:คณะประพันธ์กรจรจัด:ฉันคือผู้มีพิเศษและเวทมนต์
เล่าเรื่อง...
อัตสึชิ ไปสํานักงานนักสืบ
แต่เอริไม่ชอบให้อัตไปสํานักงานเลย...
แต่ก็ห้ามไม่ได้เพราะเป็นภารกิจ...
ทําให้เอริไม่ชอบใจเลยแม้แต่นิด...
อัตสึชิ
ไปก่อนนะ//ปิดประตู
เอริ
(คิดแล้วคิดอีกก็กลัวว่าจะไม่ดีแต่)
เอริ(ตอนโต)
ก็คือเธอไงล่ะ...//จับหน้า
เอริ(ตอนโต)
ฉันกลัวว่าเธอจะเป็นเหมือนฉันตอนนี้...
เอริ(ตอนโต)
ฉันบอกไม่ค่อยได้...
เอริ(ตอนโต)
ฉะนแค่ไม่อยากให้เธอมาเจอคนแบบฉันหน่ะ...
เอริ(ตอนโต)
เพราะว่าตอนที่เธอโตขึ้น..
เอริ(ตอนโต)
เธอออกจากสํานักงานนักสีบ..โดยไม่มีเหตุผล...แล้วเธอก็ตั้งกลุ่มเองโดยที่ไม่มีใครรู้...จนพอท์มาเฟียรู้เข้า..แต่พวกนั้นไม่รู้ว่าใครตั้งกลุ่มขึ้นมา...ฉันเลยมาเตือนเฉยๆ..แต่ตอนนี่ตัวตนจริงๆของฉันอยู่ที่โรงพยาบาลหน่ะ..
เอริ
ทะ..ทําไม่ถึงอยู่โรงพยาบาลล่ะ..
เอริ(ตอนโต)
ฉันถูกใครก็ไม่รู้เล่นงานเข้า..
เอริ(ตอนโต)
//จับทือเอริตอนเด็ก
เอริ(ตอนโต)
อย่า..โตมาเป็นแบบฉันนะ..
เอริ(ตอนโต)
เปลี่ยน..อนาคตให้ได้นะ..
เอริ
//เอามืออีกข้างออกจากมือที่กุมมืออก
เอริ(ตอนโต)
ห๊ะ...(รอยยิ้มนั้นมัน...)
ก่อนที่เอริตอนกลางคือ..อายุ20
รินะ..(ลูกเอริ)
อย่าไปเลยนะค่ะคุณแม่..//ปาดนํ้าตา
เอริ(ตอนโต)
ไม่ได้...มันงานนะ..
เอริ(ตอนโต)
แม่เข้าใจว่าไม่อยาก..
รินะ..(ลูกเอริ)
อ่ะ..อือ..//ยิ้ม
เอริ(ตอนโต)
หน้ารักจริงๆ//กอด
รินะ..(ลูกเอริ)
ค่ะ//บ๊ายบาย
รินะ..(ลูกเอริ)
คุณแม่-//โดนยิง
เอริ(ตอนโต)
รินะ?!!!//รีบวิ่ง
เอริ(ตอนโต)
ระ...ระ...ริ...นะ//เสียงสะอื้น
เอริ(ตอนโต)
ข้อร้อง...รินะ...แม่ข้อล่ะ...
เอริ(ตอนโต)
อยะ...อย่า..ปะ...ไปนะ...
รินะ..(ลูกเอริ)
แม่เหนื่อยแล้ว...
รินะ..(ลูกเอริ)
แม่ค่ะ..หนูอยากให้แม่มีความสุข..
รินะ..(ลูกเอริ)
ไม่อยากให้แม่เจอเรื่องแย่..
รินะ..(ลูกเอริ)
หนูแค่อยาก..ปกป้องแม่เท่านั้นเอง..
เอริ(ตอนโต)
ไม่ต้องพูดเเล้วนะ..//กอด
เอริ(ตอนโต)
ลูกไม่ผิดเลยนะ...!!//เสียงสั่น
รินะ..(ลูกเอริ)
ขอบคุณนะค่ะ..คุณแม่..
รินะ..(ลูกเอริ)
คุณแม่ให้ชีวิตหนูมาเยอะแล้ว..
รินะ..(ลูกเอริ)
หนูจะช่วยแม่เองนะ...
รินะ..(ลูกเอริ)
//ปาดนํ้าตา
รินะ..(ลูกเอริ)
ขอบคุณค่ะ...
เอริ(ตอนโต)
ตัวฉันตอนนี้สูญเสียลูกไป...
เอริ(ตอนโต)
ฉันไม่อยากให้เกิดขึ้นกับเธอในอนาคต...
เอริ(ตอนโต)
บอกแล้วนะว่าอย่าทําแบบฉัน...
เอริ(ตอนโต)
ไปก่อนนะ.....//บ๊ายบาย
อัตสึชิ
ก็ผมเห็นละเมออยู่นะ..
Comments