ความสุข?(โตเกียวรีเวนเจอร์ส)
เหนื่อยจัง...3
คุโรคาวะ เอมมะ - เอมมะ
อาว
คุโรคาวะ เอมมะ - เอมมะ
ตื่นเเล้วหรอ
อานากิ นาเมะ
(นี่มันวะไรวะเนี่ย!!!!)
คุโรคาวะ เอมมะ - เอมมะ
ว่างๆก็มาเยี่ยมกันหน่อยนะ
อานากิ นาเมะ
ขอบคุณที่ช่วยไว้นะ!
คุโรคาวะ เอมมะ - เอมมะ
เอ่อ
คุโรคาวะ เอมมะ - เอมมะ
ความจริงเเล้ว..
คุโรคาวะ เอมมะ - เอมมะ
ฉันไม่ได้ช่วยเธอไว้
คุโรคาวะ เอมมะ - เอมมะ
เเต่พี่ชายของฉันช่วยไว้!
อานากิ นาเมะ
ฝากขอบคุณแทนด้วยละกันนะ!^^
คุโรคาวะ เอมมะ - เอมมะ
อื้ม!^^
อานากิ นาเมะ
(เป็นห่วงเอมมะจัง)
อานากิ นาเมะ
(เธอจะเป็นไรมั้ยนะ)
อานากิ นาเมะ
(มาอยู่ใกล้กับฉันเเล้วถ้าฉันมีคำสาปจริง)
อานากิ นาเมะ
(เธอจะเป็นไรมั้ยนะ)
หญิงสาวได้เดินไปแล้วคิดอะไรบางอย่างเธอได้แสดงสีหน้าออกมาได้ อย่างชัดเจน
หญิงสาวได้เดินเตร่ๆไปเลื้อยๆ
อานากิ นาเมะ
มืดเเล้วงั้นหรอ....
อานากิ นาเมะ
(ไม่อยากกลับบ้านเลย)
อานากิ นาเมะ
มันไม่เหลือใครให้ฉันเเล้ว
ปากอบ ญ
บางครั้งเราห้ามมันไม่ได้หรอก
ปากอบ ญ
เเต่เราต้องยอมรับมันไห้ได้
ปากอบ ญ
ถ้าเเม่ไม่อยู่เเล้ว
ปากอบ ญ
ทำให้ชีวิตมีความสุข
ปากอบ ญ
เวลาชีวิตคนเรามันไม่เหมือนกัน
ปากอบ ญ
เศร้าเเค่ไหนเราต้องยอมรับมันเเละสู้ต่อไป
ปากอบ ญ
คนเราจะเศร้า ทุกข์ สุข
ปากอบ ญ
มันเป็นเรื่องธรรมดา
หญิงสาวได้ลุกขึ้นและเดินที่ใดที่หนึ่ง
Comments