สัปเหร่อ ค่าน้ำตากำลังจะลา

ค่าน้ำตากำลังจะลา

ในบ้านเหร่อ

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

*เขียน*

ความฮักมันบ่สำคัญแต่คนที่สำคัญคือตัวคนรอบข้าง

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

เหร่อเฮ็ดหยังลูก

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

บ่ได้เอ็ดอิหยัง

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

หล่าฮู้บ่

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

ว่า

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

ชีวิตมื้อนี้เหลือแต่ข่อยคนเดียว

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

ที่ต้องหาเงินประทังชีวิต

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

เพื่อครอบครัว

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

และคนรอบข้าง

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

ข่อยก็ยังสิทำหน้าที่นี้ต่อไป

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

ต้องอดทนกับความเจ็บปวด

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

จำไว้เด้อว่า

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

ใช้ชีวิตให้คุ้มและก็ให้มีบุญด้วย

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

ครับ

จด

ชีวิตมื้อนี้มันบ่สำคัญแต่ว่าคำสอนของพ่อมันเป็นแรงกดดันจากทางดีข่อยตัดสินใจสิเป็นสัปเหร่อเพื่อรับบุญบ้างที่ผ่านมาข่อยบ่ได้อิหยังมาเลยมีแต่บาป หาสาว เที่ยว บ่ได้ช่วยอิหยังจากทางที่บ้านด้วยซ้ำข่อยก็เลยคิดออกว่าข่อยลองทดแทนบุญบ้าง มันอาจสิใช้ได้บ่ได้เยอะก็ตาม

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

พ่อเดี๋ยวข่อยกลับมาเด้อ

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

จ้ะ

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

*ขับรถ*

ขับรถไปบ้านใบข้าว

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

ส้ม

ส้ม (น้องสาวใบข้าว)

อิหยัง

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

เอาสมุดข่อยไปจดบุญมา

ส้ม (น้องสาวใบข้าว)

ทำไม

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

ข่อยอยากมีบุญ

ส้ม (น้องสาวใบข้าว)

ทำไมอ้ายบ่ไปเข้าวัด

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

ขอร้อง

ส้ม (น้องสาวใบข้าว)

ก็ได้

ส้ม (น้องสาวใบข้าว)

กี่วัน

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

2วัน

ส้ม (น้องสาวใบข้าว)

สัญญา

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

จ้ะ

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

ข่อยไปก่อนเด้อ

ส้ม (น้องสาวใบข้าว)

บาย

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

*ขับรถกลับบ้าน*

ในบ้านเหร่อ

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

บักสม

สมศักดิ์ (ผู้ใหญ่บ้าน)

อิหยัง

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

มึงยังจำบักเส้ได้บ่

สมศักดิ์ (ผู้ใหญ่บ้าน)

จำได้ทำไม

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

มันเป็นเพื่อนเฮามาตั้งนานแล้ว

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

มันบ่น่าเสียชีวิตเลยนะ

สมศักดิ์ (ผู้ใหญ่บ้าน)

แม่น

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

กลับมาแล้ว

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

ไส

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

ไปไสมา

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

ไปบ้านใบข้าวมา

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

ไปเฮ็ดหยัง

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

เอาสมุดไปให้น้องส้ม

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

อ๋อ

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

พ่อ

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

อิหยังหล่า

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

สอนคำสัปเหร่อให้ข่อยแน่

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

ได้

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

*จด*

ชีวิตของคนคือชีวิตสั้นๆผู้ที่บ่มีอิหยังเลยแต่เฮายังคงใช้ชีวิตเพื่อตัวเอง การดำรงชีวิตบ่แม่นว่ามีความสุขแต่มีความทุกข์ใจ เพราะฉะนั้นเฮาต้องใช้ชีวิตต่อไป

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

อันที่สอง

คนเราคือสิแตกต่างแต่ก็คือบ่คล้ายกัน แต่หัวใจและทุกอย่างมีเหมือนกัน ชีวิตนี้บ่มีอะไรที่จะบ่มีเหมือนกันหรอกมีแต่เจ็บป่วยซ้ำนี้

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

อันที่สาม

ความตายมันบ่ได้แทงอิหยังดอก แต่ความฮักมันฆ่าเฮาไปเรื่อยๆๆจนกว่าเฮาสิตาย

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

พอแค่นี้

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

พ่อแต่งเอง

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

และสอนตัวเองทุกวัน

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

พ่ออยากสิทดแทนบุญบ้างสิ่งที่ข่อยคิดมันแบ่งได้บ่

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

ครับ

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

ข่อยไปนอนก่อนเด้อ

ศักดิ์ (สัปเหร่อพ่อของเหร่อ)

จ้ะ

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

*เดินขึ้นบันได*

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

*เปิดประตู*

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

*เดินเข้าห้อง*

เหร่อ (แฟนใบข้าว)

*นอน*





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ