ได้ชีวิตใหม่ทั้งทีขอเปลี่ยนตัวเองล่ะกัน
ร่าง
อัตเลอร์(ทหารผู้คุ้มกันสุริยะ)
//เดินไปอุ้มสุริยะ
อัตเลอร์(ทหารผู้คุ้มกันสุริยะ)
คนๆนี้ใช้ท่านนักบุญจริงหรอ
อัตเลอร์(ทหารผู้คุ้มกันสุริยะ)
แต่ช่างเถอะ//พาริยะกลับห้อง
ทุกอย่างดำเนินมาในตอนนี้ผ่านไป1เดือนแล้ว
รินนะ(ผู้รับใช้ของสุริยะ)
ท่านริยะตื่นคะต้องทำหน้าที่ท่านแล้วค่ะ
สุริยะ(นักบุญ)
อื้ม//นำดวงอาทิตย์ขึ้น
รินนะ(ผู้รับใช้ของสุริยะ)
ส่วนนี้คืองานค่ะ//เอางานให้
สุริยะ(นักบุญ)
//นั่งทำงาน
นักบวชคนอื่น
ท่านริยะคะถึงเวลาเตรียมตัวแล้วค่ะ
สุริยะ(นักบุญ)
ถวายบังคมพ่ะย่ะค่ะจักพรรดิฮาคุระแห่งอาณาจักรบุหลัน
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
อื้ม//ยช.
สุริยะ(นักบุญ)
//ไปนั่งตรงหน้า
สุริยะ(นักบุญ)
_ชิมาทำไมกัน//ในใจ
สุริยะ(นักบุญ)
มีอะไรหรอครับทำไมถึงมาที่นี่
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
แค่จะมาดูหน้าตาของนักบุญในปัจจุบันแค่นั้น
สุริยะ(นักบุญ)
_แค่นี้!!!//ในใจ
สุริยะ(นักบุญ)
ถ้าไม่มีอะไรแล้วเชิญกลับไปำด้เลยครับ//ยิ้มกลบเกลื่อน
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
กล้าไล่ข้างั้นรึ//เข้าใกล้ริิยะ
สุริยะ(นักบุญ)
อึก//เก็บอาการณ์
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
ได้ข่าวมาว่าเจ้าขายตัวในวิหารหนิ
สุริยะ(นักบุญ)
ท่านไปเอาข่าวลือเหลวไหลนั้นมาจากที่ไหนกันข้าไม่เห็นรู้เรื่องอะไรเลย
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
จากในเมืองของเจ้านี้ไง
สุริยะ(นักบุญ)
ท่านคงคิดมากไปเองข้าไม่เคยเป็นแบนนั้นสักหน่อย
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
ถ้าไม่เป็นแบบนั้นงั้นเจ้าคงจะเป็นคนที่เลวทรามมากถึงขั้นปล่อยให้ผู้คนอดอยากจนใกล้ตายแบบนี้
สุริยะ(นักบุญ)
ท่านพูดเรื่องอะไรข้าแจกจ่ายอาหารให้คนในเมืองทุกสัปดาห์
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
งั้นรึแล้วทำไมผู้คนถึงผอมแห้งขาดสารอาหารจังหล่ะ
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
หรือเจ้าโกหกกันแน่
สุริยะ(นักบุญ)
ข้าไม่กล้าโกหกองค์จักรพรรดิหรอก
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
งั้นหรอ
สุริยะ(นักบุญ)
ทุกสัปดาห์ข้าให้คนไปแจกจ่ายอาหารให้พวกคนในเมืองทุกคน
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
แล้วเจ้าแน่ใจหรอว่าพวกนั้นทำจริงๆ//จับคางริยะเงยขึ้น
สุริยะ(นักบุญ)
//พึ่งนึกได้
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
เจ้าไม่ได้คิดเรื่องนี้เลยสิน่ะ//หน้าเข้าใกล้ริยะ
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
แสดงว่าเจ้าไม่ได้สนใจความเป็นอยู่ของคนในเมืองเลยสิน่ะ
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
ข้ามีข้อเสนอ
สุริยะ(นักบุญ)
ข้าเสนออะไรของท่าน
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
ข้าจะช่วยคนในเมืองเจ้าแต่เจ้าต้องมาเป็นนางบำเรอให้ข้า
สุริยะ(นักบุญ)
ข้าเป็นชายจะมอบความสุขให้ท่านได้อย่างไร
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
แต่มันแลกกับคนในเมืองเจ้าน่ะ
สุริยะ(นักบุญ)
ท่านเอาคนในเมืองข้ามาประกันท่านต้องการอะไรจากข้ากันแน่
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
ให้เจ้ามาเป๋นนางบำเรอให้ข้าไง
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
ถ้าเจ้าปฏิเสธชาวเมืองเจ้าจะตายเอาได้น่ะ
สุริยะ(นักบุญ)
ข้าตกลง...//เสียงอ่อน
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
หึ
ฮาคุระ(จักพรรดิอาณาจักรบุหลัน)
ไปเก็บของส่ะวันพรุ่งนี้ข้าจะพาตัวเจ้าไป//เดินออกจากห้องโถงไป
นักบวชคนอื่น
ท่านริยะจะไปจริงหรอคะ...//เศร้า
สุริยะ(นักบุญ)
ข้าขัดอะไรไม่ได้หนิไม่งั้นชาวเมืองทุกคนต้องตาย
สุริยะ(นักบุญ)
//กำลังเก็บของ
อัตเลอร์(ทหารผู้คุ้มกันสุริยะ)
ท่านริยะจะไปจริงหรอครับ
สุริยะ(นักบุญ)
เพื่อชาวเมืองข้ายอม//ยิ้มทั้งน้ำตา
อัตเลอร์(ทหารผู้คุ้มกันสุริยะ)
_ทำไมข้ารู้สึกเสียใจหล่ะข้าต้องดีใจสิ//ในใจ
สุริยะ(นักบุญ)
ถ้าไม่มีอะไรแล้ว
สุริยะ(นักบุญ)
อัตเลอร์นี้เป็นคำสั่งสุดท้ายจงไปพาตัวคนที่มีพลังศักดิ์สิทธิ์มาที
อัตเลอร์(ทหารผู้คุ้มกันสุริยะ)
คนที่มีข่าวลือนั้นหรอครับ
สุริยะ(นักบุญ)
ใช่ไปพาาตัวเขามาทีน่ะ
อัตเลอร์(ทหารผู้คุ้มกันสุริยะ)
ครับ_ท่านคิดจะทำอะไรกันแน่//ในใจ
อัตเลอร์(ทหารผู้คุ้มกันสุริยะ)
//ออกห้องไป
Comments