แวมไพร์เลือดผสม🫀🩸 ตอนที่ 2

บรรยากาศที่เงียบสงบไม่มีแม้เเต่เสียงของเหล่าแมลง

ตึกๆๆ เสียงฝีเท้าที่เดินมาพร้อมกับความเงียบ เผยให้เห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนมองดูเด็กทารกที่กำลังนอนอยู่

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

นายน้อย

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

ฉันมารับท่านกลับตามที่องค์ราชาได้สั่งไว้..

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

//อุ้ม

อมิเรีย :ไม่ร้องสักแอะเลยแฮะ"นึกในใจ"

เวลาผ่านไปไม่นาน

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

นี่คือมรดกที่ท่านราชามอบไว้ให้ท่าน

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

ตามคำสัญญาที่ให้ไว้กับองค์ราชา ต่อไปนี้ฉันจะเลี้ยงดูท่าน

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

//ยิ้ม

เวลาได้ผ่านไปถึง 18 ปี

อ้าส์~~

?? : ฉันจะเสร็จ~~

?? : โอ๊ยยยเสร็จแล้วว~

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

ลูกหายไปไหนมา

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

หายไปตั้งแต่หัวค่ำจนถึงเช้า??

บาร์รอน

โถ่แม่~

บาร์รอน

ผมโตแล้วนะครับ

บาร์รอน

ผมจะไปไหนก็ไม่ผิดซะหน่อย

บาร์รอน

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

//ยิ้ม

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

นั่นสินะลูกก็โตแล้ว

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

แม่จะส่งลูกไปอยู่ในเมืองใหญ่

บาร์รอน

ยังไม่อยากไปเลย//ทำหน้าเศร้า

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

ฮ่าๆ

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

อย่าทำหน้าเศร้าเลย..

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

ในเมืองใหญ่สาวๆเยอะจะตายไป//กระซิบข้างหู

บาร์รอน

//ยิ้ม

บาร์รอน

แหม๋...เอาสาวๆมาล่อผมสินะ

บาร์รอน

แม่คงอยากให้ผมไปจากที่นี่เร็วๆแน่ๆ

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

บาร์รอนลูกโตเป็นผู้ใหญ่แล้วต้องออกไปใช้ชีวิตของตัวเอง

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

แม่จะให้เงินส่วนหนึ่ง..ลูกต้องดิ้นรนด้วยตัวเอง

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

//ยิ้มมุมปาก

บาร์รอน

โถ่แม่...//หน้าเหวอ

บาร์รอน

ทำไมผมต้องดิ้นรนอะไรอย่างนั้น

บาร์รอน

บ้านเรารวยจะตายไป...//ถอนหายใจ

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

ไม่รู้ไม่ชี้~~

: แม่อยากให้ลูกสามารถมีชีวิตอยู่ได้ถึงในตอนที่ไม่มีแม่อยู่แล้วก็ตาม

: สู้ๆนะบาร์รอน//ยิ้ม

บาร์รอน

ใหญ่ชะมัด!

แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)

หวัดดีครับ

แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)

คุณนายได้บอกผมเอาไว้แล้วว่าคุณชายจะมา..

บาร์รอน

ไม่ต้องเรียกคุณชายก็ได้ครับ

บาร์รอน

ผมไม่ชิน//ลุกลี้ลุกลน

บาร์รอน : ผมขนลุกมากกว่าที่ลุงเรียกผมแบบนั้น"นึกในใจ"

แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)

นี่ครับกุญแจ..

แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)

//ยื่นให้

บาร์รอน

//รับ

แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)

คุณนายบอกว่าคุณชอบห้องสไตล์เก่าๆหน่อย

แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)

ผมเลยหาไว้ให้แล้ว

บาร์รอน

ห..ห้ะ

แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)

//เดินนำ

แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)

บาร์รอน : ไม่ใช่ว่าเก่าหรอกแต่จัดให้มันดูเก่าๆรกๆ"นึกในใจ"

บาร์รอน

ค..ครับ

แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)

กุญแจสำรองเราจะเก็บไว้ให้เผื่อคุณทำหายมาขอกุญแจได้..

บาร์รอน

อ..โอเคครับ

แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)

งั้นผมขอตัว..

แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)

//เดินจากไป

บาร์รอน

//กุมขมับ

บาร์รอน

เอาจริงดิ..

ตัดไปที่ฝั่งของอมิเรีย

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

เด็กคนนั้นจะรู้สึกยังไงนะ//หัวเราะ

อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)

ไอ้ตัวแสบ..

ที่ห้องของบาร์รอน

บาร์รอน

ฮ่า...

บาร์รอน

เก็บเสร็จจนได้

บาร์รอน

แม่นะแม่..เข้าใจแกล้งนะ//กัดฟัน

ก๊อกๆ เสียงเคาะประตู

แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)

ผมเอาถุงเลือดมาให้ครับ..

บาร์รอน

//เปิดประตู

บาร์รอน

ข..ขอบคุณครับ

บาร์รอน

//ปิดประตู

บาร์รอน

กินแต่เลือด..ชักจะเบื่อเข้าทุกทีแล้วสิ....

บาร์รอน

ช่างเถอะ..

บาร์รอน

ถึงยังไงก็อร่อยอยู่ดี//ดื่ม

จบตอนที่ 2

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ