู่ชั้นประถม เขาทำให้ฉันตอนคาบหตกรมมนะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.นึกเห็นเบียงกี้
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ยัยพอยซันคุกกี้นั่นน่ะหรอ
รีบอร์น.
เพราะฉะนั้นคนที่ถูกหนามแทงก็จะขึ้นสวรรค์ ภายใน 30 วิ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ยึ้ย!!!! /// ขนลุก + สลบ
โทชิโอะ นามิ.
สึนะ! /// เขย่าตัว
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
รุ่นที่ 10!
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
รุ่นที่ 10 ครับ!!!
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
เป็นไงบ้างครับ!
รีบอร์น.
ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวอีก 10 นาทีก็ฟื้นเอง
รีบอร์น.
ฉันรู้จักที่พักดีๆ ที่จะให้เขาฟื้นด้วยไงล่ะ
หลัจากหลังรีบอร์นได้พาพวกนามิมาห้องรับแขก( ? ) และคุยกันฐานลับที่ตั้ง แล้วได้มีลูกน้องฮิบาริเข้ามาพอดี แล้วได้เกิดเรื่องทะเลาะวิวาทจัดการพวกลูกน้องฮิบาริ จากนั้นฮิบาริหรือกรรมการคุมกฎได้เริ่มเปิดฉากจากต่อสู้กับโกคุเดระและทาเคชิ ( ส่วนนามิก็ดูแลสึนะพร้อมเป็นบอดี้การ์ด ) โกคุเดระได้สลบได้ส่วนทาเคชิก็เป็นคู่ต่อสู้ให้กับฮิบาริแล้วพลาดท่าให้กับฮิบาริ เหลือแค่ นามิ และ สึนะที่สลบอยู่
ฮิบาริ เคียวยะ.
เหลือแค่ เธอ กับ เจ้าที่นอนสลบ
โทชิโอะ นามิ.
ท่อนฟางั้นหรอ /// เอียงคอ
โทชิโอะ นามิ.
.ลุกขึ้น + วางหัวสึนะลงกับโซฟา
ฮิบาริ เคียวยะ.
.เปิดฉากต่อสู้กับนามิ
ฮิบาริ เคียวยะ.
หลบเก่งดีนิ /// ฟาดท่อนฟาลง
ฮิบาริ เคียวยะ.
.กวาดท่อนฟาไปทางนามิ
โทชิโอะ นามิ.
คุณเคียวยะนี้ใช้ท่อนฟาเก่งจังเลยนะคะ /// หลบไปมา
ฮิบาริ เคียวยะ.
หึ เธอก็หลบไม่คิดจะโจมตีหรือไง /// ตามไปโจมตี
โทชิโอะ นามิ.
พอดีไม่ได้เก่งการสู้เท่าไหร่แต่ก็ไม่ซะทีเดียวหรอกนะคะ /// ยิ้มกวน
โทชิโอะ นามิ.
อาจจะแรงไปหน่อยนะคะ
ฮิบาริ เคียวยะ.
เข้ามาสิพวกสัตว์กินพืช /// รี่ตาลง
ฮิบาริ เคียวยะ.
! /// กระเด็น
ฮิบาริ เคียวยะ.
ใช่ได้ดีนิ
โทชิโอะ นามิ.
ขอบคุณค่ะ สำหรับคำชนเล็กๆน้อยๆ /// วิ่งเข้าหาฮิบาริ
ฮิบาริ เคียวยะ.
อัก!... /// กุมท้อง
โทชิโอะ นามิ.
.ดูแลทั้งสาม
ฮิบาริ เคียวยะ.
.หันมองต้นเรื่องที่โยนเม็ดกาแฟ
ฮิบาริ เคียวยะ.
ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายเป็นใคร
ฮิบาริ เคียวยะ.
ฉันไม่สบอารมณ์แล้ว /// เดินออกไป
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อ-อะ-อ่า? /// ตื่นพอดี
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ?
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
.ตื่นตาม
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
โอ~! //+1
โทชิโอะ นามิ.
สวัสดีตอนเลิกเรียนนะทุกคน /// ยิ้ม
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
เจ้าหมอนั่นหล่ะ!!
รีบอร์น.
รอบนี้นามิจัดการฮิบาริอยู่หมัดเลยหล่ะ
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
โอ่! ขอบใจนะ
รีบอร์น.
เสียดาย สึนะตื่นช้าไปหน่อย
โทชิโอะ นามิ.
ตายแล้วหล่ะ! /// ลุกพรวด
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
จะกลับแล้วงั้นหรอ
โทชิโอะ นามิ.
ใช่แล้วหล่ะจะกลับไปช่วยคุณพ่อเก็บของน่ะ /// ยิ้ม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ฉันไปด้วย!
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
รุ่นที่ 10 ไปผมก็ไปครับ!
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
งั้นฉันไปด้วยน่า~
โทชิโอะ นามิ.
ได้สิ สึนะฝากพวกโกคุเดระมาด้วยนะ^^
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ได้เลย ไว้เจอกัน/// โบกมือ
โทชิโอะ นามิ.
เจอกันน่ะ! //// เดินออกไป
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นี้แหละบ้านนามิจังน่ะ /// ยืนอยู่หน้าบ้าน
โทชิโอะ นามิ.
เข้ามาเลยทั้งสาม /// ยิ้ม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อือ! /// เดินเข้าไป
ทั้งสาม: รบกวนด้วยนะครับ!
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ไงเด็กๆ ! /// ยกกล่อง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
สวัสดีครับ /// เกร็ง
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
สวัสดีครับเอ่อ.....
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
สวัสดีครับคุณพ่อนามิ!
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
อ๋อ! ฉันชื่อ ริวคาชิ พ่อนามิเอง
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
สวัสดีครับลุงริวคาชิ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
โอ้! เจ้าตัวน้อยระวังล้มนะ!
โทชิโอะ นามิ.
งั้นมาช่วยขนของกันเถอะ /// ยิ้ม
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
งั้นหนุ่มๆทั้งสาม มาช่วยลุงทางนี้หน่อย
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ฝากด้วยนะ /// ยิ้ม
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
ได้ครับ!
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
นามิไปเก็บของลูกบนห้องนอนลูกก่อนแล้วกัน /// ลูบหัวนามิ
โทชิโอะ นามิ.
ค่ะๆ /// เดินขึ้นห้องไปเก็บของ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
หนุ่มตามฉันมาทางห้องเก็บของแล้วกัน /// เดินนำ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ครับ /// ตาม
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ต้องขอบคุณพวกเธอนะที่มาช่วยฉันกับนามิเก็บของ
โทชิโอะ นามิ.
ขอบคุณมากๆเลยนะทั้งสาม /// ยิ้ม
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
ไม่เป็นไรหรอกเธอเป็นเพื่อนของพวกเรานี้! /// แตะไหล่นามิ
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
ฉันแค่ตามช่วยรุ่นที่ 10 เฉยๆเฟ้ย! /// หันหน้าหนี
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ไม่เป็นไรหรอกน่า ^^
โทชิโอะ นามิ.
อ่ะของตอบแทน /// ยื่นถุงเค้กทำกับมือให้ทั้งสาม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ขอบใจนะนามิจัง
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
จะรับไว้ก็แล้วกัน /// รับเค้ก
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
ขอบใจนะ /// รับเค้ก
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
เดินทางกลับบ้านดีๆหล่ะพวกลุงเองว่าจะออกเดินทางตอนนี้เลยน่ะ
โกคุเดระ ฮายาโตะ.
เห๋!? ออกไวจังเลย?
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ก็จะได้ถึงบ้านใหม่ไวๆไง อ๋อ! /// หยิบกระดาษขึ้นมา + ยื่นให้สึนะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.มองริวคาเชิสลับกับใบกระดาษ
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
คืออะไรหรอครับ?
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
เมืองที่ฉันอยู่น่ะ กับบ้าน เลขที่
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ไว้มาหาก็ดีนะ เดี๋ยวฉันจะเตรียมของกินไว้ให้
เมืองมิยาซุ จังหวัดเกียวโต บ้านเลขที่ xxx/xc
โทชิโอะ นามิ.
อ่ะ! เบอร์โทรของบ้านใหม่ของฉันมีอะไรก็โทรมานะ /// ยิ้ม + ยื่นกระดาษ
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
อ-อ๋อ! /// รับ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
อย่าคิดมาจีบลูกสาวของฉันซะหล่ะ!
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
งั้นฉันกับนามิไปก่อนนะ /// โบกมือ
โทชิโอะ นามิ.
บ๊าบบายนะ /// ยิ้ม + โบกมือ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
.ขึ้นรถ( ฝั่งคนขับ )
โทชิโอะ นามิ.
Sa eo na ra /// ยิ้ม + ขึ้นรถ
![โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/8196288/avatar/48142078/1707815049110.jpeg-s200webp?sign=3a989e9f1a96f76f9f13f4fdfac1dbed&t=68004480)
Comments
Romar🐬💞
ต่อนะคร้าบบ
2024-03-23
1