ไข่มุกนิรันดร์สื่อรัก ep1รับตัวกลับสำหนัก

เรื่องราวตอนเด็ก

ณ คืนหนึ่ง

ชายปริศนา

เจ้าแน่ใจรึว่าจะนำตัวองค์รัชทายาทน้อยไปทิ้งที่หุบเขานั้นจริงๆน่ะ

ชายปริศนา

คนที่1:ถูกต้อง

ชายปริศนา

ถ้าเรื่องนี่ไปถึงหูองค์จักรพรรดิจะทำอย่างไรละ

ชายปริศนา

พวกเราจะไม่โดนฆ่าทั้งตะกลูรึ

ชายปริศนา

คนที่1:ทำเจ้ากลัวรึ

ชายปริศนา

ใช่

ชายปริศนา

ถ้าจะทำจริงๆข้าขอตัวจะดีกว่า

ชายปริศนา

คนที่1:เจ้าไม่อยากได้เงินรึ

ชายปริศนา

....

ชายปริศนา

ก็ได้ทำก็ทำ

ณ หุบเขา

ชายปริศนา

นี่ข้ากำลังทำอะไรอยู่เนี้ย

ชายปริศนา

คนที่1:เร็วๆอย่าบ่นให้มากความ

ชายปริศนา

ได้ๆ

ชายปริศนา

คนที่1:ทิ้งไว้ตรงนี้ล่ะ

ชายปริศนา

คนที่1:พวกเราก็รีบกลับกันเถอะเดี๋ยวเด็กนี่จะตื่นเอาได้

ณ เช้าต่อมา

เฟยจู

//ลืมตา

เฟยจู

นี่มันที่ไหน

เฟยจู

ท่านพ่อท่านแม่

เฟยจู

ท่านพ่อท่านแม่พวกท่านอยู่ไหนกัน

เฟยจู

//เดินหา

เฟยจู

โอ๊ยยย//เดินชนตันไม้

เฟยจู

เจ็บจัง//เริ่มร้องไห้

เฉิงลิน

อ้ายเสิน

เฉิงลิน

อ้ายเสินเจ้าได้ยินเสียงเด็กกำลังร้องไห้เหมือนข้ามั้ย

เฉิงลิน นามรอง ลินจ้าน ศิษย์พี่หญิง จากสำหนักเลิน

อ้ายเสิน

ท่านพี่อย่าไปสนใจเลยพวกเรามาหาสมุนไพรนะ

อ้ายเสิน นามรอง เสินหลาน ศิษย์พี่ จากสำหนักเลิน

เฉิงลิน

เจ้านี่

เฉิงลิน

ปากแข็งอีกแล้วนะ

เฉิงลิน

อยากไปตามหาก็มิกล้าบอก

อ้ายเสิน

อะไรกันท่านพี่

เฉิงลิน

เจ้ากับข้าเป็นเหมือนพี่น้องแท้ข้าพี่เจ้ามิรู้สัยเจ้ารึ

อ้ายเสิน

ก็ได้ๆ

อ้ายเสิน

ท่านอยากตามหาก็ได้

เฉิงลิน

ดี

เฟยจู

//นั่งร้องไห้อยู่ที่ตันไม้ที่ตัวเองชน

เฉิงลิน

เด็กน้อย

เฟยจู

//มองขึ้น

เฉิงลิน

เจ้าเป็นอะไรรึใครทำร้ายเจ้ากัน

เฉิงลิน

ทำไมถึงมานั่งร้องไห้ตรงนี้ละ

เฉิงลิน

พ่อกับแม่เจ้าละ

เฟยจู

.....

อ้ายเสิน

เสียเวลา

อ้ายเสิน

ท่านพี่เด็กนี่เอาแต่จ้องอยู่ได้ไม่ยอมเปิดปากพูดเลย

อ้ายเสิน

หรือว่าเจ้าเด็กนี่ไม่มีปาก

เฉิงลิน

อ้ายเสิน!!!!

อ้ายเสิน

ก็ได้ๆ

เฉิงลิน

หนูน้อยไม่ต้องกลัวนะ

เฉิงลิน

พวกข้ามาจากสำหนักเลิน

เฉิงลิน

เจ้านี่น่ะมันเป็นคนปากร้ายแต่ที่จริงเจ้านี่อ่อนโยนมากนะ

เฉิงลิน

ข้ามีนามว่าเฉิงลิน

เฉิงลิน

นามรองคือ ลินจ้าน

อ้ายเสิน

ข้าอ้ายเสิน

อ้ายเสิน

นามรอง เสินหลาน

เฉิงลิน

แล้วเจ้าชื่อว่าอะไรรึ

เฟยจู

ข้า...

เฟยจู

ชื่อว่าเฟยจู

เฟยจู

นามรองจูเฟ่ย

เฉิงลิน

เฟยจู

เฉิงลิน

ที่แปลว่าไข่มุยและการโบยบินรึ

เฟยจู

ขอรับ

เฉิงลิน

ความหมายดีนี่

อ้ายเสิน

เจ้าหนูน้อยเจ้าไม่มีที่ไปรึ//กอดอก

เฟยจู

ข้าไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนดี

เฉิงลิน

เจ้ามาจากที่ไหนรึ

เฟยจู

ข้ามาจากวังหลวง

เฉิงลิน

แล้วทำไมถึงมาอยู่ในป่าลึกได้ละ

เฟยจู

ข้าไม่รู้พอตื่นมาก็มาอยู่ที่นี่แล้ว

อ้ายเสิน

แล้วตอนนี้เจ้าอายุเท่าไหร่

เฟยจู

เฉิงลิน

ยังเด็กอยู่เลยนี่

อ้ายเสิน

เอิ่ม...//กระตุกเสื้อเฉิงลิน

เฉิงลิน

หื้อ?

อ้ายเสิน

พะ..พาเขากลับไปกลับพวกเราได้มั้ย

เฉิงลิน

//ขำ

เฉิงลิน

ดูเหมือนเจ้าจะชอบเจ้าเด็กน้อยคนนี่แล้วนะ

อ้ายเสิน

ชะ...ใช่ที่ไหนกัน

อ้ายเสิน

ข้าแค่เห็นว่าเขายังเด็กอยู่แค่นั้นเอง

เฉิงลิน

ก็ได้ๆ

เฉิงลิน

นี่

เฟยจู

เฉิงลิน

ป่ะพวกเรากลับกัน

เฟยจู

ไปที่ใดรึ

เฉิงลิน

สำหนักเลิน

เฉิงลิน

ต่อจากนี่เจ้าคือศิษย์น้องเล็กของสำหนักเลินแล้วนะ

เฟยจู

//ยิ้ม

เฟยจู

//ลุกขึ้น

เฟยจู

ขอรับศิษย์พี่ทั้ง2

เฟยจู

งั้นต่อจากนี่ข้าขอฝากตัวกับศิศย์พี่ทั้ง2แล้ว

อ้ายเสิน

//ยิ้ม

เฉิงลิน

แห่มๆ

เฉิงลิน

เสินหลาน

เฉิงลิน

เจ้าก็ยิ้มกับเขาเป็นด้วยหรอ

อ้ายเสิน

แฮ่มๆ

อ้ายเสิน

พวกเรารีบกลับที่สำหนักก่อนฟ้าจะมืดกันจะดีกว่านะ

เฉิงลิน

นี่เจ้ายังไม่ได้ตอบคำถามพี่เลยนะ!

อ้ายเสิน

//อุ้มเฟยจู

เฟยจู

อ้ายเสิน

ภูเขาลูกนี่ห่างจากสำหนักหลายหมายข้ากลัวว่าเจ้าจะเดินไม่ไหว

อ้ายเสิน

งั้นท่านพี่

เฉิงลิน

อ้ายเสิน

พวกเราใช่กระบี่บินจะดีกว่ามั้ยจะได้ไปถึงที่สำหนักเร็ว

อ้ายเสิน

ข้าว่าเด็กน้อยนี่ดูท่าจะเริ่มหิวแล้ว

เฉิงลิน

ก็ได้

เฉิงลิน

งั้นพวกเราไปกัน

อ้ายเสิน

จับดีๆละเจ้าเด็กน้อย//มองเฟยจู

เฟยจู

ขอรับ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ