ประสบการณ์ของผม(ไม่ใช่นิยายแต่มาจากเรื่องจริง)
เป็นลม
สาวน้อย://หยิบหนังสือวิ่งไปหาแม่ของตน
สาวน้อย:แม่อ่านหนังสือเล่มนี้ให้หนูฟังหน่อยได้ไหมคะ
แม่ของสาวน้อย:มีอยู่ครั้งหนึ่ง
แม่ของสาวน้อย:มีผู้ชายคนนึง...
อาชิ(เพื่อนผม)
เฮ้ยมึงไหวป่าวเพื่อน
ฟาร์น(ตัวผมเอง)
ไหวๆ//หน้ามืด
อาชิ(เพื่อนผม)
แต่กูว่ามึงไม่น่าไหวน-
อาชิ(เพื่อนผม)
เฮ้ย!!ไอฟาร์น!
อาชิ(เพื่อนผม)
หมอครับเพื่อนผมเป็นไงบ้างครับ//เป็นห่วงฟาร์มนมาก
หมอ:คนไข้ไม่เป็นอะไรแล้วครับ
หมอ:เข้าเยี่ยมคนไข้ได้เลยนะครับ
อาชิ(เพื่อนผม)
//เข้าไปหาฟาร์นในห้องพักฟื้น
อาชิ(เพื่อนผม)
เป็นไงบ้างมึง!
ฟาร์น(ตัวผมเอง)
มึนหัวนิดๆอะ
อาชิ(เพื่อนผม)
ทำไมอยู่ๆมึงก็เป็นลมวะ
อาชิ(เพื่อนผม)
เมื่อกี้แม่มึงโทรมาบอกว่าเดี๋ยวจะมาหามึงอะ
ฟาร์น(ตัวผมเอง)
ทักแชทแม่กูแล้วบอกไปว่าไม่ต้องมาหากูแล้วก็ได้
ฟาร์น(ตัวผมเอง)
เดี๋ยวกูกลับบ้านเอง
เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมมาต่อให้นะครับ🙂
Comments