~ที่ไหนกัน~ ตอบรับจดหมาย

ก็อกๆ

มาธาร

แอนเปิดประตูให้หน่อย

มาธาร

พี่เองนะ

มาธาร

เอี๊ยด..

มาธาร

(ห้องไม่ล็อคหนิ)

มาธาร

(ไปไหนกันนะ..)

มาธาร

//เข้าไป

ณ ห้องแอน

มาธาร

แอน? อยู่รึป่าว

มาธาร

หายไปไหนนะ

มาธาร

โทรศัพท์ก็ไม่เอาไปแถมห้องก็ไม่ล็อค

มาธาร

อย่าบอกนะว่า...!

มาธารได้ค้นห้องแอนจนทั่วแต่ก็ไม่พบ

มาธาร

(นี่มันไม่ปกติแล้ว)

พึบ

มาธาร

อ่ะ..

มาธาร

จดหมาย?

มาธาร

สมัยนี่เขายังมีคนใช้จดหมายกันด้วยหรอเนี่ย

มาธาร

แปลกแฮะ

ฉึบ

มาธารได้หยิบขึ้นมาอ่าน

มาธาร

หืมไหนดูซิ

จดหมายที่[1] สวัสดีท่านผู้เดินทาง! ข้าได้ทิ้งจดหมายนี้ไว้เพื่อที่เจ้าจะได้อ่านมันและ เอากลับไปคิด ข้าได้สร้างเกมเกมหนึ่งชื่อว่า -[จดหมายถูกฉีกในข้อความนี้]- ถ้าอยากช่วยน้องของเจ้าในวันที่พระจันทร์เต็มดวงโปรดมาที่คฤหาสน์แห่งนี้ ตั้งอยู่ในหุบเขาแต่! อย่าคิดจะพาใครคนอื่นมาเชียวไม่งั้นน้องของเจ้าไม่รอด

จดหมายที่[2] หลังจากที่เจ้ามาถึงจะมีพ่อบ้านคนหนึ่งออกมาต้อนรับเจ้า เขาจะพาเจ้าเข้าไปในคฤหาสน์ไปที่ห้องพักของเจ้าเอง อย่ากลัวไปเลยข้าได้ส่งแผนที่ไปพร้อมจดหมายแล้วและรูปคฤหาสน์ อย่าลืมล่ะ วันที่พระจันทร์เต็มดวง จาก...?...

มาธาร

อ่า..นี่มันอะไรกันเนี่ย

มาธาร

คฤหาสน์ ? แถมยังให้ไปเข้าร่วมเกมบ้าบออะไรอีก

มาธาร

แต่ก็ช่วยไม่ได้น้องฉันหายไป

มาธาร

เห้อ

มาธารได้ประทับเลือดตัวเองในจดหมายเพื่อเป็นการตอบรับคำชวน

มาธาร

อีก3วันสินะที่พระจันทร์จะขึ้นเต็มดวง

มาธาร