เสมียนผู้บอบบางกับสถาปนิกตกอับ
จุดเริ่มต้น
โดริ(dori)
ยังไงเธอก็ต้องก็เอาเงินมาคืนชั้น
เวย์(kaveh)
//ตกอับไม่มีบ้านอยู่
เวย์(kaveh)
//เดินเร่ร่อนไปเจอแต๋ม
เวย์(kaveh)
มาหาพ่อมึงมั้งถามแปลก
แต๋ม(alhaitham)
ไม่มีบ้านอยู่รึไง
แต๋ม(alhaitham)
มาเดินเร่ร่อนอยู่ตรงนี้
เวย์(kaveh)
ติดหนี้ you เข้าใจยัง
แต๋ม(alhaitham)
200บามคืนไม่ใด้
แต๋ม(alhaitham)
มึงทำยังไงให้หนี้เยอะขนาดนี้
แต๋ม(alhaitham)
งั้นมึงมาอยู่บ้านมึงเถอะ
แต๋ม(alhaitham)
ที่ร่วมกันวิจัยกะกูอะ
แต๋ม(alhaitham)
ถ้าไม่อยากอยู่กูกลับละ
แต๋ม(alhaitham)
งั้นก็ไปกันเลย
แต๋ม(alhaitham)
ไม่ใช่แค่บ้านนะที่ใหญ่
เวย์(kaveh)
พูดจา2แง่2ง้าม
แต๋ม(alhaitham)
ฉันมีกฏ3,ข้อ
แต๋ม(alhaitham)
1.ห้ามเลยเข้ามาในห้องผม
แต๋ม(alhaitham)
2.ห้ามคิดเกินกว่ารูมเมท
เวย์(kaveh)
เพ้ออะไรของนายเนี้ย
เวย์(kaveh)
พ่อเสมียนผู้บอบบาง
แต๋ม(alhaitham)
3.ห้ามลบกวนตอนผมอ่านหนังสือ
แต๋ม(alhaitham)
นายต้องจ่ายค่าเช่าด้วย
แต๋ม(alhaitham)
การทำความสอาดบ้านให้ผม
เวย์(kaveh)
(แม่งเรี่องเยอะชิบ)
เวย์(kaveh)
แล้วใหนห้องกูหละ
หลัง // จะเป็นอารมการกระทำ
คำพูดในหัวที่ไม่ใด้พูดออกมา
Comments