ยัยลูกคุณหนูแสนซน กับนายคนจนสุดเย็นชา
บทต้นเรื่อง
~~ในคืนที่ท้องฟ้ากำลังแปรปรวน คืนที่....เสียงเพลงไพเราะดังขึ้นในห้องเล็กๆบ้านหลังเล็กๆที่มีน้ำฝนรั่วซึมทีละนิดๆดัง"ติ๋ง ติ๋ง" มีเด็กสาวอายุราวๆ17ปี เล่นเพลงผ่านเครื่องเล่นแผ่นเสียงของปู่อย่างเพลินเพลินพร้อมกับฮัมเพลงนั่งระบายสีภาพครอบครัว..."
เพียงฟ้า
ฮึ ครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์น่ะหรอ
กับช่วงเวลา....ที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต
ฝนตกหนักอย่างกับว่านี่จะเป็นวันสิ้นโลก
วายุ(พระเอก)
เอาลูกกูคืนมา
ทุกอย่าง
ฮึ มึงนั่นแหละทำลูกตัวเอง
เพียงฟ้า
พ่อ เพียงเชื่อพ่อ😭
แต่จริงๆ ก็ยังมีใครอีกคนที่กำลังทำอะไรบางอย่าง เพื่อคนสองคนนั้น
คนโปรด(นางเอก)
ทำไม....ทำไมโปรดถึงเจ็บใจขนาดนี้
คนโปรด(นางเอก)
โปรดทำอะไรช่วยพวกเขาไม่ได้เลย
คนโปรด(นางเอก)
ปู่ช่วยพวกเราด้วยนะคะ
ทุกอย่าง
จริงๆแล้วมันเป็นบทลงโทษที่พ่อของหลานสละแหวนตระกูลเร็วเกินไป เจ้าโปรเจคมันดื้อลั้นไม่ฟังปู่เลยว่าแหวนตระกูลบรรทัดภาทีมันขลังไม่ใช่เรื่องเล่นๆ
คนโปรด(นางเอก)
โปรดอยากแก้ไขมัน
คนโปรด(นางเอก)
ตอนนี้ ทุกอย่างมันพังแล้วค่ะปู่
ทุกอย่าง
โปรด.....กลับไปหาพวกเขาเถอะ
ทุกอย่าง
จะเลือกอะไร คิดดีๆ
ทุกอย่าง
เอาล่ะ พูดไปหลานก็คงจำไม่ได้
ทุกอย่าง
ตื่นสะ ปู่ช่วยโปรดได้แค่นี้แหละนะ
ทุกอย่าง
หลับตาลง แล้วตื่นสะ
แล้วทุกอย่างจะถูกแก้ไข....อย่างแน่นอน
Comments