[FIC] All Hunter X Hunter
ตอนพิเศษ ไออุ่นในละอองหิมะ (2/3) | ภารกิจ[ลับ] X เสี่ยงตาย
A.โจรขโมยไต | Gaming จงเจริญ
A.โจรขโมยไต | Gaming จงเจริญ
สำหรับไว้อ้างอิงในฉากถัดไป
A.โจรขโมยไต | Gaming จงเจริญ
A.โจรขโมยไต | Gaming จงเจริญ
Not support
ฝอยและกระดาษหลากสีรุ้งพุ่งกระจัดกระจายจากปากกระบอกของเปเปอร์ชูท พร้อมกับเสียงของทุกคนที่เอ่ยขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกัน
"สุขสันต์วันเกิด เคธี่ !!!"
จากนั้นก็มีประกายไฟจากแสงเทียนที่สว่างท่ามกลางความมืด ทำให้ดึงดูดความสนใจของเคธี่ให้เลื่อนสายตาหันไปมอง
ภาพของเลโอลีโอที่ถือเค้กก้อนใหญ่ และเริ่มเปล่งเสียงร้องเพลง 'แฮปปี้เบิร์ดเดย์' พร้อมกับทุกคนที่ยืนอยู่รอบ ๆ
เจ้าของวันเกิดอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ความตื้นตันใจมันเอ่อล้นอยู่ในอก เธอไม่คิดเลยว่า จะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับเธอจริง ๆ
เมื่อเสียงเพลงจบลง เคธี่ครุ่นคิดก่อนจะหลับตาเพื่ออธิษฐานขอพรอยู่ภายในใจ แล้วจึงค่อยเป่าเทียนหมายเลข 14 ให้ดับลง
หลังจากการเซอร์ไพรส์ที่เตรียมกันมาได้ผ่านพ้นไปพร้อมกับรอยยิ้ม ทุกคนแยกย้ายกันไปนั่งที่โต๊ะอาหารเพื่อดื่มด่ำกับการเลี้ยงเฉลิมฉลองในวันเกิด
แต่มีหรือที่มื้อค่ำคืนนี้มันจะอยู่อย่างสงบ
ในเมื่อตัววุ่นวายต่างมารวมตัวกันอยู่ที่นี่
กอร์นตะโกนออกมาอย่างเหลืออด เมื่อโดนคิรัวร์ฉกอาหารไปต่อหน้าเขาหลายต่อหลายครั้ง
สีหน้าของเจ้าหัวขโมยที่ดูท่าจะไม่สำนึกผิดพลางยิ้มเยาะอย่างนึกสนุกที่ได้แกล้งเพื่อน
กอร์นคงไม่ยอมโดนอยู่ฝ่ายเดียว
สายตาของเขาเหลือบไปมองเค้กในชามของคิรัวร์ราวกับนึกวิธีเอาคืนออก
ในวินาทีต่อมา กอร์นพุ่งจะไปหยิบชามเค้กที่หมายตาไว้ ด้วยความไวของเจ้าเหมียวจึงไหวตัวทันและคว้าชามเค้กของตนชูขึ้น
เด็กชายผมตั้งคาดการณ์ไว้แล้ว เขาเขวี้ยงช้อนไปกระแทกกับมือของคิรัวร์
เมื่อภาชนะหลุดร่วงลงมา กอร์นยื่นมือมารองรับและออกแรงซัดชามเค้กเข้าหน้าคิรัวร์อย่างจัง !
กอร์นหัวเราะออกมาอย่างสะใจ เมื่อเค้กที่ ่เผละ่ อยู่บนหน้าของอีกฝ่าย ทำเอาเละจนสภาพดูไม่ได้
จังหวะเผลอตัว เจ้าแมวขาวฉวยโอกาสแย่งชามเค้กที่กินเหลือของกอร์น มาปาใส่หน้าเพื่อหยุดเสียงหัวเราะอันน่ามั่นไส้
หลังจากนั้นก็เกิดสงครามอาหารขนาดย่อม ทำเอาคนที่นั่งอยู่รอบ ๆ ถึงกับนวดขมับ
เลโอลีโอ
ไอ้...ไอ้เจ้า...! / หงุดหงิด
เลโอลีโอ
ไอ้เจ้าพวกบ้า💢💢 !!!
เลโอลีโอ
หยุดสักทีสิโว้ยยยยยยย !!!!
เศษก้อนเค้กที่ผ่านหน้าเลโอลีโอและลอยพุ่งตรงเข้าปากเคธี่อย่างเหมาะเจาะ
ไม่เสียแรงที่เธออ้าปากรอรับอยู่นาน...
เคธี่
กินแบบนี้...ก็อร่อยไปอีกแบบแฮะ
ซูชิ
ไม่ห้ามแบบนี้จะดีเหรอครับ
วิงค์
ไม่เป็นไรหรอก นี่ก็ถือว่า เป็นสีสันของงานเลี้ย-
พูดไม่ทันจบ เศษครีมจากเค้กที่กระจัดกระจายก็ลอยมา 'แผละ' ที่เลนส์แว่นของเขาอย่างแม่นยำ
ความเย็นของครีมทำเขาชะงัก ก่อนจะถอดแว่นออกมาเช็ดด้วยสีหน้ากึ่งหัวเราะกึ่งขมขื่น
วิงค์
นะ-นี่ก็นับเป็นสีสันเหมือนกันนะ
ซูชิ
เอ่อ...ครับอาจารย์... / เหงื่อตก
โมราอุ
มีแต่พวกบ้าดีจริง ๆ ... / ยกน้ำผลไม้ดื่ม
โมราอุ
อ่า... / มองแก้วที่ถือ
โมราอุ
ถ้าเป็นเบียร์หรือเหล้าคงจะดีกว่านี้แท้ ๆ ...
ในเวลาต่อมา หลังจบอาหารมื้อค่ำที่แสนวุ่นวาย ทุกคนช่วยกันเก็บกวาดและย้ายตำแหน่งไปที่ห้องนั่งเล่น
เคธี่
เลโอลีโอ สายไฟคริสต์มาสอยู่ไหนอ่ะ / ค้นหาในกล่องเก็บของ
เลโอลีโอ
ไม่ได้อยู่ในนั้นเหรอ...?
เลโอลีโอ
ฉันว่า ฉันเอามาแล้วนะ / เดินไปหา
เลโอลีโอ
/ มองในกล่องที่เคธี่กำลังควานหาของในนั้น
กอร์น ฟรีคส์
หรือจะอยู่ในถุงรึเปล่า ?
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
ฉันหาแล้ว ไม่มีเหมือนกัน
อารุกะ โซลดิ๊ก
หรือจะลืมไว้ก่อนมาที่นี่รึเปล่าคะ
เลโอลีโอ
แต่ฉันว่า ฉันหยิบมาแล้วนา...
เคธี่
ลองหาอีกรอบก่อนดีกว่า
เคธี่
ถ้าไม่เจอจริง ๆ คงต้องไปซื้อใหม่ข้างนอก
จากนั้นทุกคนก็เริ่มพยายามค้นหากันอีกรอบ แต่สุดท้ายก็หาไม่เจออยู่ดี
เลโอลีโอ
สงสัยคงต้องออกไปซื้อจริง ๆ แล้ว...
เคธี่
งั้นเดี๋ยวฉันออกไปซื้อละกัน มีใครจะฝากซื้อไรไหม ? / หยิบแจ็กเก็ตมาใส่
โมราอุ
งั้นฉันฝากซื้อเบียร์สัก 2 กระป๋องทีสิ / ชู 2 นิ้ว
เคธี่
เอ่อ...นายต้องมากับฉันไม่ใช่เหรอ ?
เลโอลีโอ
เฮ้ย ๆ ไม่ใช่ว่า มาคอยจับตาดูหรอกเรอะ
เลโอลีโอ
แล้วอีกอย่างนะ เคธี่ยังอายุไม่ถึง จะซื้อได้ยังไงเล่า !!?
โมราอุ
อ่า...จริงสิ ยังซื้อไม่ได้สินะ งั้นไปซื้อเองก็ได้
เลโอลีโอ
ไอ้ท่าทางที่เหมือนจะมาอู้งานั่นมันอะไรกัน...
กอร์น ฟรีคส์
เคธี่ ฉันไปด้วย !! / วิ่งไปหา
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
/ เดินตามไป
เคธี่
พวกนาย...ถ้ามีอะไรอยากซื้อละก็ เดี๋ยวฉันซื้อมาให้-
กอร์น ฟรีคส์
ือือฮึ ไม่ใช่ ! / ส่ายหัว
กอร์น ฟรีคส์
นี่ต่างหากล่ะ !! / ยื่นโบรชัวร์ให้ดู
เคธี่
....? / รับโบร์ชัวร์มาอ่าน
เคธี่
งานเทศกาลงั้นเหรอ...?
อารุกะ โซลดิ๊ก
/ เดินมาชะเง้อดูข้าง ๆ เคธี่
กอร์น ฟรีคส์
พวกเราเห็นมันวางอยู่บนโซฟา
กอร์น ฟรีคส์
รู้สึกงานจะเริ่มตั้งแต่วันนี้
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
ตอนนี้งานก็น่าจะเปิดอยู่นะ / มองนาฬิกา
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
เปิดช่วงประมาณ 1 ทุ่ม - เที่ยงคืน ตอนนี้ก็ 3 ทุ่มครึ่งพอดี
เคธี่
/ เงยหน้ามองนาฬิกาฝาผนัง
กอร์น ฟรีคส์
จริงสิ ไหน ๆ ก็จะออกไปซื้อของแล้ว พวกเราก็ไปให้หมดเลยสิ
เมื่อตัดสินใจกันได้แล้ว กอร์น คิรัวร์ เคธี่ อารุกะ ซูชิและโมราอุ ต่างเตรียมตัวจะออกไปชมงานเทศกาล
เคธี่
แล้วพวกนายไม่ไปเหรอ ?
เลโอลีโอ
ว่าจะอยู่หาของอีกสักหน่อย เผื่อถ้าเจอแล้ว จะได้ทักไป
วิงค์
ไปเที่ยวกันให้สนุกนะครับทุกคน
หลังจากออกมาจากบ้านพักได้สักระยะ ทุกคนก็พากันเดินชมภายในงานเทศกาลยามค่ำคืน
เหล่าฝูงชนเดินกันไปมามากมาย เสียงเซ็งแซ่ของพ่อค้าแม่ค้าในตลาด แสงไฟจากสายไฟที่เปล่งประกายระยิบระยับที่พาดผ่านรอบต้นไม้และตึกรามบ้านช่องทำให้ดูอบอุ่นมีชีวิตชีวา
ซูชิ
ครึกครื้นจังเลยนะครับ
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
ขนาดยังไม่ถึงวันคริสต์มาสนะ คนยังเยอะขนาดนี้เลย
เคธี่
ก็สมกับเป็นงานเทศกาลดี
กอร์น ฟรีคส์
โอโห !! / ไปเกาะอยู่หน้าร้านอาหารข้างทาง
กอร์นตาลุกวาวเมื่อได้เห็นเนื้อที่ถูกรนจนไฟลุกท่วมโดยเชฟมากฝีมือ
M.2
ลองชิมก่อนสิพ่อหนุ่ม ถ้าชิมแล้ว เธอจะติดใจ
พ่อครัวจัดการเสิร์ฟเนื้อที่ถูกหันเป็นชิ้นเล็ก ๆ พร้อมกับไม้จิ้มฟันให้ได้ลิ้มลอง
เด็กชายผู้ตื่นเต้นกับชามอาหารตรงหน้า เขาหยิบชิ้นเนื้อมาเพื่อลิ้มรสชาติอย่างเอร็ดอร่อย
ด้วยความใคร่รู้ พวกเคธี่ต่างทยอยมาชิมตาม ๆ กัน ก่อนพยักหน้าเป็นการยอมรับ
จากนั้นจึงตัดสินใจซื้อติดไม้ติดมือกันไปคนละถุง
M.2
ขอบคุณที่อุดหนุนนะครับ / โค้ง
เคธี่
เสียทรัพย์โดยใช้เหตุจนได้...
เคธี่
(สมกับเป็นอาหารที่เชฟทำขึ้น ราคาไม่เบาเลยจริง ๆ)
อารุกะ โซลดิ๊ก
พี่เคธ / เดินมาจับมือ
อารุกะ โซลดิ๊ก
คือว่า หนูมีไรจะให้
อารุกะ โซลดิ๊ก
ถึงจะดูรีบร้อนไปหน่อย...แต่หนูอยากเป็นคนแรกที่ให้พี่ก่อน / ล้วงกระเป๋ากระโปรง
อารุกะ โซลดิ๊ก
นี่ !! / ยื่นพวงกุญแจให้
อารุกะ โซลดิ๊ก
สุขสันต์วันเกิดค่ะพี่เคธ
เคธี่
(ทำไมถึงได้น่ารักแบบนี้นะ !)
เคธี่สวมกอดร่างเล็ก ๆ ด้วยสองแขนพลางโอบอุ้มเด็กน้อยจนตัวลอย
อารุกะ โซลดิ๊ก
คิกคิก / กอดกลับ
เคธี่
(ถ้าฉันมีน้องน่ารัก ๆ แบบนี้บ้างก็คงดี)
เคธี่
/ นึกถึงเด็กที่คฤหาสน์
เคธี่
(ไม่สิ เจ้านั้นไม่นับ)
เคธี่
ของชิ้นนี้พี่จะเอาติดตัวไว้ไม่ห่างเลย / รับพวงกุญแจมา
เคธี่
ขอบคุณนะอารุกะ / ลูบหัว
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
คุยไรกันสองคนน่ะ / เดินมายืนอยู่ด้านหลัง
กอร์น ฟรีคส์
เอ๋ ! ให้ของขวัญกันแล้วเหรอ !!?
ซูชิ
นี่ผมโดนแซงตัดหน้าไปแล้วรึครับเนี่ย !
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
จะให้ของตอนไหนก็ไม่เกี่ยวหรอก แต่อยู่ที่ว่า เจ้าของวันเกิดชอบของชิ้นไหนต่างหากล่ะ
อารุกะ โซลดิ๊ก
พี่เคธ...ไม่ชอบของหนูเหรอ ? / ดึงชายเสื้อ
เคธี่
(อ่า...คิรัวร์นายจะเล่นแบบนี้สินะ)
เคธี่
แน่นอนว่า พี่ต้องชอบของอารุกะอยู่แล้ว
โมราอุ
หวา... ท่าทางผลจะล็อคมงตั้งแต่ยังไม่เริ่ม
ซูชิ
พูดแบบนั้นมันขี้โกงนี่ครับ
เคธี่
ของนายก็ไม่ได้แย่นะ ฉันก็ชอบเหมือนกัน
ซูชิ
ก็รู้สึกขอบคุณอยู่หรอกนะครับ แต่ว่า...
ซูชิ
คุณเคธี่ยังไม่รู้เลยนี่ครับว่า ผมจะให้อะไร !!?
เคธี่
ุึถึงตอนนี้จะไม่รู้ แต่ฉันมั่นใจว่า ของที่นายให้จะเป็นของที่ดีแน่นอน / ชูนิ้วโป้ง
กอร์น ฟรีคส์
ถ้าเทียบกับคนอื่น ๆ แล้ว ของของฉันมันก็... / ตีหน้าเศร้า
เคธี่
(เฮ้ ๆ นายเองก็จะเอากับเขาด้วยเหรอ...)
เคธี่
ของนายเองก็ดีเหมือนกัน ฉันเชื่อแบบนั้นนะ
กอร์น ฟรีคส์
เธอก็แค่พูดขอไปทีนี่นา
กอร์น ฟรีคส์
แววตาไม่มีความจริงใจเลยสักนิด
กอร์น ฟรีคส์
แต่ถ้าเทียบกับความกังวลแล้ว ก็คงสู้คิรั- อุ๊บ !
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
/ ยกฝ่ามือมาปิดปาก
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
พูดบ้าอะไรของนาย / กระซิบ
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
เปล่า ! ไม่มีอะไร ก็แค่เจ้าบ้านี้มันกังวลเรื่องของขวัญมากเกินไปใช่ไหมล่ะกอร์น !?
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
กว่าจะหาได้ นายเลือกตั้งนานแน่ะ
กอร์น ฟรีคส์
(ใช่ฉันที่ไหนกัน นั่นมันนายชัด ๆ !!)
เคธี่
แล้วทำไมต้องเอามือปิดปากด้วย ?
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
เปล่านะ ฉันแค่จะลากเจ้านี้ไปดูการแสดงตรงนั้นต่างหากล่ะ / ชี้ไปที่เวที
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
งั้นพวกฉันนำหน้าไปก่อนนะ / ล็อคคอและลากกอร์นไปหน้าเวที
เหล่าคนมากมายต่างทยอยกันมาจับจองที่ว่างตรงเสื่อทาทามิที่ถูกปูไว้หน้าเวทีเพื่อให้สามารถมานั่งพักชมการแสดงยามค่ำคืนได้
เมื่อการแสดงเริ่มขึ้นด้วยการเต้นรำพร้อมกับเพลงประกอบที่ดังตามจังหวะดนตรี
บรรยากาศที่ชวนเคลิบเคลิ้มไปกับเสียงเพลง บางคนขยับตัวตามจังหวะ บางคนเริ่มตบมือและโยกตัวตาม
เสียงพูดคุย เสียงหัวเราะของพวกเขาแทรกผ่านความคึกคักของผู้คน
ความหลากหลายของการแสดงทำให้คนรอบข้างไม่มีเบื่อ เมื่อได้นั่งดูและดื่มด่ำกับอาหารแสนอร่อย
การแสดงสุดท้ายได้จบลงไป เสียงปรบมือชื่นชมดังกึกก้องไม่ขาดสาย ก่อนที่พิธีกรจะเดินเข้ามาพลางยกมือทั้งสองข้างขึ้นในลักษณะกางแขนออกเล็กน้อย โบกเบา ๆ เป็นสัญญาณให้หยุดเสียงปรบมือ
เมื่อเสียงปรบมือเริ่มเบาลง และเงียบสนิทในที่สุด พิธีกรจึงเริ่มพูดขึ้นถึงกิจกรรมที่จะชักชวนให้เหล่าผู้ชมขึ้นมาเล่นบนเวที
พร้อมกับของรางวัลมากมายที่ถูกวางอยู่บนรถเข็นที่เลื่อนมาโชว์สู่สายตาผู้คน
"ใครที่อยากเข้าร่วมกิจกรรม กรุณายกมือขึ้นนะครับ และทางเราจะเป็นคนสุ่มคุณทุกคนให้มาร่วมเล่นรับของรางวัลกันบนเวที"
"ซึ่งผมจะเลือกเพียงแค่ 6 คนเท่านั้นต่อหนึ่งเกม"
"และไม่ต้องเสียใจกันไป ถ้ายังไม่ได้รับเลือก เพราะกิจกรรมจะยาวไปถึงเที่ยงคืน"
"ในตอนนี้ก็เป็นเวลา 5 ทุ่มแล้ว เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา จะเริ่มกัน ณ บัดนี้ !!!"
พิธีกรเริ่มส่งสัญญาณให้เหล่าผู้ชมยกมือขึ้น มีคนมากมายที่เสนอตัวเข้าเล่นกิจกรรม
แต่ในจังหวะนั้นเอง เคธี่นึกอยากแกล้งเล่นจึงคว้าแขนกอร์นกับคิรัวร์ให้ยกขึ้นสูง
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
ทะ-ทำบ้าอะไรเธอเนี่ย !
เคธี่
ก็เห็นตั้งใจดูขนาดนั้นก็นึกว่า อยากเล่นซะอีก
"กระผมจะเริ่มสุ่มแล้วนะครับ งั้นจะเอาเป็น..."
"เด็กผมขาวคนนั้นเห็นเด่นชัดแตะตาดี ขอเชิญขึ้นเวทีได้ครับ !"
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
ห๊า !!!? / มองซ้ายมองขวา
ซูชิ
ไม่มีใครผมสีขาว นอกจากคุณคิรัวร์แล้วล่ะครับ
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
ฉันไม่เล่น ใครอยากเล่นก็เล่นไป
เคธี่
แต่อารุกะอยากให้นายเล่นนะ / จับไหล่อารุกะ
เคธี่
อารุกะเองก็อยากได้ของรางวัลตรงนั้นใช่ไหมล่ะ / ชี้นิ้วไปทางเวที
อารุกะ โซลดิ๊ก
ถึงจะเสียดาย...แต่ถ้าพี่จ๋าลำบากใจ...
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
ปะ-ไป ๆ ไปก็ได้ แค่ไปเล่นก็จบแล้วใช่ไหม / ลุกขึ้น
อารุกะ , เคธี่ : (≧▽≦) !! / แปะมือ
เคธี่
/ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดเข้าโหมดถ่ายวีดีโอ
กอร์น ฟรีคส์
เอ๋ จะไปไหนน่ะ ?
เคธี่
ก็จะไปถ่ายคิรัวร์น่ะสิ / ยิ้ม
กอร์น ฟรีคส์
อื้ม ! ฉันเองก็อยากดูใกล้ ๆ เหมือนกัน / ลุกขึ้นและเดินตามไป
กอร์น เคธี่ และอารุกะ พากันไปยืนดูอยู่หน้าเวทีพร้อมกับถ่ายวิดีโอควบคู่ไปด้วย
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
/ เดินขึ้นเวทีพลางหันไปมองพวกเคธี่
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
จะตามมาทำไมเล่า / ขยับปากพูดไม่มีเสียง
เคธี่
/ ยกนิ้วโป้ง และตั้งหน้าตั้งตาถ่ายต่อ
คิรัวร์ โซลดิ๊ก
/ ถอนหายใจ
"เอาล่ะครับ เรามาเริ่มจับฉลากหาเกมกันดีกว่า"
พิธีกรว่าจบ ทีมงานก็เดินขึ้นมาบนเวทีพร้อมกับกล่องจับฉลาก
เมื่อผู้ดำเนินรายการหยิบกระดาษใบหนึ่งขึ้นมา ก่อนคลี่กระดาษออกเพื่อเปิดอ่านใจความด้านใน
"แค่ได้ยินก็คงจะพอเดากันได้แล้วใช่ไหมล่ะครับว่า เกี่ยวกับอะไร"
"เป็นเกมง่าย ๆ สบาย ๆ แต่ต้องใช้ความกล้าแสดงออกและต้องคอยเอาชนะใจเหล่าผู้คนที่นั่งดูอยู่ ณ ที่แห่งนี้ให้ได้"
พอได้ฟังกติกา ผู้เข้าร่วมบางคนก็เกิดอาการเขินอายไม่กล้าที่จะร้องเพลงจึงพร้อมใจกันขอสละสิทธิ์แต่โดยดี
ซึ่งคิรัวร์เองก็อยากจะสละสิทธิ์ซะเดี๋ยวนั้น ถ้าไม่ได้ไปเห็นสายตาคาดหวังจากน้องสาวและเหล่าเพื่อนทั้งหลายที่มองมา
สุดท้ายแล้ว ผู้เข้าร่วมประชันเพลงเพื่อชิงรางวัลก็เหลือเพียงแค่ 3 คน
เมื่อการประชันได้เริ่มขึ้น
เหล่าผู้แข่งขันได้แสดงความสามารถของตนออกมาอย่างเต็มที่ คนแรกได้ผ่านไป... คนที่สองผ่านไป... และในที่สุดก็ถึงตาของคิรัวร์
ทั้งที่การร้องเพลงมันควรจะนานกว่านี้แท้ ๆ แต่ดันผ่านไปไวกว่าที่คิดไว้
มือเย็นเฉียบที่ได้สัมผัสไมค์ เรือนผมสีขาวที่พลิวไหวไปตามสายลม แววตาที่ไร้ความกังวลใด ๆ สีหน้าครุ่นคิดชั่งใจถึงบทเพลงที่จะขับร้อง
และในวินาทีนั้นที่ริมฝีปากขยับและเริ่มเปล่งเสียงร้องออกมาเป็นทำนอง
สะกดสายตาของทุกคนให้หันมาจับตามองเขาแต่เพียงผู้เดียว...
A.โจรขโมยไต | Gaming จงเจริญ
ขอบคุณคุณCatMeowMeow สำหรับภาพพวงกุญแจนะฮับ
A.โจรขโมยไต | Gaming จงเจริญ
วาดได้น่ารักม๊ากกกกกก และสวยกว่าที่แอดคิดไว้ซะอีก
A.โจรขโมยไต | Gaming จงเจริญ
ภาพนี้น่าจะเห็นได้ชัดเจนกว่าภาพที่แอดวาดเยอะเลย (人*´∀`)。*゚+
Comments
CatMeowMeow
ミ´ω`ミ
2025-01-05
1
CatMeowMeow
ด้วยความยินดีครัชช ̄︶ ̄👍
2025-01-05
1