Introduction.

        ณ ใจกลางมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาล มีเกาะขนาดใหญ่เกาะหนึ่งตั้งโดดเด่นอยู่กลางมหาสมุทร เกาะนี้มีนามว่า "ปอบสายรุ้ง" หรือประเทศปอบสายรุ้ง เป็นประเทศขนาดเล็กที่ตั้งอยู่ใจกลางมหาสมุทร ประกอบด้วย 7 จังหวัด มี "จังหวัดปอบเขียว" เป็นเมืองหลวงอันเจริญรุ่งเรือง...

       ป้ากบ เป็นหญิงแก่ที่มีอายุมากกว่า 8,000 ปี แกเป็นพนักงานร้านขายของชำที่มีชื่อว่า กีสโตร์ ซึ่งอยู่ในจังหวัดปอบเขียว แต่วันนี้ดูเหมือนว่าป้ากบจะโชคไม่ค่อยดีเท่าไร เพราะแกเพิ่งโดนเจ้าของร้านไล่ออกเนื่องจากเศรษฐกิจย่ำแย่

ป้ากบ: หมาสี่แม่เมิงง! ปัดโธ่ อุตส่าห์ทำงานมาตั้งนาน มึงไล่กูออกง่ายๆแบบนี้เลยเรอะ?!

เจ้าของร้าน: ก็ไอ้นายกมันทำประเทศล่มจม! กุขอโทษนะกบ แต่ว่ากูคงต้องไล่มึงออกจริงๆแล้วแหละ

ป้ากบ: ไอ้ปัญญาอ่อน!

แกได้ชูนิ้วกลางใส่หน้าเจ้าของร้านกีสโตร์ไปหนึ่งรอบ ก่อนจะเดินออกมาอย่างหัวเสีย

พอกลับไปถึงบ้านของตัวเอง ป้ากบก็ได้พบกับสามีของตัวเอง ลุงหมา ซึ่งกำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่หน้าบ้าน

ป้ากบ: โอ้ย! ไอ้หมา! มึงคิดเลิกเหล้าไม่ได้เลยรึไง ฮึ?!

ลุงหมา: ยุ่งอะไรล่ะยัยมนุษย์เมีย กูก็กินของกูแบบนี้มาเป็นปีๆแล้ว ไหงมึงเพิ่งมาว่ากูเอาตอนนี้?!

ป้ากบ: เสือก! กุจะขึ้นไปนอนละ โอ๊ย อารมณ์เสีย!

ป้ากบได้เดินเข้าบ้านไป โดยที่มีลุงหมามองตามหลังมา พอป้ากบเดินไปที่ห้องครัว กะว่าจะหาอะไรกินสักหน่อย แกดันพบกับแม่ของตัวเอง ป้าแลน ซึ่งกำลังนั่งดูซีรีย์เกาหลีอยู่ที่โต๊ะกินข้าว

ป้ากบ: แม๊! ดูซีรีย์อีกแล้วเรอะ

ป้าแลน: เออ ดูตอนที่ 12 อยู่ แม่ขอบอกไว้เลยนะว่าตัวร้ายแรดมาก

ป้ากบ: เออๆ ว่าแต่มีอะไรกินบ้างล่ะ

ป้าแลน: ไม่มีเลย ถ้าอยากกินก็ไปขอน้าไก่เขานู่น

ป้ากบ: แม๊ น้าไก่ใจร้ายกับหนูจะตาย ตั้งแต่หนูสอบตกตอนมัธยมละ

ป้าแลน: มึงไม่ไปขอมึงก็ไม่ต้องแดกข้าว!

ป้ากบ: เฮ้อ.. ก็ได้ เดี๋ยวหนูไปขอน้าไก่เอง

ป้ากบได้เดินออกไปจากห้องครัว แกเดินออกจากบ้านไปที่บ้านฝั่งตรงข้าม คือบ้านของป้าไก่นั่นเอง

ป้าไก่: อ้าว กบ มาทำอะไรเหรอ

ป้ากบ: หนูว่าจะมาขอข้าวน้าไปกินหน่อยน่ะ แม่ไม่ได้ทำอะไรไว้เลย

ป้าไก่: ช่วงนี้แม่มึงนี่ติดโทรศัพท์จริงๆเลย ตั้งแต่มึงสอบตกตอนมัธยมอ่ะแหละ สงสัยจะเหนื่อยใจกับแกเลยไปเสพซีรีย์เกาหลีอ่ะแหละ เชอะ

ป้ากบ: อ้าว อีดอก มึงจะเอาแบบนี้เหรอ?!

ป้าไก่: แน่จริงก็เข้ามาเลยอีคางคก!

ป้ากบได้วิ่งขึ้นบ้านไปเสยคางป้าไก่จนล้มลงกับพื้น ป้าไก่เลยตบหน้าป้ากบไปหนึ่งที ป้ากบจึงถีบป้าไก่จนหล่นลงจากบ้าน กระแทกกับพื้นดินจนเป็นแผลถลอก

เพื่อนบ้านบางคนที่เห็นเหตุการณ์ จึงพยายามขอความช่วยเหลือ

เพื่อนบ้าน #1: ไอ้โอม!!!! ยายไก่ตกบ้าน!!

โอม เจ้าหน้าที่ตำรวจที่เดินผ่านมาพอดี ได้เห็นเหตุการณ์ จึงได้ชักปืนออกมา และเล็งไปที่ทั้งสองคน

จนท.โอม: เฮ้ย! คุณยายทั้งสองคน หยุดทะเลาะกันได้แล้วครับ ไม่งั้นผมคงต้องใช้กำลังนะ!!

ป้ากบ: เสือก!

ป้ากบได้ตบกับป้าไก่ต่ออย่างเมามันส์ เจ้าหน้าที่ตำรวจโอมจึงตัดสินใจยิงปืนไปที่ขาของป้ากบ แต่ด้วยชั้นไขมันที่หนามากของป้ากบ ทำให้กระสุนกระแทกและย้อนกลับเข้ากลางกบาลของโอม นอนตายคาที่

ป้าไก่: ว้าาายยย!!!

ทุกคนอึ้ง กรรมการอึ้ง ป้ากบก็อึ้ง ลุงหมาที่เป็นเหตุการณ์จึงพยายามจะโทรหาตำรวจ และก็โทรได้จริงๆ

ลุงหมา: เอ่อ.. คุณเจ้าหน้าที่ครับ พอดีว่าเมียผมมันเผลอฆ่าตำรวจคนหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจอะครับ คือ.. มันไปทะเลาะกับเพื่อนบ้าน แล้วที่นี้ตำรวจก็พยายามจะเข้ามาระงับเหตุ แต่ดันยิงปืนไปโดนชั้นไขมันของเมียผมพอดี กระสุนเลยหวนคืนเข้ากลางกบาลเขา ดับคาที่เลยครับ..

เจ้าหน้าที่: ...

ลุงหมา: ...คุณเจ้าหน้าที่ครับ?

เจ้าหน้าที่: .....มึงเพ้ออะไรของมึงเนี่ย?

TO BE CONTINUED.......

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***