Tyrant'S Tear - - FOUR (nc) -

ณ ห้องทดลองลับของมินะ

Mina

นึกว่าจะสลบไปแล้วซะอีก

Mina

ได้ยินหมดแล้วสินะ

Nayeon

...

Nayeon

(แกล้งทำว่าหูหนวกทันมั้ย...)

Nayeon

(เอาไงดี...)

Mina

เจ้าอึดกว่าที่ข้าคิดไว้เยอะเลย

Mina

สมกับที่เป็นสาวผีเสื้อ

Mina

ลุกไหวหรือไม่

Nayeon

(อะไรของเธอน่ะ เปลี่ยนอารมณ์ไวจัง)

นายอนพยักหน้า พยายามชันตัวลุกขึ้นด้วยแขนที่อ่อนแรง แต่ก็ลุกไม่ไหวอยู่ดี ทำให้มินะโน้มตัวลงมาอุ้มเธอจนตัวลอย

Nayeon

(แรงเยอะจัง...)

Mina

เจ้านอนนี่แหละ ข้าไม่ถือหรอก

มินะพูดพลางวางนายอนให้นอนบนแท่นบรรทมของตัวเอง จากนั้นก็เดินกลับเข้าไปในห้องทดลองลับและกลับออกมาพร้อมถ้วยที่มียาอยู่ภายใน

Mina

กินซะสิ

Mina

จะได้รีบหายดี

Nayeon

...

Mina

นี่ไม่ใช่ยาพิษ

Mina

เจ้าน่าจะได้ยินแล้วว่าข้าไม่ได้คิดจะฆ่าเจ้า รีบกินแล้วรีบพักผ่อนซะ

พูดจบ มินะก็หยิบวางถ้วยยาไว้บนโต๊ะข้างเตียงและลุกขึ้นเดินไปอีกห้องข้างๆ

นายอนสองจิตสองใจว่าจะกินดีรึเปล่า แต่ฟังจากที่ได้ยินสองพี่น้องคุยกันก่อนหน้านี้ก็เหมือนว่าเธอน่าจะยังไม่โดนฆ่าเร็วๆนี้

เพราะแบบนั้นเธอถึงได้พลิกตัสนอนตะแคง ยื่นแขนออกไปหยิบถ้วยยากินให้หมดในรวดเดียวและกลืนลงคอไปทันที

Nayeon

(อึก...ขมชะมัด...)

ตอนที่วางแก้วลงที่เดิม มือของนายอนก็อ่อนแรง เปลือกจาก็หนักอึ้ง ภาพทุกอย่างเลือนลางเหมือนกำลังจะหมดสติ

สิ่งสุดท้ายที่เธอได้เห็นก่อนเปลือกตาจะปิดสนิทลฃก็คือร่างสูงของมเหสีมินะผู้เอายาถ้วยนี้มาให้กับเธอ

Nayeon

(อืออ ปวดหัว...)

Nayeon

(นี่ฉันยังไม่ตายเหรอ...)

Nayeon

(ทำไมมืดแบบนี้ หรือว่ายาที่เธอใก็กินจะทำให้ฉันตาบอด...)

Bomb

(เอ่อ ใจเย็นก่อน)

Bomb

(นี่ค่อส่วนลึกในสมองของเธอ)

Bomb

(ฉันมาแจ้งเงื่อนไขเพิ่มเติม)

Nayeon

(บอมบ์เหรอ)

Nayeon

(ทำไมมาเอาป่านนี้)

Nayeon

(เมื่อกี้นี้ฉัน...)

Bomb

(อย่าเพิ่งบ่น ฟังให้จบก่อน)

Bomb

(เราลืมบอกไปว่าเธอต้องทำภารกิจให้เสร็จภายในหกเดือน)

Bomb

(หรือก็คือ 180 วัน ตามปฏิทินสุริยคติ)

Bomb

(ฉันทิ้งดินสอไว้ให้เธอแล้ว เอาไปขีดผนังเอานะ)

Bomb

(ถ้าครบ 180 เส้นแล้วภารกิจยังไม่สำเร็จ เธอก็จะเป็นคนแรกเลยที่ทำลายสถิติคนที่ไม่ผ่านภารกิจ)

Nayeon

(เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป...)

Nayeon

(หนังสือเรื่องนี้คือน้ำตาทรราชจริงเหรอ ทำไมเนื้อหาไม่เหมือนกับที่ฉันเคยอ่านเลย)

Bomb

(นายท่านไม่เคยหยิบหนังสือมาเปิดอ่านดูด้วยซ้ำ เขาก็เออออไปงั้น ฉันขี้เกียจขัดเลยไม่พูดอะไร)

Bomb

(ตอนนั้นเธอก็มั่นอกมั่นใจจนไม่หยิบมาเปิดดูเนื้อหาข้างในก่อนเอง ช่วยไม่ได้นะ)

Nayeon

(...ไอ้เวรพวกนี้)

Bomb

(นี่คือเช้าวันถัดมาแล้ว นับเป็น Day1 ได้เลย)

Bomb

(ยังไงก็...ขอให้มีความสุขกับโลกใบนี้นะ)

Nayeon

(เฮือกก...)

Nayeon

(เมื่อกี้นี้ฉันฝันเหรอ)

Nayeon

(บนโต๊ะข้างเตียงมีดินสออยู่หนึ่งแท่งจริงด้วย...)

Nayeon

(นี่ฉันจะกลายเป็นนักโทษไปแล้วเหรอ)

Nayeon

(เดี๋ยวนะ ทำไมคอโล่งๆ...)

Nayeon

(สร้อย?!)

Nayeon

(สร้อยที่มีขวดสำหรับใส่น้ำตาหายไปไหนน่ะ)

นายอนรีบลุกพรวดขึ้นมาจากเตียง ค้นหาตามลิ้นชักของตู้โต๊ะในห้อง แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ระหว่างนั้นมินะก็ยกถาดอาหารเข้ามาในห้องพอดี

Mina

หาอะไรอยู่รึ

Nayeon

(สร้อยคอที่มีขวดเล็กๆ)

Mina

อ๋อ สร้อยเส้นนั้นข้าเก็บไว้เอง

Mina

กลัวเจ้าจะนอนทับมันแตกน่ะ

Nayeon

(ขอคืนได้มั้ยคะ...มันสำคัญกับฉันมาก)

Mina

พูดอะไรไม่รู้ความเลย

Mina

กลับไปนั่งที่เตียงซะ รีบกินให้เสร็จจะได้กินยา

Nayeon

(ไม่เอา เอาสร้อยมาก่อน)

Mina

ขนาดพูดไม่ได้ยังทำกิริยาเช่นนี้อีก ไม่อยากจะนึกเลยว่าถ้าพูดได้จะเถียงเก่งแค่ไหน

Nayeon

(อึก...น่ากลัวจัง...)

Mina

รีบกินซะ อย่าให้ข้าต้องใจร้าย

นายอนกลับไปนั่งที่เตียงและเอาอาหารในถาดมากินแต่โดยดี

หลังจากที่กินยาเข้าไป นายอนก็หลับสนิทจนกระทั่งฟ้าเริ่มเป็นสีส้มเพราะพระอาทิตย์ตกดิน พอตื่นขึ้นมา มินะก็ไม่อยู่ที่ห้องอีกแล้ว

ในตอนที่นายอนลุกขึ้นกะจะเดินตามหาสร้อย ก็ได้ยินเสียงน้ำไหลมาจากห้องข้างๆ ที่ประตูแง้มอยู่

เธอเดินตามไปดูด้วยความสงสัยถึงได้เห็นร่างเปลือยเปล่าของมินะในอ่างน้ำทองคำ

Nayeon

(รีบกลับไปที่เตียงก่อนที่จะรู้ตัวดีกว่า...)

Mina

จะไปไหน

Mina

มาอาบด้วยกันสิ

Nayeon

(ห้ะ?)

Mina

ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด แล้วเข้ามาหาข้า

Nayeon

...

นายอนจำใจหันหลังให้มินะ ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมดและเดินก้มหน้าก้มตาไปหาผู้ออกคำสั่ง

Mina

ต้องให้ข้าสั่งอีกรึ

Mina

ไม่รู้ความเลยจริงๆ

มินะลุกขึ้นนั่งหลังตรง รวบเอวบางของร่างเปลือยตรงหน้ามาใกล้จนนายอนนั่งอยู่บนตักของเธอในอ่างทองคำขนาดใหญ่

Nayeon

(ใหญ่จัง...นุ่มมากเลย...)

Mina

ผิวของเจ้าดีมากเลยนะ

Nayeon

(อืออ...อะไรกัน ทำไม...)

มือสวยควักน้ำในอ่างลูบผิวขาวเนียนตั้งแต่ไหล่มนมาถึงต้นแขน จากนั้นก็บดเบียดส่วนอ่อนนุ่มที่กลางแผ่นหลังของคนตรงหน้า ใช้ปลายจมูกโด่งซุกไซร้ต้นคอพร้อมนาบริมฝีปากลงไป

แค่ถูกเล้าโลมจากด้านหลัง ลูบไล้ผิวกายเนียนนุ่ม สูดดมต้นคอ นายอนก็อ่อนระทวยจนทำอะไรไม่ถูก

Nayeon

(ขนลุกไปหมดแล้ว...)

Nayeon

(สมจริงเกินไปรึเปล่า...)

Mina

อย่าดิ้นแรงสิ น้ำล้นอ่างแล้วนะ

Nayeon

(อืออ...ทรมานจังเลย...)

ระหว่างที่อกสวยถูกขยำ ขาชันเข่าที่หนีบชิดติดกันแน่นถูกแหวกออกอย่างเนิบช้า ปลายนิ้วมือเรียวเริ่มรุกล้ำสัมผัสส่วนบอบบาง ทำให้ผู้ถูกรุกรานได้แต่หายใจหอบและหันมองอีกฝ่ายเป็นพักๆ

Mina

แค่นี้ก็ทนไม่ไหวแล้วรึ

Mina

อ่อนแอซะจริง

Nayeon

(จงใจแกล้งกันอยู่เหรอ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย...)

Nayeon

(ใจร้ายที่สุดเลย....)

Mina

อย่ามัวแต่กัดปากอยู่

Mina

ข้ารู้ว่าเจ้าพร้อมแล้ว