Ep.1 [2/4]

เวฟ
เวฟ
มองเข็มแปง
เวฟ
เวฟ
เห้ย
เวฟ
เวฟ
ลุกจากโต๊ะ//
เวฟ
เวฟ
ทำไมมึงไม่ติดเข็มว่ะ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
หลบหน้า//
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เดินหนนี//
เวฟ
เวฟ
เดี๋ยว
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ชะงัก//
เวฟ
เวฟ
เช็ดด้วยดิ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มองเท้าตัวเอง//
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
อ๋อไม่เป็นไรหรอก
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มันไม่ค่อยเลอะมากอะ
เวฟ
เวฟ
กูหมายถึง
เวฟ
เวฟ
เช็ดรองเท้าให้กูด้วยดิ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มอง//
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ไรวะ
เวฟ
เวฟ
กูบอกว่า
เวฟ
เวฟ
เช็ดตีนให้กูด้วยดิ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
อึก..
แน็ค
แน็ค
มอง///
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
.....
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เดินหนี//
เวฟ
เวฟ
ยื่นเท้า//
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ล้ม//
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
โอ้ย
แน็ค
แน็ค
มอง//
ทุกคน: มอง
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ค่อยๆลุก//
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
จับคอเสื้อเวฟ//
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
อะไรของมึงวะเนี้ย!
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ห๊ะ!
ครูลัดดา
ครูลัดดา
มีไรกัน
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ชะงัก//
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ปล่อยคอเสื้อเวฟ//
ครูลัดดา
ครูลัดดา
เดิน//
ครูลัดดา
ครูลัดดา
ฉันถามว่ามีอะไรกัน
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มอง//
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เค้ามาหาเรื่องผมก่อนครับ
เวฟ
เวฟ
ครูครับ
เวฟ
เวฟ
นักเรียนคนนี้ไม่ได้ตืดเข็มครับ
เวฟ
เวฟ
เกรงว่าจะเป็นนักเรียนจากห้องอื่น
เวฟ
เวฟ
แอบมาเนียนกินข้าวก่อน
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มึงอย่าเปลี่ยนเรื่องได้ปะ
ครูลัดดา
ครูลัดดา
เงียบ
ครูลัดดา
ครูลัดดา
เข็มเธอหายไปไหน
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ผมลืมไว้อยู่บนห้องอะครับ
ครูลัดดา
ครูลัดดา
เธออยู่ห้องอะไร
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
...
แน็ค
แน็ค
เฮ้ย! ไอ้แปง
แน็ค
แน็ค
เก็บจานนานจังวะ
แน็ค
แน็ค
กอดคอแปง//
แน็ค
แน็ค
หันหน้ากลับมามอง//
แน็ค
แน็ค
เอ้า! หวัดดีครับคุณครู
แน็ค
แน็ค
ไหว้//
ครูลัดดา
ครูลัดดา
นี่เพื่อนเธอหรอ
แน็ค
แน็ค
อ๋อใช่ครับ
แน็ค
แน็ค
พอดีมันลืมเข็มไว้อยู่บนห้องอะครับอยู่ห้อง 1 ห้องเดียวกับผมเนี่ยครับ
เวฟ
เวฟ
หรอวะ
เวฟ
เวฟ
กูก็อยู่ห้อง 1 เหมือนกันไม่เห็นรู้จัก
แน็ค
แน็ค
ไอ้เวฟ
แน็ค
แน็ค
กูถามจริงเหอะ
แน็ค
แน็ค
มึงจำชื่อใครได้บ้างวะ
เวฟ
เวฟ
...
เวฟ
เวฟ
เงียบ//
แน็ค
แน็ค
ไหนมึงลองบอกชื่อกูมาดิ๊
เวฟ
เวฟ
...
ครูลัดดา
ครูลัดดา
มองหน้าเวฟ//
ครูลัดดา
ครูลัดดา
ถ้าเป็นเรื่องจริงก็แล้วไป
ครูลัดดา
ครูลัดดา
อย่าให้จับได้ก็แล้วกัน
เวฟ
เวฟ
เหอะ
เวฟ
เวฟ
เป็นปลิงนี้ก็ดีเนาะ
เวฟ
เวฟ
ทำอะไรก็ได้
แน็ค
แน็ค
นี้มึงพูดมากไปแล้วนะไอ้เวฟ!
เวฟ
เวฟ
และมึงด้วย
เวฟ
เวฟ
คิดว่าอยู่ห้อง 1 ห้องเดียวกับกูแล้วมึงจะทำไรก็ได้
เวฟ
เวฟ
เพราะไงตอนสอบวัดระดับกูจะย้ายไปอยู่ห้องกิฟต์
เวฟ
เวฟ
ส่วนมึงก็คงอยู่ที่เดิม
เวฟ
เวฟ
และปลิงอีกหนึ่งตัว
แน็ค
แน็ค
มึงคิดว่ามึงจะติดห้องกิฟต์ได้คนเดียวหรอวะ
แน็ค
แน็ค
เดี๋ยวมึงคอยดูเลยนะเว่ย
แน็ค
แน็ค
กูก็จะติดห้องกิฟต์ และไม่ใช่แค่กูเว่ย เพื่อนกูก็จะติดห้องกิฟต์ด้วย กอดไหล่แปง//
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
กระซิบ // แน็ค !
เวฟ
เวฟ
ก็ขอให้มันจริงแล้วกัน
เวฟ
เวฟ
เดินไปหยิบถาด *
เวฟ
เวฟ
เดินหนี //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มอง *
แน็ค
แน็ค
มอง //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เฮ้อ
แน็ค
แน็ค
เฮ้อ พร้อมแปง//
.
ณ หอ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ไอ้เชี้ย..แน็ค !
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มึงไปพนันอะไรของมึงไว้เนี่ย
แน็ค
แน็ค
แล้วจะให้กูทำยังไงวะ
แน็ค
แน็ค
ก็..ตอนนั้นอารมณ์มันขึ้นนี่หว่า
แน็ค
แน็ค
แล้วมึงหาเรื่องใครก็เสือกไม่หาเรื่องนะมึงไปหาเรื่องไอ้เวฟคนที่กูเกลียดที่สุดในห้อง 1 เลย
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
หรอวะ..
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
แล้ว...มันเป็นคนยังไงวะ
แน็ค
แน็ค
มันเป็นอัจฉริยะด้านคณิตศาสตร์กับคอมพิวเตอร์
แน็ค
แน็ค
ถึงแม่งจะนิสัยเสียแบบนั้นนะ
แน็ค
แน็ค
แต่ฝีมือแม่งอะของจริงนะเว่ย
ตอนสอบ
???
???
ทุกคนวางปากกา
แน็ค
แน็ค
ชักงัก *
แน็ค
แน็ค
วางปากกา + ยกมือขึ้นช้า ๆ
เวฟ
เวฟ
ยกมือขึ้น //
???
???
คำตอบขอนี้คือ ?
เวฟ
เวฟ
ศูนย์ หนึ่งและก็สองครับ (กอดอก)
ตัดมาที่หออีกครั้ง
แน็ค
แน็ค
คนอย่างมันอ่ะมึงแก้แค้นด้วยกำลังไม่ได้หรอก
แน็ค
แน็ค
ถ้ามึงอยากชนะเวฟนะมึงต้องยามมันด้วยความเก่ง
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
แล้วคนอย่างกูจะสู้มันได้หรอวะ
แน็ค
แน็ค
ก็นี้ไง
แน็ค
แน็ค
กูกำลังจะติวให้มึงอยู่เนี่ย
แน็ค
แน็ค
มึงต้องติดห้องกิฟต์ให้ได้นะเว้ย
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
โห้ยแค่สอบเข้าห้องสูง ๆ กูยังยากเลย
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
กูเด็กห้อง 8 นะเว้ย
แน็ค
แน็ค
เอ้ายังไม่ทันลองเลยปะวะ
แน็ค
แน็ค
แล้วเสร็จหรือยังเนี่ย
แน็ค
แน็ค
เอามาดูดิ๊
แน็ค
แน็ค
จับสมุดแปงมาดู //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เอนหลังไปที่เตียงนอน //
แน็ค
แน็ค
อืม..
แน็ค
แน็ค
เฮ้อ..
แน็ค
แน็ค
ไอ้เชี้ยแปง
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
กูบอกมึงแล้ว
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
...
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
แล้วยังไงวะเนี้ย..
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
พรุ่งนี้ก็จะสอบอยู่แล้ว
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
หงอย //
แน็ค
แน็ค
กูช่วยไม่ได้วะ
แน็ค
แน็ค
เหลือวิธีเดียว !
แน็ค
แน็ค
หันมามองหน้าแปง //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
อะไรวะ
แน็ค
แน็ค
ขโมยข้อสอบ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
...
.
ณ โรงเรียนตอนกลางคืน
แน็ค
แน็ค
ไขกุญแจ //
แกร๊ก
แน็ค
แน็ค
เดินเข้าไปในห้อง //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
//+
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มึง
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เราต้องทำขนาดนี้เลยหรอวะ
แน็ค
แน็ค
จิ๊
แน็ค
แน็ค
มึง
แน็ค
แน็ค
ที่พวกเราทำไปอ่ะ
แน็ค
แน็ค
มันก็เพื่อมึงจะได้ติดห้องกิฟต์ไง
แน็ค
แน็ค
มันดีต่อตัวมึงนะเว้ย
แน็ค
แน็ค
รีบตามมาเหอะ
แน็ค
แน็ค
มาเร็ว
แน็ค
แน็ค
เดินขึ้นบันได *
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
แต่กูก็ไม่อยากติดห้องกิฟต์อะไรนั้นปะวะ
แน็ค
แน็ค
ชะงัก *
แน็ค
แน็ค
หันหน้ากลับมาหาแปง //
แน็ค
แน็ค
จิ๊
แน็ค
แน็ค
แปงมึงก็รู้ใช่มั้ย
แน็ค
แน็ค
ว่าเด็กห้องหนึ่งอย่างกูอ่ะ
แน็ค
แน็ค
ได้ใช้ของดี ๆ กว่าห้องอื่นทุกอย่าง
แน็ค
แน็ค
แต่ห้องกิฟต์อะแม่งเหนือกว่านี้เยอะเลยนะเว้ย
แน็ค
แน็ค
มันคือฐานันดรสูงสุดของโรงเรียนเลยนะ
แน็ค
แน็ค
มันคือโลกของพวกอัจฉริยะแค่ไม่กี่สิบคนอ่ะ
แน็ค
แน็ค
ที่นอกจากจะได้ทุนเรียนฟรีจนถึงมหาลัย
แน็ค
แน็ค
แล้วยังได้อภิสิทธ์ทุกอย่างในโรงเรียนเลยนะเว้ย
แน็ค
แน็ค
แล้วการสอบวัดระดับ ม.4 ครั้งแรกเนี่ย
แน็ค
แน็ค
มันไม่ใช่แค่การสอบเพื่อเลื่อนห้องนะเว้ย
แน็ค
แน็ค
มันคือการสอบเพื่อคัดเลือกเด็กเข้าห้องกิฟต์
แน็ค
แน็ค
ถ้าเราขโมยข้อสอบได้นะมันจะเป็นผลดีกับมึง
แน็ค
แน็ค
แล้วก็กูด้วย
แน็ค
แน็ค
มึงไม่อยากอยู่จุดสูงสุดของโรงเรียนหรือไงวะ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
...
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ถ้าห้องกิฟต์เป็นที่ของอัจฉริยะ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
แล้วคนธรรมดาอย่างพวกเราอ่ะ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
จะฝืนทำไมวะ
แน็ค
แน็ค
แล้วมึงรู้ได้ไงว่ากูเป็นคนธรรมดา
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เออ ๆ แล้วมึงรู้ได้ไงว่าข้อสอบอยู่ที่เนี่ย
แน็ค
แน็ค
เป็นคำถามที่ดี
แน็ค
แน็ค
ก็เมื่อกลางวันอะกูเห็นโรงเรียนเขาขนตู้ล็อกเกอร์
แน็ค
แน็ค
จากห้องโรเนลขึ้นไปบนนั้นอ่ะ
แน็ค
แน็ค
ชี้ *
แน็ค
แน็ค
กูว่าในตู้ต้องเป็นข้อสอบแน่ ๆ เว้ย
แน็ค
แน็ค
มึงเชื่อกูดิ
แน็ค
แน็ค
ไปเร็ว ! ตามมา
แน็ค
แน็ค
เดินขึ้นบันไดต่อ //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เฮ้อ..
แน็ค
แน็ค
ไอ้แปง
แน็ค
แน็ค
นี้ไงตู้ที่กูบอกอะ
แน็ค
แน็ค
ส่องไฟฉายไปที่ตู้ //
แน็ค
แน็ค
เดินไปหา //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
//+
แน็ค
แน็ค
ไขกุญแจ*
แน็ค
แน็ค
หันหน้ามาหาแปง //
แน็ค
แน็ค
ไอ้เเปง
แน็ค
แน็ค
มาช่วยกูดิ
แน็ค
แน็ค
จับหนังสือออกมา *
แน็ค
แน็ค
หึ้ย
แน็ค
แน็ค
สอบวัดระดับครั้งที่ 1
แน็ค
แน็ค
หึ้ย
แน็ค
แน็ค
Yes
แน็ค
แน็ค
แปะมือแปง //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
//+
ครูปอม
ครูปอม
ท่านผู้อำนวยการครับ เดี๋ยวผมขออนุญาตขึ้นไปเช็คเอกสารหน่อยนะครับ
แน็ค
แน็ค
ปิดตู้ //
แน็ค
แน็ค
วิ่ง //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
//+
ตึก
ตึก
ตึก
ผ.อ : การสอบครั้งนี้ไม่มีไรน่าเป็นห่วงนะ
ครูปอม
ครูปอม
ผมคิดว่าไม่น่ามีปัญหาอะไรนะครับ
ครูปอม
ครูปอม
เพราะว่าสถานที่สอบแล้วก็ข้อสอบวัดระดับเนี้ยผมได้เตรียมพร้อมไว้หมดแล้วครับ
ผ.อ: ถ้าอย่างนั้นก็ดี ผมคาดหวังว่าข้อสอบในปีนี้
ผ.อ : จะคัดเลือกเด็กกิฟต์ที่มีศักยภาพดี ๆ มาได้หลาย ๆ คนนะ
ครูปอม
ครูปอม
ผมก็หวังว่าจะเป็นอย่างงั้นนะครับ
ผ.อ : ถ้าไม่มีอะไรแล้วเราไปดูห้องสอบกันดีกว่า
ครูปอม
ครูปอม
ได้ครับผม
ครูปอม
ครูปอม
เดินมาทางแปงกับแน็ค//
แน็ค
แน็ค
อึก..
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
หลับตา //
ครูปอม
ครูปอม
หยุดเดิน //
ครูปอม
ครูปอม
ก้มลงเก็บปากกา //
เสียงเพลงดังขึ้น //
ครูปอม
ครูปอม
หันกลับไปมอง //
ผ.อ : ปิด *
ผ.อ : ลำโพงมันดังได้ยังไง
ครูปอม
ครูปอม
ผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ
ผ.อ : ช่างมันเถอะ
ผ.อ : ไปดูห้องสอบกันดีกว่า
ครูปอม
ครูปอม
ครับ
ตึก
ตึก
ตึก
ผ.อ : หยุดเดิน *
หันหน้ากลับมามองตรงที้แปงกับแน็คแอบ //
ผ.อ : ยิ้ม *
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เฮ้อ
แน็ค
แน็ค
โอ้ยยย
แน็ค
แน็ค
กูจะเป็นลมวะ
แน็ค
แน็ค
แล้วมึงคิดได้ไงเนี่ย
แน็ค
แน็ค
เรื่องต่อบูทูธเข้าลำโพงอ่ะ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
โห้ย
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ก็กูเห็นลำโพงวางอยู่บนโน้นนี่หว่า
แน็ค
แน็ค
โหหหห !
แน็ค
แน็ค
ลูบหัวแปง //
แน็ค
แน็ค
กูบอกแล้วว่ามึงอ่ะฉลาดกว่าที่มึงคิด
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ปัดมือแน็คออก //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
จิ๊
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มึงดูข้อสอบ
แน็ค
แน็ค
รู้อยู่น่า
แน็ค
แน็ค
เปิดข้อสอบ //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มีไรวะแน็ค
แน็ค
แน็ค
ธรรมดาวะ
แน็ค
แน็ค
กูนึกว่ามันจะยากกว่าเนี่ย
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ธรรมดาบ้านมึงดิ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
แค่นี้กูก็ยากแล้ว
แน็ค
แน็ค
สำหรับเด็กห้อง 8 อะมันอาจจะยาก
แน็ค
แน็ค
แต่ถ้าเป็นเด็กห้องกิฟต์
แน็ค
แน็ค
มันง่ายไปป่ะวะ
.
ณ วันสอบวัดระดับ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
คิด *
(ถึงแม้ว่าข้อสอบจะไม่ได้ยากขนาดนั้นน่ะ)
(แต่ว่าเพื่อความชัวร์กูก็เลยทำโพยไว้ให้)
(อ่ะ)
(แค่มึงตอบตามที่กูเขียนไว้ให้อ่ะก็น่าจะได้เต็มละ)
(แต่ถ้าโชคดีอะ)
(ก็เจอกันที่ห้องกิฟต์เว้ย)
ตัด
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เปิดโพย *
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ส่ายหัว//
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ขยี้กระดาษ *
5 นาทีผ่านไป
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เกาหัว *
???
???
นักเรียนคนไหนที่ทำข้อสอบเสร็จแล้วอยากจะเอามาส่งก็มาส่งได้เลย
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
บิดตัว //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เฮ้อ
...(เสียงลำโพงดังขึ้น)
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
โอ้ย..
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
ปิดหู *
ข้อสอบข้อสุดท้ายเป็นข้อสอบอัตนัย
ข้อสอบข้อสุดท้ายเป็นข้อสอบอัตนัย
คำถามคือ
ด้วยเทคโนโลยีปัจจุบันทำให้มนุษย์
ไม่ได้อยู่ในกฏการคัดสรร
โดยธรรมชาติอีดต่อไปแล้ว
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มองดูคนอื่น+ปิดหู
ทุกคน : นิ่ง
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
?
คุณเห็นด้วยหรือไม่
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
อะไรวะเนี่ย
จงอภิปราย
ที่ด้านหลังของกระดาษคำตอบ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มองดูกระดาษคำตอบ //
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
พลิกข้อสอบ *
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
?
ข้อสอบข้อสุดท้ายเป็นข้อสอบอัตนัย
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
มองตามเสียงอีกครั้ง //
จงอภิปรายที่ด้านหลังของกระดาษคำตอบ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เฮ้อ..มั่วไปก็ได้วะ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
เขียน *
ตอนนั้นผมยังไม่รู้ตัวเลย
ว่าเหตุการณ์นั้นจะเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด
ตัวอย่างตอนต่อไป
น้ำตาล
น้ำตาล
เธอชื่อ ปวเรศ ใช่ป่ะ
แปง(พระเอก)
แปง(พระเอก)
หันมามอง //
น้ำตาล
น้ำตาล
แล้วเจอกันในห้องกิฟต์
ตัด
จบ
โปรดติดตามตอนต่อไป ~
เลือกตอน
เลือกตอน

อัพเดทถึงตอนที่ 2

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!