Please Love Me. ตอนที่ 2 : ร่างกาย

้ ้ ้ ้ ้ ้ ้ ้ ้้ ้ ้ ้ ้.

คามีร่า

เจ้ามนุษย์เจ้ายังไม่ตายนะ

คามีร่า

เจ้ามี2ตัวเลือกระหว่างไปเกิดใหม่ในต่างโลกหรือว่าจะเกิดโลกเดิมแต่ไม่ใช่ตัวเอง

อากิ

แล้วร่างของฉันล่ะคะ

คามีร่า

เครื่องมือฉันไปเปิดประตูระหว่างโลกของเธอกับโลกของฉันแล้วเธอก็ตกมาใส่ประตูของฉันพอดี

คามีร่า

ฉันไม่อยากจะให้หัวหน้ารู้ว่าฉันฆ่าคนโดยการทำร่างเขาย่อยสลาย

อากิ

แปลว่าตอนนี้ฉันก็ตายแล้วน่ะสิ

คามีร่า

ก็ประมาณนั้นฉันเป็นนางฟ้าฉันไม่อยากลงไปเกิดเป็นมนุษย์ที่ต้องเวียนว่ายตายเกิด

คามีร่า

เธออยากจะไปต่างโลกไหมล่ะไปตีสลามให้เวลสูงๆ

คามีร่า

แล้วก็ยึดของทั้งลูกอะไรประมาณเนี้ย

อากิ

ฉันไม่สนใจหรอกค่ะ

อากิ

ฉันแค่อยากจะตายแต่ฉันก็ไม่คิดว่าฉันต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้

คามีร่า

ฉันก็ไม่น่าเปิดประตูไปตอนที่เธอกำลังจะกระโดดตึก

คามีร่า

เธอเข้ามาในประตูของฉันและร่างกายเธอก็ย่อยสลายลงไปเพราะสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่ระดับนางฟ้าเข้าประตูนี้ไม่ได้

คามีร่า

ถ้าอย่างนั้นเธอก็ต้องไปเกิดเป็นคนอื่นนะ

คามีร่า

เธอจะโอเคหรอ

อากิ

ก็เหมือนกับเกิดใหม่ใช่ไหมคะฉันเอาความทรงจำของชาติเก่ากับไปได้ไหม

คามีร่า

เอิ่ม..

คามีร่า

ฉันคงทำอย่างนั้นไม่ได้แต่เอาเป็นว่าเธอจะค่อยๆจำได้แล้วกัน

คามีร่า

ร่างที่เธอต้องไปอยู่คือยูจินมีพ่อเป็นมาเฟียแม่เป็นนักฆ่า

คามีร่า

แต่มีอยู่วันหนึ่งเธอโดนรถชนจนอาการโคม่า

คามีร่า

เธอจะได้ไปเกิดในร่างผู้หญิงคนนั้นพร้อมหรือยัง

อากิ

พร้อมคะ

คามีร่า

แต่เธอมีความทรงจำของยูจินบางส่วนนะ

อากิ

ฉันรับได้ขอแค่ฉันหนีจากเรื่องบ้าๆนี้ไปสักที

้ ้ ้ ้ ้ ้ ้ ้ ้.

ในโรงพยาบาล

ยูจิน

//ลืมตาตื่นขึ้นมา

ยูจิน

เจ็บหัวจัง

ยูจิน

รู้สึกไม่ใช่ตัวเองเลย

เอสเตอร์

ยูจิน!!

เราเพื่อนๆของยูจินนั่งรอไม่ห่างหลังจาก 3 เดือนที่เธอไม่ตื่น

เอสเตอร์

พวกฉันเฝ้ารอตั้งนานกว่าเธอจะตื่น

ยูกิ

รู้ไหมว่าฉันรอนานมากเลยนะ

ยูกิ

กว่าจะรอให้เธอตื่นแล้วไปซื้อเสื้อผ้าด้วยกัน

ชิเอล

ฉันขอโทษที่เคยโวยวายหรือทำตัวงี่เง่าใส่นัก

ทั้งสามคนนั้นวิ่งเข้ามากอดด้วยความคิดถึงและห่วงใยเพื่อนอันเป็นที่รัก

ยูจิน

( ทำไมฉันรู้สึกว่าฉันไม่เคยรู้จักพวกเธอมาก่อนแต่ทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปี )

ยูจิน

( รู้สึกไม่คุ้นอะไรเลยรู้สึกว่านี่ไม่ใช่ตัวเองรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆในร่างกาย )

ยูจิน

//จะไปที่ร่างกายของตัวเอง

ยูจิน

ทำไมฉันรู้สึกว่าฉันตัวเล็กเกินไปนะ

ยูจิน

ปกติฉันตัวใหญ่กว่านี้ไม่ใช่หรอ

ชิเอล

นี่เธอน่าจะนอนไปนานจนลืมว่าตัวเองตัวเล็กเท่าไม้จิ้มฟันและมีความซนเป็นลิง

ยูกิ

คิดถึงมากเลยฉันจะเอาเรื่องคนขับรถคนนั้นให้เข็ด

เอสเตอร์

ใช่ฉันจะเอาจนไม่มีค่ากินเลย

ยูจิน

นี่พวกเธอพอได้แล้วฉันว่าเขาก็คงไม่ได้ตั้งใจหรอกมันเป็นความผิดของฉันเองที่ตอนนั้น..

ยูจิน

เดียวก่อนนะ

ยูจิน

ฉันจำอะไรไม่ได้เลยเรื่องตอนนั้น!?

ชิเอล

ก็แกทะเลาะกับแฟนไงแล้วแกก็ไปยืนโวยวายตรงถนน

ชิเอล

เราก็โดนรถชนชั้นตีไอ้กะล่อนนั่นแทบตาย

ยูจิน

เดี๋ยวเหมือนฉันจะจำได้แต่ฉันจำไม่ได้นี่ความจำฉันเสือกแน่เลย

ยูจิน

ฉันต้องกลับไปนึกอะไรสักพัก//จับหัวตัวเองด้วยความเจ็บปวด

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ