ลูกหนี้แต่เป็นเมียนายมาเฟีย
ตอนที่2
ตะวัน[น.อ]
//พยายามเอามือพระเอกออก
เว่น[พ.อ]
แรงน้อยจัง//กระซิบ
ตะวัน[น.อ]
บ้านใหญ่จัง//ตาเป็นประกาย
เว่น[พ.อ]
แน่นอน//มองนายเอก
เว่น[พ.อ]
ไปเข้าบ้าน//เสียงเรียบ
คือนายเอกไม่ชอบคนทำเสียงเรียบนะคับหรือกลัวนั้นแหละ
ตะวัน[น.อ]
อืม...//เดินเข้าบ้าน
ยูจิ[การ์ดคนสนิทของพ.อ]
สวัสดีครับนาย//โค้งตัว
ยูจิ[การ์ดคนสนิทของพ.อ]
เดี๋ยวผมพาไปห้องนะ//มองนายเอก
ยูจิ[การ์ดคนสนิทของพ.อ]
นี่ห้องของคุณครับ
ตะวัน[น.อ]
ขอบคุณครับ//เดินเข้าห้อง
ตะวัน[น.อ]
ดูเวลาหน่อยละกัน//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
ตะวัน[น.อ]
ทักหาเพื่อนดีกว่า
คิว[เพื่อนน.อ]
ไอ้ตะวันหายไปไหนทั้งวันวะ
คิว[เพื่อนน.อ]
ทักไปก็ไม่ตอบ
คิว[เพื่อนน.อ]
หาอะไรแดกสิ
เอก(เพื่อนนายเอก)
งั้นไม่ต้องแดก
ตะวัน[น.อ]
เออๆเดี๋ยวหาแดกเอง
ตะวัน[น.อ]
ไปอาบนํ้าก่อนดีกว่า//เดินไปอาบนํ้า
ตะวัน[น.อ]
//เดินไปเปิดประตู
ยูจิ[การ์ดคนสนิทของพ.อ]
คุณชายให้ลงไปกินข้าว
ตะวัน[น.อ]
//เดินลงไปข้างล่าง
ตะวัน[น.อ]
//นั่งที่เก้าอี้
เว่น[พ.อ]
เดินลงมาไม่คิดจะพูดอะไรเลย?
ตะวัน[น.อ]
ก็ผมไม่กล้าพูดกับนายไง...
สมศรี[แม่บ้าน]
อาหารได้แล้วค่ะ
Comments