Unconscious Love ไปรักเธอตอนไหน?
ตอนที่9
คะนิ้ง(นางเอก)
//ยืนอยู่หน้าห้องภีม
คะนิ้ง(นางเอก)
//นึกถึงคำพูดภีม
ภีม(พระเอก)
อย่าลืม//ชี้หน้า
ภีม(พระเอก)
ไปทำความสะอาดห้องฉัน
ภีม(พระเอก)
ก่อนฉันกลับมา!
ภีม(พระเอก)
เพราะตอนนี้ห้องฉันร๊กกกรก
คะนิ้ง(นางเอก)
ตั้งใจทำให้มันรกสินะ
คะนิ้ง(นางเอก)
//ถือของทำความสะอาดเข้าไปในห้อง
เรนนี่(แม่พระเอก)
เป็นไงกันบ้างงง//เดินมารับ
พระเพลิง(พ่อพระเอก)
ที่รักก//อ้าแขน
เรนนี่(แม่พระเอก)
!//ตีแขนเพลิง
พระเพลิง(พ่อพระเอก)
!!!//รีบหุบแขน
พระเพลิง(พ่อพระเอก)
ฮึ่ม!//ขรึม
พระเพลิง(พ่อพระเอก)
เดี๋ยวภีมไปอาบน้ำเลย
ภีม(พระเอก)
คืนนี้ผมไปเที่ยวนะ//เดินหน้าบึ้งเข้าบ้าน
เรนนี่(แม่พระเอก)
เหนื่อยหรอนั่น//ชี้
พระเพลิง(พ่อพระเอก)
แน่นอนสิ
พระเพลิง(พ่อพระเอก)
ไหนกอดหน่อยยย//รีบกอด
เรนนี่(แม่พระเอก)
อื้ออ//ยิ้ม
พระเพลิง(พ่อพระเอก)
คิดถึงใจจะขาดเลย//จุ๊บๆๆๆ
เรนนี่(แม่พระเอก)
ก็ถ้าน้องไปบังคับเค้าลาออก
เรนนี่(แม่พระเอก)
ก็ได้เจอกัน//ผละกอด
พระเพลิง(พ่อพระเอก)
ไม่เอา
พระเพลิง(พ่อพระเอก)
ที่รักอยู่บ้านไปเลย
พระเพลิง(พ่อพระเอก)
ไม่ให้ทำแล้วงานอะ
เรนนี่(แม่พระเอก)
หึ!นายพระเพลิง
พระเพลิง(พ่อพระเอก)
ไปๆเข้าบ้านกัน//โอบเอวเรนนี่
ภีม(พระเอก)
//เปิดประตูเข้าไป
ภีม(พระเอก)
สะอาดขนาดนี้เลยหรอวะ!//มองรอบๆ
ภีม(พระเอก)
//โยนสูทลงตะกร้า
ภีม(พระเอก)
โอ้ก๊อดด//หมุนตัว
ภีม(พระเอก)
พื้นเงา!//ก้มมอง
ภีม(พระเอก)
//มองไปทางตะกร้าผ้า
ภีม(พระเอก)
เจอแล้วล่ะ//ยิ้มร้าย
คะนิ้ง(นางเอก)
//นั่งเด็ดพริก
คะนิ้ง(นางเอก)
ไอ้บ้านี่//ไม่สนใจ
ภีม(พระเอก)
//แบกตะกร้าผ้ามา
ภีม(พระเอก)
เสื้อผ้าฉันทำไมไม่เอาลงมาซัก!
ภีม(พระเอก)
กองจะถึงเพดานห้องละ!
คะนิ้ง(นางเอก)
นั่นมันหน้าที่พี่น้อย!
คะนิ้ง(นางเอก)
ไม่ใช่หน้าที่ฉัน
ภีม(พระเอก)
แต่ตอนนี้เธอเป็นคนรับผิดชอบทำความสะอาดห้องฉัน
ภีม(พระเอก)
ไม่มีสิทธิ์ไปว่าใครหน้าไหนทั้งนั้น
ภีม(พระเอก)
เพราะทั้งห้องฉัน!
ภีม(พระเอก)
เธอต้องเป็นคนทำ!
ภีม(พระเอก)
2เดือน!!//ชูสองนิ้ว
คะนิ้ง(นางเอก)
//ปักมีดลงกับเขียง
คะนิ้ง(นางเอก)
//ยกตะกร้าผ้า
คะนิ้ง(นางเอก)
//เดินไปที่ห้องซักผ้า
คะนิ้ง(นางเอก)
//เปิดฝาเครื่องขึ้น
คะนิ้ง(นางเอก)
//เทลงผ้าเครื่อง
ภีม(พระเอก)
เห้ยๆๆๆๆ!!//วิ่งมา
ภีม(พระเอก)
จะซักรวมหมดได้ไง!
ภีม(พระเอก)
ต้องแยกผ้าขาวกับผ้าสีสิ!
ภีม(พระเอก)
ไม่งั้นเสื้อผ้าฉันเละพอดี!
คะนิ้ง(นางเอก)
แล้วทำไมคุณชายไม่ซักเองล่ะคะ
ภีม(พระเอก)
ก็มันเป็นหน้าที่เธอ!//ชี้หน้า
ภีม(พระเอก)
ไม่งั้นฉันจะฟ้องป้านุช
ภีม(พระเอก)
โอ้ยยยแค่คิดก็อยากจะบีบน้ำตา//จับแก้มตัวเอง
คะนิ้ง(นางเอก)
ไอ้บ้านี่!!//เอาตะกร้าครอบหัวภีม
คะนิ้ง(นางเอก)
//จับภีมหมุนๆๆๆๆ
ภีม(พระเอก)
ฉันไม่เล่น!!//เซ
ภีม(พระเอก)
ยัย!//ชี้หน้า+เซ
คะนิ้ง(นางเอก)
ตรงนี้ค่าาา
ภีม(พระเอก)
โอ้ย!!//เซไปเซมา
คะนิ้ง(นางเอก)
เดินกลับเองละกัน!
ภีม(พระเอก)
ไม่!!!//คว้ามือนิ้ง
คะนิ้ง(นางเอก)
กรี๊ดดดด!!!!
คะนิ้ง(นางเอก)
โอ้ยยย!!!//นอนทับภีม
คะนิ้ง(นางเอก)
ไอ้บ้านี่!!!//ทุบ
คะนิ้ง(นางเอก)
นายขวานฟ้า//จิ้มๆอก
คะนิ้ง(นางเอก)
นายขวานฟ้า!!//เขย่าตัว
คะนิ้ง(นางเอก)
เป็นอะไรว่ะเนี่ย//หยัดตัวขึ้นนั่งเล็กน้อย
คะนิ้ง(นางเอก)
นาย!!//เอาตะกร้าออกจากหัวภีม
ภีม(พระเอก)
//เอาขารัดตัวนิ้ง
คะนิ้ง(นางเอก)
ไอ้บ้าภีม!!!
ภีม(พระเอก)
อะไรนะ!!!//รัด
คะนิ้ง(นางเอก)
อร๊ายยย!!!!
ทั้งคู่กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่ที่พื้น
นุ่ม
ไอ้นิ้งเป็นอะไรไป!!//วิ่งมา
นุ่ม
อุ้ย!!แม่มึง!!!!//ตกใจ
คะนิ้ง(นางเอก)
โอ้ยยยปล่อยย!!!//ถีบ
Comments