ตอนที่ฉันตื่นมา ก็เห็นชายที่ไม่รู้จักอยู่ที่หัวนอน?! ความครั่งรักที่ไม่รู้ว่าเท่าไหร่?

. . .

โซละ

:ฉันตื่นขึ้นมา

โซละ

:แล้วฉันก็เห็นริสาเข้ามา

โซละ

(ถ้าฉันลองขอออกไปเดินเล่นข้างนอกเผื่อจะมีโอกาสหนีเขาจะให้ไมนะ..)

โซละ

ฉันขอออกไปเดินเล่นได้ไมฉันรู้สึกว่าอยู่ข้างในบ้านบ่อยเกินไปแล้วหน่ะ

ริสึ

ได้สิ

ริสึ

แต่

ริสึ

แน่ใจนะว่าจะไป?

โซละ

หมายความว่าไง แน่นอนสิ

ริสึ

โอเคถ้างั้นฉันหวังว่าเธอจะไม่ตกใจนะ

โซละ

(??)

ริสึ

//เปิดประตูแล้วรอไห้โซละเดินไปก่อน

โซละ

//เดินออกไป

ริสึ

//เดินตามหลัง

โซละ

?!น น นี้มันอะไรกัน

โซละ

โซละ

:ฉันเห็นทางเดินที่ไม่คุ้นเคยแน่แต่นิดเดียว มันทั้งมืด ทั้งน่ากลัว

โซละ

นี่มันอะไรกันฉันจำได้นิว่าถ้านี้เป็นบ้านฉันเดินออกมาแล้วมันต้องไม่ใช่แบบนี้นิ?!!

โซละ

แต่ทำไมกัน

โซละ

ตอนที่ฉันอยู่ในห้องฉันจำได้ว่าทุกอย่างอยู่ที่เดินทั้งก่อนที่ฉันจะตื่นมาเจอริสึและหลังเจอนะ?

ริสึ

ความจริงแล้วนี้หน่ะคือบ้านฉันนะแต่

ริสึ

ถ้าเธอตื่นมาคงไม่ชินกับสภาพแวดล้อมแบบที่ไม่คุ้นเคย

ริสึ

เลย

ริสึ

กลัวว่าเธอจะตกใจ

ริสึ

เลยเอาของเหมือนกันกับบ้านของโซละจังหน่ะมาเตรียมไว้แล้วหน่ะ

ริสึ

แต่ไม่ต้องห่วงนะฉันไม่ได้ขโมยของจากบ้านของโซละมาหรอกนะเพราะฉัน

ริสึ

ซื้อมาเองหน่ะ

ริสึ

ส่วนเรื่องเงินหน่ะไม่ต้องห่วงเพราะพ่อแม่ฉันรวยมากเลยหล่ะถึงจะตายไปแล้วก็เถอะ

โซละ

(นี้มันแปลกเกิดไปแล้วนะ)

โซละ

(ฉันไม่เคยเจอหรือรู้จักริสึมาก่อนเลยนะเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลยด้วยซ้ำ)

โซละ

(แต่ทำไมเขาถึงทำเหมือนรู้จักฉันดีและเหมือนครั่งฉันมากกันนะ?)

โซละ

(แล้วเขารู้ได้ไงว่าฉันชอบอะไร)

โซละ

(หรือที่เขาบอกว่ารู้ว่าฉันเป็นวีทูปเบอร์เป็นควาจริงหน่ะ?)

โซละ

(ไม่ๆๆ! ทั้งที่ไม่อยากให้ใครรู้แท้ๆ ฉันคิดมาโดยตลอดว่าต่อให้ต้องเจออะไรก็ตามขอแค่ไม่ให้มีใครรู้ว่าฉันเป็นวีทูปเบอร์ชื่อ โซละ อิโลหาโนะก็พอ)

โซละ

(แต่สุดถ้ายก็ถูกรู้เข้าจนได้)

ริสึ

นี่ ไปนั่งเล่นอยู่ที่ห้องของฉันก่อนดีกว่านะพอดีฉันมางานที่ต้องทำหน่ะ

โซละ

โอเค

ริสึ

//เดินนำ

โซละ

//เดินตาม

โซละ

:ในขณะที่ฉันนั่งไม่มีอะไรทำอยู่ก็ลืมไปว่ามีทีวีอยู่ในห้องนี้ด้วย

โซละ

//ยิบรีโหมต+เปิดทีวี

โซละ

:ฉันเห็นลายการนึงที่น่าสนใจและเป็นเกี่ยวกับเกมมันมีเสียงเพลงที่เพราะมากอย่างรู้ว่าเราแต่งกันนะ

โซละ

:จู่ๆริสึก็เดินเข้ามาโดยที่ฉันไม่ได้ตั้งตัว

ริสึ

//ปิดทีวี

ริสึ

//มองมาด้วยสีน่าที่ไม่พอใจมากๆ

ริสึ

นี่

ริสึ

ไอ้ของพันนั้นหน่ะไม่ต้องดูหรอกนะ

ริสึ

แล้วคราวหลังก็ห้ามไปดูมันด้วยเข้าใจไม!?

โซละ

เอ๊ะ แต่ฉันยังไม่ทำอะไรเลยนะ?!

ริสึ

บอกมาแค่ว่าเข้าใจไม!

โซละ

ต แต่!

ริสึ

//พรุ่งเข้ามาหาโซละ

โซละ

:ฉันล้มลงบนเตียงด้วยความกลัวและสับสนที่มากขึ้นอย่างขาดสติ

โซละ

:ความกลัวที่คุ้นเคยทำให้การมองเห็นของฉันพร่ามัวจนมองอะไรไม่ชัด

โซละ

//หายใจแรงขึ้นและแรงขึ้นเรื่อยๆ

ริสึ

//ตกใจเล็กน้อย

ริสึ

ไม่ฉัน ฉัน ฉันขอโทษฉันรู้ว่ามันจะต้องไม่เป็นไรค่อยๆหายใจเข้าออกช่าๆนะมันจะต้องไม่เป็นไร

โซละ

:ฉันทำตามที่เขาบอก แต่จู่ๆเรื่องอะไรบางอย่างก็ผุดขึ้นมาในหัวฉัน

ความหลังแห่งต้นตอความกลัวในจิดใจ

รอตอนต่อนะฮ่ะ^^

✌️✌️

ถ้าเขียนคำไหนขอโทษด้วยนะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ