Fairy Trap [ดอกไม้ใต้อาณัติ]
ริมระเบียง
ธารณ์เคาะประตูให้เกิดเสียงดัง
ธารณ์
ฉันรู้ว่าเธอยังไม่หลับ
ธารณ์
ออกไปดูที่ริมระเบียงหน่อย
ปลายฝน
//เดินออกไปดูที่ริมระเบียง
ปลายฝน
พี่ให้หนูทำไม//เดินกลับมาที่ประตู
เพราะไม่สามารถออกไปได้เธอจึงได้แต่พูดคุยผ่านประตู
ธารณ์
ถ้าไม่อยากหิวตายก็กินๆไปเถอะ
ปลายฝน
อย่าบอกนะพี่โยนข้ามมาระเบียบห้องหนู
ธารณ์
อืม ก็ห้องกันอยู่ติดกัน
ธารณ์
หลังเธอออกมาแล้วก็ให้ฉันวาดรูป
นาเดียร์
มี้ขอโทษนะที่ทำอะไรไม่ได้เลย
นาเดียร์
ได้แต่ให้ลูกอดทน//น้ำตาไหล
ปลายฝน
ไม่ใช่ความผิดของมี้เลย
ปลายฝน
พี่คนนั้นแบบเอาขนมมาให้ฝนกินทุกวัน
ปลายฝน
[ที่แท้ก็ชื่อธารณ์นี่เอง]
นาเดียร์
แบบนั้นมี้ก็สบายใจ
ปลายฝน
วางใจเถอะค่ะหนูไม่เป็นไรจริงๆ
เสียงเคาะกระจกริมระเบียงปลุกให้ปลายฝนตื่น
เธอลุกขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นธารณ์ที่ปืนระเบียงข้ามมา
ปลายฝน
มาได้ไงเนี่ย!?//เปิดประตู
ธารณ์
อ่ะ แม่เธอฝากขนมมาให้//ยื่นขนมห่อใหญ่ให้
ธารณ์
เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ได้ออกไปแล้วอดทนหน่อย
ปลายฝน
ไม่กลับหรอ ขนมก็ให้แล้ว
ธารณ์
พึ่งมาฉันยังไม่หายเหนื่อยเลย
ปลายฝน
อืม//กินขนมด้วยความหิว
Comments