แค้นข้าภพ 9

วันรุ่งขึ้น

พจ[พ่อมะลิชาติที่แล้ว]

ชาย

ชาย[ชาติที่แล้ว]

ว่ากะไรเคารับพ่อพจ

พจ[พ่อมะลิชาติที่แล้ว]

แกได้ฝันถึงมะลิมั้ย

ชาย[ชาติที่แล้ว]

ฝันครับ

พจ[พ่อมะลิชาติที่แล้ว]

ข้าก็ฝันถึงมะลิเหมือนกัน

พจ[พ่อมะลิชาติที่แล้ว]

มะลิบอกข้าว่าอยากให้ให้แกหยุดทรมานอินังบัวแก้ว

ชาย[ชาติที่แล้ว]

เหมือนกันเลยเคารับ

ชาย[ชาติที่แล้ว]

แต่อันนี้กระผมก็ต้องทำกระผมโกรธเคืองมากเลยเคารับ

ชาย[ชาติที่แล้ว]

ทำกับเมียกระผมเยี่ยงนี้กระผมมิยอมนะเคารับ

พจ[พ่อมะลิชาติที่แล้ว]

แต่มันเป็นกรรม

ชาย[ชาติที่แล้ว]

กระผมรู้คารับ

ถึงวันที่กระทำจนบัวแก้วเสียชีพ

บัวแก้ว[เพื่อนมะลิชาติที่แล้ว]

ฮะะ.....ฮึก...ฮือ~~~~

ชาย[ชาติที่แล้ว]

อีมิ่นเผามันทั้งเป็น!!

มิ่น[บ่าว3]

ได้เคารับ

บัวแก้ว[เพื่อนมะลิชาติที่แล้ว]

ไม่นะไม่

บัวแก้ว[เพื่อนมะลิชาติที่แล้ว]

อย่าทำกะไรข้าเสียเลย~~

บัวแก้ว[เพื่อนมะลิชาติที่แล้ว]

ข้ามิไหวแล้ว~

บัวแก้วถูกไฟเผาทั้งเป็น

ชาย[ชาติที่แล้ว]

มึงเอาเศษกระดูกไปให้แม่มันไป!!?

มิ่น[บ่าว3]

ได้เลยเคารับ

เรือนพระแม่เมตรตา

มิ่น[บ่าว3]

แม่ชบา

ชบา[แม่ของบัวแก้ว]

มีกะไรรึอิมิ่น

มิ่น[บ่าว3]

กระผมเอาเศษกระดูกของแม่บัวแก้วมาให้เคารับ

ชบา[แม่ของบัวแก้ว]

ลูกกูตายแล้วรึ//ฟลุบลงกับพื้น

สมหญิง[ไพร่1]

แม่นาย//พยุงตัวชบา

สมรส[ไพร่2]

ใจเย็นๆนะเพคะ

สมรส[ไพร่2]

อย่างน้อยเราก็ได้เศษกระดูกของแม่หญิงบัวแก้ว

ปิ่น[ไพร่3]

ใช่เพคะเราสามารถเอากระดูกพวกนี้ไป...

จู่ๆก็มีเสียงแทรก

มัจฉา[แม่ของมะลิชาติที่แล้ว]

เอาไปให้หมาแดกน่ะสิ!//ขึ้นเรือนมา

มัจฉา[แม่ของมะลิชาติที่แล้ว]

ทีกับลูกกูทำเป็นหมูเป็นหมา!

มัจฉา[แม่ของมะลิชาติที่แล้ว]

พอกับลูกตัวเองทำเป็นสำออย!!

ชบา[แม่ของบัวแก้ว]

มึงไม่เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่หรอก

มัจฉา[แม่ของมะลิชาติที่แล้ว]

ละมึงมิคิดบ้างรึว่ากูรู้สึกยังไงที่ต้องเสียทั้งลูกทั้งหลานไป!!

มัจฉา[แม่ของมะลิชาติที่แล้ว]

กูอุตส่าห์คิดดีทำดีกับมึงแต่มึงกลับทำเยี่ยงนี้กับกู

มัจฉา[แม่ของมะลิชาติที่แล้ว]

มันสาแก่ใจเยี่ยงนัก!

ชบา[แม่ของบัวแก้ว]

ถ้าคนมันคิดดีทำดีมันคงมิเป็นเยี่ยงนี้หรอก

มัจฉา[แม่ของมะลิชาติที่แล้ว]

ละมึงคิดดีทำดีกับลูกกูรึไม่!!

มัจฉา[แม่ของมะลิชาติที่แล้ว]

ลูกกูเกือบตายไม่รู้กี่คราแล้ว

มัจฉา[แม่ของมะลิชาติที่แล้ว]

มึงยังเสือกลอยหน้าลอยตา

ชบา[แม่ของบัวแก้ว]

เออ!!กูยอมรับ

ชบา[แม่ของบัวแก้ว]

มึงไปไล่อิมัจฉาไปเดี๋ยวนี้

ปิ่น[ไพร่3]

ได้เพคะ

ปิ่น[ไพร่3]

แม่มัจฉาโปรดลงจากเรือนได้แล้วนะเพคะ

ปิ่น[ไพร่3]

แม่นายสั่งให้ลงค่ะ

มัจฉา[แม่ของมะลิชาติที่แล้ว]

เอ้อกูไม่อยากอย่ดูเรือนเหี้ยๆแบบนี้นานๆหรอก

ผ่านไป500ปี

เจอกันตอนที่2นะค้าาา

ตอนที่2จะเป็นชาติหน้านาา

รอติดตามชมได้เลยนะคะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ