ผมรักคุณเหลือเกิน!!! (งั้นมานอนบ้านเรา)

นะลานกว้าง

หลังจากทุกคนมารวมตัวกัน5คน

โดบิตะ:นายเอก

ว่าแต่พวกเราจะทำไรกันดี

ใจแอ้น

เอิ่ม...งั้นแข่งซูโม่มั้ยละ😁

ชิชูกะ

ไม่เอาด้วยหรอกชั้นเป็นผู้หญิงนะ!

โดบิตะ:นายเอก

นั้นสิ(เกือบซวยเรายิ่งแรงไม่มีอยู่)

ใจแอ้น

เอางั้นก็ได้

ใจแอ้น

ละจะเล่นไรกันละ

ซึเนโอะ

งั้นกลับบ้านดีกว่าไม่มีไรทำเลย

หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ

เดคิสุงิ:พระเอก

โดบิตะ

โดบิตะ:นายเอก

ว่า

เดคิสุงิ:พระเอก

ฉันขอไปส่งนายได้มั้ย

โดบิตะ:นายเอก

นายยังไม่ชิญกับเมืองนี้ไม่ใช่หรอ

โดบิตะ:นายเอก

พึ่งมาอยู่ได้2วันเองนิ

เดคิสุงิ:พระเอก

ใช่แต่เราหยากเดินเล่นไรงี้ด้วยไง(ที่จริงหยากอยู่กับโดบิตะ)

โดบิตะ:นายเอก

เอางั้นก็ได้

โดบิตะ:นายเอก

ไปกินข้าวเย็นที่บ้านเราด้วยมั้ย😊

เดคิสุงิ:พระเอก

ได้หรอ

โดบิตะ:นายเอก

ได้สิ☺️

เดคิสุงิ:พระเอก

😳(ทำไมหัวใจเราถึงได้เต้นแรงแบบนี้)

โดบิตะ:นายเอก

นายเป็นอะไรทำไมอยู่ดีๆหน้าแดงแบบนั้นเป็นหวัดหรอ

โดบิตะ:นายเอก

เอางี้มั้ย

เดคิสุงิ:พระเอก

อะไรหรอ(ยังเขิลอยู่😳)

โดบิตะ:นายเอก

มานอนบ้านเราก็ได้เผื่อเดินกลับไม่ใหว

เดคิสุงิ:พระเอก

โอเคๆ

นะบ้านโดบิตะ

โดบิตะ:นายเอก

แม่คับ

ทามาโกะ:แม่โนบิตะ

ว่าไงจะพูดเสียงดังทำไมเด็กคนนี้

โดบิตะ:นายเอก

วันนี้ผมพาเพื่อนมานอนด้วยได้มั้ยแม่

ทามาโกะ:แม่โนบิตะ

ได้สิทางบ้านเพื่อนแม่เขาอนุญาติใหมละ

โดบิตะ:นายเอก

จริงสิเดคิสุงิแม่นายอนุญาติมั้ย

เดคิสุงิ:พระเอก

อนุญาติค้าบบบ

เดคิสุงิ:พระเอก

(เพราะแม่ไม่เคยห้ามอะไรเราแม่ใจดี♡)

โดบิตะ:นายเอก

อ๋อ

โดบิตะ:นายเอก

กับข้าวเย็นละคับ?

ทามาโกะ:แม่โนบิตะ

เดี๋ยวแปบนึงยังไม่เสร็จรอทานพร้อมพ่อด้วย!!!

โดบิตะ:นายเอก

คับๆ

โดบิตะ:นายเอก

ป่ะเดคิสุงิขึ้นห้องกัน

โดบิตะ:นายเอก

จูงมืออีกฝ่าย//

เดคิสุงิ:พระเอก

(😳ทำไมตอนโดบิตะยิ้มหรือแตะตัวเราเราถึงได้เขิลละหัวใจเต้นแรงแบบนี้ละเนี่ย)

เดคิสุงิ:พระเอก

(หรือว่าเราจะชอบโนบิตะเข้าให้ซะแล้ว)

เดคิสุงิ:พระเอก

(เราเป็นเกหรอเนี่ย!!)

โดบิตะ:นายเอก

เดคิสุงิ

โดบิตะ:นายเอก

เดคิสุงิ

โดบิตะ:นายเอก

เดคิสุงิ//เขย่าตัวอีกฝ่าย

เดคิสุงิ:พระเอก

ห้ะๆอะไรเรียกเราทำไม

โดบิตะ:นายเอก

นายเป็นไรนั่งคิดไรอยู่อ่ะเรียกก็ไม่ตอบ

เดคิสุงิ:พระเอก

ป่าวๆคิดไรเรื่อยเปื่อย

โดบิตะ:นายเอก

ป่ะไปอาบน้ำกัน

เดคิสุงิ:พระเอก

อาบด้วยกันได้หรอ

โดบิตะ:นายเอก

ได้สิเป็นผู้ชายเหมื่อนกันจะอายทำไมละ!!!

เดคิสุงิ:พระเอก

ระ..เราไม่เคยอาบน้ำกะใคร(😳)

โดบิตะ:นายเอก

ไม่เคยก็ลองอาบไง

โดบิตะ:นายเอก

ป่ะๆลุกขึ้น

โดราเอม่อน

อ๊ากกกมีหนูอยู่หน้าบันได//วิ่งชนโนบิตะ

โดบิตะ:นายเอก

อ้ะ//ล้ม

เดคิสุงิ:พระเอก

โนบิตะ//รับตัวโนบิตะไว้

โดบิตะ:นายเอก

ขอบใจๆ

เดคิสุงิ:พระเอก

ไม่เป็นไร

โดบิตะ:นายเอก

โดเรม่อน!

โดบิตะ:นายเอก

นายวิ่งมาชนฉันทำไมเนี่ย

โดราเอม่อน

ก็ฉันกลัวหนูอ่ะ

โดบิตะ:นายเอก

จิป่ะเดคิสุงิไปกัน

เดคิสุงิ:พระเอก

ระเรายังไม่กล้าอ่ะ

โดบิตะ:นายเอก

ฉันจะงอลนายนะถ้านายไม่ไปอาบกับฉัน

เดคิสุงิ:พระเอก

ภาพที่เดคิสุงิเห็นตรงหน้า//

เดคิสุงิ:พระเอก

ก็ได้ๆ

โดบิตะ:นายเอก

ก็แค่นี้

หลังจากทั้งสองอาบน้ำเสร็จก็ไปกินข้าวละเข้านอน

ทามาโกะ:แม่โนบิตะ

เด็กๆนอนรึยังนะไปดูดีกว่า

โนบิซึเคะ:พ่อโนบิตะ

คุณจะไปใหน?

ทามาโกะ:แม่โนบิตะ

ไปดูเด็กๆว่านอนกันรึยังอ่ะค่ะ

โนบิซึเคะ:พ่อโนบิตะ

อ๋อๆ

ภาพที่แม่โดบิตะเห็นตอนขึ้นไปดู

ทามาโกะ:แม่โนบิตะ

ทำไรกันนะ!!

โดบิตะ:นายเอก

เอ่อ..คือผมจะหยิบเอาหนังสือกาตูนละผมยืดไปเอาแต่ทรงตัวไม่ทันระวังล้มเดะคิสุงิเลยมันรับคับ

ทามาโกะ:แม่โนบิตะ

อ๋อจ้ะถ้าจะชอบหรือรักกันแม่ก็ไม่ได้ห้ามนะ

โดบิตะ:นายเอก

ห่าาา 😩

หลังจากนั้นทั้งหมดก็นอน

(แอ็ดไง)

สนุกมั้ยไม่มีคนอ่านเลยย☹️

(แอ็ดไง)

ถ้าพิมพ์ผิดตรงใหนก็ขอโทษด้วยนะค่ะ

ตัด

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ