ชั้นนี่แหละแชมป์ตัวจริง//โปเกม่อน//Pokémon
15
ซาโตชิ
แปลว่านายรู้จักกับแม่ของคุณไคลน์สินะ
ไคลน์
(เสียงดังชะมัด)//ตื่นแล้ว
เซเลบี้
บี้//พุ่งเข้ามาในห้อง
ซูคาสะ
คาลอส....ว่าแต่?หิมะตกนิ่?
ไคลน์
(ไอ2คนนั้นหายไปไหนนะ?)
ซึทาจะ//ไคลน์
ทาจะ!//กระโดดออกมาจากพุ่มไม้
ซึทาจะ//ไคลน์
//วิ่งผ่านตัว
ซูคาสะ
ด เดี๋ยวนะ!หรือว่าเราตายแล้ว!
พิคาชู//ซาโตชิ
พิค๊า!!!//ตาเหลือก
ไคลน์//เด็ก
ซ ซึทาจะ รอด้วย//ตามออกมา
ซึทาจะ//ไคลน์
ทาจะๆ//กระโดด
ซูคาสะ
เค้าไม่เห็นเราหรอเนี่ย?
ซาโตชิ
หมอนั่น...น่าคุ้นๆนะ
คาเรย์//พ่อไคลน์
ไคลน์ ไปฝึกต่อได้แล้ว
ซูคาสะ
ชั้นขอกลับคำ หมอนี่มันแกะพ่อมาชัดๆ
ไคลน์//เด็ก
หลบเร็ว//พูดเบาๆ
ซึทาจะ//ไคลน์
//รีบเข้าพุ่ม
คาเรย์//พ่อไคลน์
ทำอะไรอยู่...//เดินเข้ามา
ไคลน์//เด็ก
แค่มองหิมะครับ....//ก้มหน้า
คาเรย์//พ่อไคลน์
หัดทำตัวให้มีประโยชน์กว่านี้สิ//ตบหัว
ซาโตชิ
เกินไปแล้วนะ!หมอนั่นน่ะ!
ไคลน์//เด็ก
ครับ...ขอโทษครับคุณพ่อ
คาเรย์//พ่อไคลน์
กลับไปฝึกซะ อย่าให้ต้องพูดซ้ำ//เดินออกไป
ไคลน์//เด็ก
//เอามือกุมหัวตัวเอง
ไคลน์//เด็ก
//เดินเข้าบ้าน
ไคลน์//เด็ก
กลับมาแล้ว..ครับ
ซาโตชิ
เฮ้!มันเสียมารยาทนะ
ซูคาสะ
เอาน่า~เขาไม่เห็นเรานี่~
คาเรน//แม่ไคลน์
อ่าว?ไคลน์กลับมาแล้วหรอลูก?
ซาโตชิ
ดูเหมือนคุณแม่จะใจดีนะ
คาเรน//แม่ไคลน์
ตายจริง!โดนคุณพ่อแกล้งอีกแล้วหรอ!
คาเรน//แม่ไคลน์
เจ็บมากมั้ย//รีบหยิบกล่องพยาบาล
ไคลน์//เด็ก
(เอาอีกแล้วการแสดงนี้...)
คาเรน//แม่ไคลน์
ในเมื่อคุณแม่ทำแผลให้แล้วไคลน์ เด็กดีของแม่จะไม่ตอบแทนแม่หน่อยหรอลูก?
ไคลน์//เด็ก
อยากให้ผมทำอะไรครับ....
คาเรน//แม่ไคลน์
งั้น....ช่วยหยิบมีดตรงนั้นให้แม่ทีสิ//ยิ้ม
ซาโตชิ
ไม่ใช่อย่างที่คิดใช่มั้ย
ไคลน์//เด็ก
นี่ครับ...//หยิบมา
คาเรน//แม่ไคลน์
ไคลน์ลูกเป็นเด็กดีใช่มั้ย?//หยิบมีดจากมือไคลน์
คาเรน//แม่ไคลน์
รอแม่ตรงนี้นะ//เดินไปที่ไหนสักแห่ง
ไคลน์//เด็ก
//ยืนมองหิมะที่หน้าต่าง
คาเรน//แม่ไคลน์
//ตัวเปื้อนเลือด
ซูคาสะ
กริ้ด!//หลบหลังซาโตชิ
คาเรน//แม่ไคลน์
ปรสิตที่คอยชักจูงลูกไปในทางที่ผิดน่ะ....แม่กำจัดให้แล้วนะ//ถือหัวเด็กชายคนนึง
คาเรน//แม่ไคลน์
ไคลน์ต่อจากนี้....ลูกจะสมบูรณ์แบบแล้วจริงๆรึปล่าวลูก?//เอียงคอ
คาเรน//แม่ไคลน์
งั้น...เจ้าโปเกม่อนตัวสีเขียวนั่นหล่ะ//เอามีดยัดใส่มือไคลน์
คาเรน//แม่ไคลน์
มันคืออะไรหรอ....
ไคลน์//เด็ก
โปเกม่อน...ที่เจอครับ...//กำมีด
คาเรน//แม่ไคลน์
ไม่ต้องห่วงนะ//จับไหล่
คาเรน//แม่ไคลน์
ตอนนี้คุณพ่อกำลังไปตามหามันแล้ว...//ยิ้มเย็น
คาเรน//แม่ไคลน์
รู้ใช่มั้ยว่าต้องทำยังไง?
คาเรน//แม่ไคลน์
ดีมากเลยจ่ะ---
ไคลน์//เด็ก
ทำไมคุณไม่เคยให้อิสระผมเลยล่ะ?คุณแม่?
คาเรน//แม่ไคลน์
ค ไคลน์....//กุมอก
ไคลน์//เด็ก
ตอบผมมา...//มอง
คาเรน//แม่ไคลน์
เพราะ..รักไง...เพราะแม่รัก---
ไคลน์//เด็ก
//เอามีดปาดคอคาเรน
ไคลน์//เด็ก
ผมก็รักแม่ครับ//กอดร่างไร้วิญญาณของคาเรน
ซูคาสะ
หมอนั่นน่ากลัว//ตัวสั่น
คาเรย์//พ่อไคลน์
คาเรน...//ตกใจ
ไคลน์//เด็ก
สวัสดีครับ...คุณพ่อ//เดินเข้ามาใกล้ๆ
คาเรย์//พ่อไคลน์
ไคลน์!แกทำอะไรคาเรน--
ไคลน์//เด็ก
ผมทำอะไรหรอ?//แทง
ไคลน์//เด็ก
มองเองก็น่าจะรู้นิ่ครับ?//ดึงออก
คาเรย์//พ่อไคลน์
ก แก...//ทรุด
ไคลน์//เด็ก
ตอบคำถามผมที....ทำไมพวกคุณถึงไม่เคยให้อิสระกับผมเลยสักครั้ง//ดึงคอเสื้อ
คาเรย์//พ่อไคลน์
ท ที่ทำไปแบบนี้..ก็เพราะรักแก---
ไคลน์//เด็ก
(รักอีกแล้ว....)
ไคลน์//เด็ก
ผมจะบอกอะไรให้นะ...ผมเองก็รักคุณพ่อนะครับ//กอดร่าง
ซาโตชิ
รีบออกไปกันเถอะ...//กลัว
ซูคาสะ
เห็นด้วย...//รีบออก
ไคลน์//เด็ก
(อะไรผ่านตาไปนะ?)
ซึทาจะ//ไคลน์
ทาจะ!//เข้ามา
ซึทาจะ//ไคลน์
!//รีบวิ่งมาหา
ไคลน์ได้นำร่างของคาเรนและคาเรย์
สีแดงสดทำให้มองชัดเจนขึ้น
นั่งร้องเพลงบนโรงศพและยิ้ม
อย่างกับมันเป็นงานรื่นเริง
Comments
มังกรสีรุ้ง
จะพยายามเปิดให้อ่านให้ได้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้นะ
2024-06-28
1
มังกรสีรุ้ง
สะดุ้งเลย เหมือนรู้อะ
2024-06-28
0