ยัยเด็กปั้นกับคุณแม่มาเฟีย ทำถูกแล้วแหละ

แม่เลี้ยง(เอเดรีย)

//กระชากผมเอเดรีย

เอเดรีย

โอ้ย เจ็บ...

แม่เลี้ยง(เอเดรีย)

นิ อย่ามาสำออย จับนิดจับหน่อยทำเป็นเจ็บ

แม่เลี้ยง(เอเดรีย)

ใช่มั้ยที่รัก

พ่อ(เอเดรีย)

ใช่ครับ

พ่อ(เอเดรีย)

ตอนนั้นผมน่าจะฆ่าทิ้งทั้งแม่ทั้งลูก

เอเดรีย

...

พ่อ(เอเดรีย)

เสียดาย ไม่น่าเก็บมันไว้เป็นตัวขยะเลย

แม่เลี้ยง(เอเดรีย)

ฆ่าทิ้งสะก็จบๆ

พ่อ(เอเดรีย)

ครับที่รัก

พ่อ(เอเดรีย)

นิ ฆ่ามันสะ

ลูกน้องพ่อเอเดรีย

รับทราบครับ

ลูกน้องพ่อเอเดรีย

//กำลังจะเข้าไปฆ่าเอเดรีย

เอเดรีย

(ไม่นะ...เราไม่อยากตาย)

เอเดรีย

(ทำยังไงดี)

เอเดรีย

//เห็นมีดข้างๆตัวเอง

เอเดรีย

//หยิบมีดขึ้นมาและได้วิ่งไปแทงลูกน้องของพ่อ

เอเดรีย

//และไล่ฆ่าจนหมด

พ่อ(เอเดรีย)

น...นิแกเป็นตัวอะไรกัน

พ่อ(เอเดรีย)

ทั้งๆที่เพิ่ง4ขวบแท้ๆ

พ่อ(เอเดรีย)

แต่กลับ...

แม่เลี้ยง(เอเดรีย)

ที่รักเค้ากลัว..

ระหว่างที่ยืนดูนั้น

เอเดรียก็ได้วิ่งเข้าไปแทงพ่อและแม่เลี้ยงของตน

ฉึก

เอเดรีย

(ท...ทำไมรู้สึกดีจัง)

พ่อ(เอเดรีย)

ก...แกเป็นตัวอะไรกันแ—//ตุย

แม่เลี้ยง(เอเดรีย)

อึก//กระอักเลือด+ตุย