เรื่องวุ่นๆของนายตำรวจ การตัดสินใจ

[แนะนำให้อ่านแบบกดอ่านช้าๆ]

Cyril's thought

รู้อะไรมั้ย

ผมกลัวความสูงมากๆเลย

แต่ผมเองก็ต้องทำเพื่ออลิซ่าด้วย

ผมรู้ว่าผมควรช่วยตัวเองแทนที่จะช่วยเธอ

เธอเป็นผู้หญิงและดูแลตัวเองไม่ได้

ถ้าอยู่ท่ามกลางคนโรคจิตอ่ะนะ

ผมต้องตัดสินใจ

|Cyril|

//สูดหายใจลึกๆ

|Cyril|

(เราทำได้ เราทำได้!) //พยายามทำใจ

ลูกน้องเดฟ: เห้ย กลับมานี่นะเว้ย!

ลูกน้องเดฟ: ไอ้เวร! แกได้ตายแน่!

|Cyril|

//เดินวนไปวนมา

|Cyril|

(เอาไงดีๆ) //ทำใจไม่ได้

ความกดดันเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ

|Cyril|

//ใช้ด้ามปืนกระแทกกระจก

|Cyril|

//กระโดดออกไป

ลูกน้องเดฟ: เห้ย! มันกระโดดออกไปแล้ว

ซีริลกระโดดลงไปน้ำ

เขารีบขึ้นฝั่งขณะอุ้มอลิซ่า

|Cyril|

//สำลักน้ำ

เขารีบพาอลิซ่าขึ้นรถ

แล้วพาไปโรงพยาบาล

ตัดภาพ

Midnight.

00:34 น.

ในโรงพยาบาล

|Kimyung|

//กำลังทำแผลให้ซีริล

|Cyril|

ผมเจ็บนะ //กัดฟัน

|Kimyung|

ผมรู้น่า... //ถอนหายใจ

|Cyril|

ทำไมไม่ฉีดยาชาก่อนหล่ะครับ! //ตบตักตัวเอง

|Kimyung|

หมั่นไส้ //ตีแผลซีริล

|Cyril|

โอ้ยย! พี่คิม! //น้ำตาซึม

|Kimyung|

หุปปากหน่อย นี่มันโรงพยาบาล

|Cyril|

//ทำหน้ามุ่ย

|Cyril|

แล้วอลิซ่าเป็นไงบ้าง //มองหน้าคิมยอง

|Kimyung|

คงจะพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลสัก 2-3 วัน //พันผ้าพันแผลให้ซีริล

|Cyril|

//ผงกหัว

|Kimyung|

//ลูบหัวซีริล

|Kimyung|

เสร็จแล้ว //ลุกขึ้น

|Cyril|

ขอบคุณครับ //มองดูมือตัวเอง

|Kimyung|

มาหาฉันบ่อยๆหล่ะ //หันไปมองซีริล

|Cyril|

ไม่เอาอ่ะครับ ผมมีงาน //กอดอก

|Kimyung|

//ทำท่าจะดีดหน้าผากซีริล

|Cyril|

พี่อย่าทำร้ายคนไข้ครับ มันไม่ดีๆ //ทำหน้ามุ่ย

|Kimyung|

เป็น FBI แต่ทำตัวเหมือนเด็ก? //ถอนหายใจ

|Cyril|

อย่าอยากรู้อยากเห็นครับ //ลุกขึ้น

|Kimyung|

พูดตรงๆเถอะครับ คุณน้อง //กอดอก

|Cyril|

น้อง? ใครน้องพี่? ผมลูกคนเดียวครับ

|Kimyung|

เออ ผมก็ลูกคนเดียว //ยิ้มเยาะ

|Cyril|

เคครับ ไอ้คิม //เดินออกจากห้อง

คิมยองยืนงงอยู่ในห้อง

|Kimyung|

(ไอ้เด็กนี่...) //หรี่ตาลง

|Kimyung|

(น่ารักดีจัง...) //ยิ้มกรุ่มกริ่ม

Next episode...

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ