จาง หยุนหนิง chapter 2

สำนักปราชญ์บรรพต

หุบเขาสูงชัน เต็มไปด้วยค่ายกลและสัตว์อสูรนานาชนิด

ปลายยอดเขาคือที่ตั้งของสำนักเซียน

//ตบยุง

ชิ!

แปะ!

ซี้ด!

แปะ!

รู้งี้ตั้งใจเรียนคาถากันแมลงตั้งนานแล้ว

ท่านอาจารย์นะท่านอาจารย์

สอนแต่วิชาโหราศาสตร์

ข้าไม่มีเวลาเรียนคาถาอาคมเลย!

แปะ!

อ้าา

ให้ตายเถอะ! ใครก็ได้เอาสมุนไพรซาเจียงมาให้ข้าที!!!!!!!

โถ่สวรรค์ ท่านเห็นใจข้าบ้างเถอะ

ข้าถูกทำโทษนั่งตากยุงมาสองชั่วยามแล้ว ฮืออ

เห ?

น..นะ..นั่นมัน!!!!!

?????!!!!!!

ซิงซิง เยว่หมิง ไป่เหนียนเชียนหลี!!!

ดาวคุรุโคจรต้องสุริยา

นั่นมัน!!!!

ืที่พำนักของเหล่าศิษย์

//วิ่งเข้ามา

ศิษย์พี่รอง!!

???

//ลืมตา

เจ้าหก

ข้าให้เจ้าไปรับโทษข้อหาสอบไม่ผ่านไม่ใช่รึไง

แล้วเจ้าวิ่งแจ้นเข้ามาทำไมอีก ?

แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก

ศิษย์พี่ แฮ่ก....ข้า เมื่อกี้ข้า

ข้าเห็นดาวคุรุต้องสุริยาขอรับ!!

เจ้าหก เจ้าถูกยุงกัดจนเพ้อเจ้อไปแล้วรึไง

นั่นไม่เท่ากับว่าเป็นนิมิตกำเหนิดอนุเทพรึไง

บนโลกนี้ไม่มีอนุเทพมานานแล้ว

ไม่มีทางจะเกิดนิมิตรนี้ขึ้นได้

แต่ศิษย์พี่

ข้าเห็นจริงๆนะขอรับ!

ไปๆๆๆๆ

เจ้าอย่ามาหาข้ออ้างไม่ไปรับโทษ

กลับไปรับโทษได้แล้ว

มะ...ไม่ใช่นะขอรับ

ข้าเปล่านะ ข้าพูดจริงจริง

ข้าจะบำเพ็ญต่อ

ยามนี้ท่านอาจารย์เก็บตัวฝึก

เจ้าก็อย่ารั้นให้มาก

ไม่งั้นข้าจะไปบอกให้พี่ใหญ่มาจัดการเจ้า

!!!!!!!!!!

ไม่เอาขอร้บ!

ไม่เอาๆ

ข้าจะไปเดี๋ยวนี้แหละขอรับ

เมืองหลวง แห่งจักรวรรดิซีเจียง

ตู้ม!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

เสียงประชาราษฎร์แซ่ซ้องยินดี

"ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นหมื่นปี" "ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นหมื่นปี" "ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นหมื่นปี" "ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นหมื่นปี" "ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นหมื่นปี"

ตู้ม! ตู้ม!

ขอโอรสแห่งสวรรค์ทรงพระปรีชาปกครองจักรวรรดิซีเจียง!

พระราชวัง

帝

//นั่งบัลลังก์

帝

ฮ่าฮ่าฮ่า

帝

ทุกท่านที่มาในวันนี้โปรดทำตัวตามสบาย

รัชทายาท

เสด็จพ่อ

รัชทายาท

ลูกมีของถวายพระองค์พะยะค่ะ

卫士 รัชทายาท

//เปิดกล่อง

สายตาของคนในงานเป็นประกาย

รัชทายาท

นี่คือไข่ของสัตว์อสูรนะดับ9พะยะค่ะ

" อะไรนะ นั่นไข่อสูรระดับเก้า! " "พวกเราฟังไม่ผิดใช่หรือไม่ " "ในแคว้นของพวกเราไม่เคยมีมาก่อน" "มางานเมืองหลวงครั้งนี้เปิดโลกจริงๆ"

帝

ฮ่าฮ่าฮ่า

帝

เหยียนหรัน เจ้าช่างอาจหาญ

帝

จงบอกมาข้ามาตามตรง

帝

เจ้าไปนำมันมาด้วยตัวเองใช่หรือไม่

รัชทายาท

😊

รัชทายาท

พะยะค่ะ ลูกนำมันมาด้วยตนเอง

帝

ฮ่าฮ่าฮ่า //ชี้นิ้ว

帝

สมกับเป็นผู้สืบทอดบัลลังก์ของข้า!

เหยียนฮุ่ย

[ หึ ]

เหยียนฮุ่ย

[ เสด็จพ่อ สักวันข้าจะทำให้ท่านรู้ ]

เหยียนฮุ่ย

[ ข้าต่างหากที่มีคุณสมบัติ! ]

帝

//หันมอง

帝

เหยียนฮุ่ย แล้วเจ้าล่ะ

帝

มีอะไรจะพูดกับข้าหรือไม่

เหยียนฮุ่ย

😊

เหยียนฮุ่ย

ย่อมต้องมีแน่นอนขอรับ

卫士เหยียนฮุ่ย

//เปิดกล่อง

"ไอ้หยา นั่นตัวอะไรน่ะ" "ของแบบนี้จะให้ในวันเกิดจริงรึ" "นี่เจ้าไม่รู้หรอว่าองค์ชายรองมีนิสัยประหลาดน่ะ" "ว่ากันว่าเขาหลงใหลสัตว์ที่มีพิษ" "ไอ้หยา แบบนี้นี่เอง"

ทุกคนมีท่าทีหวาดกลังสิ่งมีชีวิตที่เลื้อยออกมาจากกล่อง

帝

//ขมวดคิ้ว

เหยียนฮุ่ย

เสด็จพ่อ

เหยียนฮุ่ย

นี่คืออสูรนาคามรกต

เหยียนฮุ่ย

อสูรระดับ7ที่ลูกเลี้ยงด้วยเลือดของตัวเองขอรับ

"หา!!! ว่าไงนะ " "องค์ชายรองเลี้ยงด้วยเลือดตัวเอง" "เขาช่างน่ากลัวเกินมนุษย์จริงๆ" "นี่คล้ายๆกับวิชามารรึเปล่านะ" "ชู่ว เงียบๆหน่อย"

帝

//สูดหายแรง

帝

อืม

帝

ต่อไป เจ้า

帝

เหยียนหมิง

เสด็จพ่อ

เหยียนหมิง

ของลูกคือ คัมภีร์วิถีเซียน

เหยียนหมิง

จากท่านปรมาจารย์อี้เทียนพะยะค่ะ

帝

!!!!!!!

ราวกับเสียงระเบิดในหัวของทุกคน

"ปรมาจารย์อี้เทียน!" "องค์ชายสามหมายถึงเจ้าสำนักปราชญ์บรรพตหรือไม่" "จริงหรือ เขาคือใครน่ะ" "ว่ากันว่าเขาบรรลุขั้นเซียนแล้ว" "แล้วเหตุใดถึงไม่โบยบิน?" "เขายังมีภาระน่ะสิ" "ไม่ ข้าก็ไม่รู้"

帝

//😲

帝

ไหน

帝

เอามาให้ข้าดูหน่อย

เหยียนหมิง

นี่ขอรับ

帝

เจ้า...เจ้าได้พบกับเขาแล้วหรือ?

เหยียนหมิง

😊

เหยียนหมิง

พะยะค่ะเสด็จพ่อ

帝

//อึ้ง

รายงาน!!!!!!!!!

นางกำนัล

//วิ่งเข้ามาอย่างร้อนรน

ยี่หยา

สามหาว!

ยี่หยา

ที่นี่คืองานเลี้ยงพระราชสมภพของท่านพ่อ

ยี่หยา

เจ้ากล้าดียังไง!

นางกำนัล

ขะ...ข้าน้อยมิกล้า!

นางกำนัล

//คุกเข่าก้มกราบ

นางกำนัล

แต่ที่หลังวัง มีเรื่องด่วนจริงๆเจ้าค่ะ

ยี่หยา

ไสหัวออกไป!!

ปิงหรง

//จับแขน

ปิงหรง

องค์หญิง

ปิงหรง

ลองให้นางพูดมาก่อนเถิดเพคะ

ยี่หยา

......

ปิงหรง

นางกำนัล

ปิงหรง

เจ้าลองพูดมา

ปิงหรง

เรื่องด่วนอะไรทำให้เจ้าทำลายทำเนียมปฏิบัติเช่นนี้

นางกำนัล

เรียนองค์หญิง

นางกำนัล

เกิดเรื่องชู้สาวขึ้นกับคุณหนูหยุนหนิงที่วังหลังเจ้าค่ะ!!

รัชทายาท

//หันมองรอบๆงานเลี้ยง

รัชทายาท

[ ซื่อเยว่กับเจ้าสี่ไม่อยู่ ]

รัชทายาท

[ หรือว่าจะเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ ]

ไทเฮา

บังอาจ!!

ไทเฮา

วันพระราชสมภพขององค์จักรพรรดิ

ไทเฮา

นางกล้าทำเรื่องเช่นนั้น ข้าจะจัดการนางเอง!!

ไทเฮา

เจ้า!!

นางกำนัล

เจ้าค่ะ

ไทเฮา

นำทางไป!!

นางกำนัล

เจ้าค่ะฮองไทเฮา

ไทเฮา

ฮึ!

帝

//หันมองสายตาเย็นชา

帝

เป็นลูกสาวตัวดีของเจ้า

爹หยุนหนิง

!!!!!//หน้าซีด

爹หยุนหนิง

เอ่อ...ลูกสาวกระหม่อม...

爹หยุนหนิง

ขะ...ขออภัยพะยะค่ะ

爹หยุนหนิง

หากนางทำผิดจริง กระหม่อมจะลงโทษนางเองพะยะค่ะ

帝

เหอะ!

爹หยุนหนิง

[ เห้อ หนิงเอ๋อเจ้าสร้างปัญญาอีกแล้ว ]

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ