เพียงเธอ | Omegaverse - เวลาย้อนคืน

จิ๊บๆๆ🐦

แสงสุริยาส่องผ่านช่องหน้าต่างมายังใบหน้าที่งดงามของคนงามที่มีเส้นผมและขนตาสีขาวเงิน

☀️

เจนนิรา

อือ~

เจนนิรา

//ตื่น

พาย(หัวหน้าสาวใช้)

ตื่นแล้วหรือเพคะ องค์จักรพรรดินี

พิมพาย(นางกำนัลของเจน)

ท่านเจน~!

กัมมี่จิน(นางกำนัลของเจน)

พวกข้านึกว่าท่านจักไม่ฟื้นอีกแล้วเพคะ

เจนนิรา

เหตุใดจึง...?

กัมมี่จิน(นางกำนัลของเจน)

พระองค์พลัดตกจากเรือพายในตอนที่พระองค์ทรงเดินทางไปเมืองกริมเพคะ

พิมพาย(นางกำนัลของเจน)

ใช่เพคะ

พิมพาย(นางกำนัลของเจน)

พระองค์ทรงหมดสติไป1สัปดาห์เลยนะเพคะ

เจนนิรา

1 สัปดาห์....

เจนนิรา

(ถ้าเหตุการณ์นี้....เดี๋ยวนะ...มันเกิดขึ้นมาแล้วเมื่อ10ปีที่แล้วนี่นา....ตอนนี้เรา...ย้อนกลับมาตอน18งั่นเหรอ?)

เจนนิรา

พิมพาย ปีนนี้ปีอะไร

พิมพาย(นางกำนัลของเจน)

××18 เพคะ

เจนนิรา

...

เจนนิรา

(เรื่องจริงงั้นเหรอ...)

เจนนิรา

เข้าใจแล้ว....เราเหนียวตัวไปหมด เตรียมน้ำให้เราทีนะ พาย

พาย(หัวหน้าสาวใช้)

เพคะ

. . . . .

เจนนิรา

//แช่น้ำอยู่

กัมมี่จิน(นางกำนัลของเจน)

ท่านเจนเพคะ

กัมมี่จิน(นางกำนัลของเจน)

แช่น้ำนานๆ ท่านอาจประชวรขึ้นมาอีกก็ได้นะเพคะ

เจนนิรา

เข้าใจแล้วล่ะ กัมมี่

เจนนิรา

//ขึ้นจากน้ำ

เจนนิรา

//ใส่เสื้อคลุม

. . . .

พิมพาย(นางกำนัลของเจน)

งดงามมากเพคะ~

กัมมี่จิน(นางกำนัลของเจน)

ใช่เพคะ วันนี้พระองค์งดงามเป็นพิเศษเลยนะเจ้าคะ

เจนนิรา

เจนนิรา

พิมพาย วันนี้เรามีงานอะไรบ้าง

พาย(หัวหน้าสาวใช้)

ไม่มีเพคะ

พาย(หัวหน้าสาวใช้)

เนื่องจากองค์จักรพรรดิทรงปฏิเสธจดหมายเชิญทั้งหมดและเอางานทั้งหมดไปทำด้วยพระองค์เองเพคะ

เจนนิรา

(ไคล์....)

เจนนิรา

เข้าใจแล้วล่ะ

เจนนิรา

พาย เจ้าไปทำงานของเจ้าเถิด

เจนนิรา

พิมพาย กัมมี่เจ้าช่วยตอบจดหมายที่ส่งมาวันนี้ทีนะ

เจนนิรา

ถ้าเป็นจดหมายเชิญปฏิเสธไปก่อน เรายังไม่หายดี

เจนนิรา

ส่วนจดหมายราชการวางไว้ที่โต๊ะเลยนะ

กัมมี่จิน(นางกำนัลของเจน)

รับทราบเพคะ

พิมพาย(นางกำนัลของเจน)

รับทราบเพคะ

. . .

ห้องสมุดส่วนตัวของจัสตินไคล์

ก็อกๆ

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

เชิญ

เจนนิรา

//เปิดประตูเข้ามาพร้อมชาดอกไม้

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

เจนนิรา!

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

หายแล้วเหรอ ทำไมถือมาคนเดียว สาวใช้และนางกำนัลของเจ้าไปไหนกัน

เจนนิรา

ข้าให้พวกนางจัดการจดหมายน่ะ

เจนนิรา

ไคล์ ท่านยุ่งอยู่หรือไม่ ห่างยุ่งอยู่ข้าจักวางชาไว้แล้วกลับห้องของข้า

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

ไม่ ข้ากำลังพักอยู่พอดี

เจนนิรา

//มองไปด้านหลัง

เอกสารเกลื่อนกลาดเต็มโต๊ะ

เจนนิรา

ข้าช่วย//วางชา+เดินไปที่โต๊ะ

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

แต่เจ้าพึ่งหายป่วยนะเจน

เจนนิรา

ข้าทำได้

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

//เป็นห่วง+ลนลาน

เจนนิรา

ไคล์ เจ้าเป็นถึงจักรพรรดิ จะกระทำกริยาแบบนี้ไม่ได้นะ

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

...

เจนนิรา

มานั่งนี่มา ข้าจะช่วยทำ

เจนนิรา

//ตบที่นั่งข้างๆ

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

เข้าใจแล้ว....

. . . .

บ่าย

เจนนิรา

//หลับ

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

//อุ้มไปนอนบนโซฟา+ยิ้ม

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

//เอาเสื้อคลุมไว้

. . .

เจนนิรา

//ตื่น

เจนนิรา

อ่า....ไคล์

เจนนิรา

ขอโทษที...ข้า...เพลียนิดหน่อย สงสัยไม่ได้ทำงานทีละเยอะๆแบบนี้นาน

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

เป็นเพราะเจ้าพึ่งหายป่วยมากกว่า

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

วันนี้เข้านอนเร็วหน่อยนะ เจน

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

ลุกมากินอาหารเย็นสิ

เจนนิรา

ข้าหลับนานขนาดนั้นเลยเหรอ

เจนนิรา

//ลุกขึ้น

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

พายยกมาให้น่ะ

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

มียาด้วยนะ

เจนนิรา

เข้าใจแล้ว//ยิ้มอ่อนๆ

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

//ประหลาดใจ

เจนนิรา

หือ?มีอไะรติดหน้าข้าหรือ?//นั่งลง

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

เปล่า....เจ้ายิ้มด้วยล่ะ

เจนนิรา

ทำเหมือนไม่เคยเห็น...?

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

เคยสิ....แต่มันนาน นานมาก นานแบบมากๆ จนข้าเกือบลืมรอยยิ้มที่น่ารักของเจ้าไปแล้วนะเจน

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

ตั้งแต่บรรลุนิติภาวะเจ้าไม่ค่อยยิ้มเลย...

เจนนิรา

(หรือนี่จะเป็นอีกสาเหตุทำให้เอมิลี่เข้ามา...)

เจนนิรา

ข้า...เป็นแบบนั้นสินะ

เจนนิรา

ขอโทษนะ พอเป็นจักรพรรดินี งานมันเยอะและเครียดมากๆเลย

เจนนิรา

ข้า....ไม่รู้จักทำเช่นไร

เจนนิรา

เพราะแบบนี้ เลดี้หลายๆคน จึงไม่ค่อยกล้าคุยกับข้าสินะ//ยิ้มเจื่อนๆ

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

ตอนที่เจ้ายิ้ม เจ้างดงามยิ่งกว่าใคร

เจนนิรา

แปลว่า เวลาข้าไม่ยิ่ม ข้าไม่งามเหรอ?

จัสตินไคล์(จักรพรรดิ)

ไม่สิ...🙀

. . . ตัดจบ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ