เกมรักพิชิตทะลุมิติ ความทรงจำชายชู้

ความทรงจำชายชู้

หลิวเหวิน

เจ้าช่างงามยิ่งนัก.จับคาง

ซูเหมย(นางเอก)

😊.ยิ้มเขิน

ซูเหมย(นางเอก)

อื้มมท่านพี่เหวินข้ามีเรื่องจะบอกท่าน.ซบอก

ซูเหมย(นางเอก)

ข้าหวังว่าท่านพี่จะไม่รังเกียจข้าฮึกฮื้ออ😥😢

หลิวเหวิน

ข้าไม่เคยรังเกียจเจ้าเลย.ดมผม

ซูเหมย(นางเอก)

จริงๆข้ามีลูกและสามี

ซูเหมย(นางเอก)

ที่ข้าบอกท่านเพราะข้าไม่อยากโกหกท่าน

ซูเหมย(นางเอก)

แต่ข้าไม่ได้รักมันแล้วในใจข้าก็มีเพียงท่านพี่เท่านั้น.กอด

หลิวเหวิน

ฮึ..ข้าไม่สน

หลิวเหวิน

เพราะในเมื่อข้ารักเจ้าไม่ใช่สามีเจ้า

ซูเหมย(นางเอก)

เจ้าค่ะ.ยิ้ม

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาซูเหมยมักจะหาข้ออ้างให้มู่เฉินสามีที่เธอไม่ได้รักแล้วให้พาเธอมาที่นี้

และเธอจะได้ไปพลอดรักกับชายชู้

และทุกครั้งที่นางไปพบก็จะได้คำหยอดหวานซึ้งย่างที่เธอไม่ำด้มานานและเงินทองทรัพย์ของสิ่งของที่เธออยากจะได้

หลิวเหวิน

ปิ่นนี้งามยิ่งนัก

หลิวเหวิน

เหมาะกับคนงามอย่างเจ้า.ปักให้

ซูเหมย(นางเอก)

ขอบคุณเจ้าค่ะท่านพี่

มู่เฉิน(สามี)

.ยืนอยู่หน้าร้าน

ซูเหมย(นางเอก)

!!.เห็น

หลิวเหวิน

คนรับใช้ของดจ้ามาแล้วหรือ.เหลือบมอง+พัด

ถึงในใจหลิวเหวินจะรู้ดีว่าเป็นสามีที่ซูเหมย(ไม่ได้รัก) ก็ตามแต่เขาก็ไม่เห็นหัวและพูดจาแขวะตลอด

ซูเหมย(นางเอก)

ท่านพี่ข้าไปก่อนนะเจ้าค่ะ

ซูเหมย(นางเอก)

วันหลังข้าจะมาหาท่านอีก

หลิวเหวิน

มาหาข้าบ่อยๆล่ะข้าคิดถึงเจ้าทุกวัน

หลิวเหวิน

ปิ่นและเงินที่ข้าให้ไปซื้อเสื้อผ้าไหมสวยๆใส่ล่ะ

หลิวเหวิน

"เพราะคนแถวนี้ไม่มีปัญญาซื้อและเลี้ยงดูเจ้า"

ซูเหมย(นางเอก)

"เจ้าค่ะท่านพี่"

มู่เฉิน(สามี)

.กำหมัดแน่น

ซูเหมย(นางเอก)

ไปได้แล้ว!

นอกร้าน

เพี๊ยะ

ซูเหมย(นางเอก)

ข้าบอกกี่รอบแล้วว่าอย่าโผล่หน้ามาแบบนี้

ซูเหมย(นางเอก)

โอ้ยนอารมณ์เสีย.เดินออกไป

มู่เฉิน(สามี)

.ได้แต่อัดอั้นอยู่ในใจ

เป็นแบบนี้อยู่ตลอดยาวนานจนถึง1ปี

จนวันนึง......

ซูเหมย(นางเอก)

ท่านพี่!!

ซูเหมย(นางเอก)

นางนี้มันเป็นใคร

โปรดติดตามตอนต่อไป

มีหญิงสาวนั่งกอดและกำลังจูบ

หลิวเหวิน

.กอดเอวอีกคน

ซูเหมย(นางเอก)

.จิกหัวซานซาน

ซานซาน(องค์หญิง?)

โอ้ยยย

หลิวเหวิน

ซูเหมย!

ซูเหมย(นางเอก)

ที่ท่านไม่ให้ข้ามาหาท่านเพราะแบบนี้ใช่หรือไหม

ซูเหมย(นางเอก)

เหตุไดท่านถึงทำกับข้าเยี่ยงนี้

หลิวเหวิน

คือ...มันไม่ใช่แบบนั่นนะซูเหมย

ซานซาน(องค์หญิง?)

นี้อีบ้า.ตบ

ซูเหมย(นางเอก)

อึก.ล้ม

ซานซาน(องค์หญิง?)

มึงมันก็แค่นางขี้ข้า

ซานซาน(องค์หญิง?)

"ชั้นตํ่าไม่คู่ควรกับคุณชายเขา"

ซานซาน(องค์หญิง?)

จำใส่สมองไว้บ้าง

ซานซาน(องค์หญิง?)

ข้าเป็นถึงองค์หญิงแห่งเมืองฐานะก็ดี

ซานซาน(องค์หญิง?)

"แถมยังเป็นคู่หมั้นคู่หม้ายของคุณชายหลิวเหวิน"

ซูเหมย(นางเอก)

ม..ไม่จริง..ไม่จริงใช่ไหมท่านพี่

หลิวเหวิน

ข้ามีคู่หมั้นแล้ว

หลิวเหวิน

ระหว่างเราก็เอาไว้แค่นี้เถิด

หลิวเหวิน

เงินทองเจ้าก็ได้ไปเยอะแล้วนี้

หลิวเหวิน

ที่ผ่านมาเจ้ามันก็แค่ของเล่น

ซานซาน(องค์หญิง?)

ได้ยินรึยังล่ะ?

ซานซาน(องค์หญิง?)

ว่าใครควรไสหัวไปใครควรยืนอยู่ต่อ .ยิ้มร้าย

ซูเหมย(นางเอก)

ท่านพี่ฮึก...ฮื้อท่านอย่าทิ้งข้าไปเลยนะ.ร้องไห้+กอดขา

ซานซาน(องค์หญิง?)

อีนี่ยังจะมายุ่งกับคู่หมั้นข้า.จิกหัว

ซานซาน(องค์หญิง?)

.ลากออกมาตบหน้าร้าน

ซูเหมยทั้งอายและเจ็บชํ้าใจ

ชายผู้เป็นที่รักไม่แม้แต่จะหันหลังมาช่วย

ซูเหมย(นางเอก)

ฮึก...😭

ซานซาน(องค์หญิง?)

.เดินขึ้นชั้นบน

หลิวเหวิน

.ยืนพรอดรักกับซานซาน

ซานซาน(องค์หญิง?)

.ยิ้มเยาะอยู่ข้างบน

ซูเหมย(นางเอก)

ฮึก..😭//มองขึ้นไปชั้นบน

มู่เฉิน(สามี)

.เอาผ้ามาคลุมให้

มู่เฉิน(สามี)

ลุกขึ้นเถิด

ซูเหมย(นางเอก)

ฮึก..ฮ..ฮื้ออ .ลุกขึ้น+รีบเดินออกไปด้วยความอาย

ซูเหมย(นางเอก)

.ร้องไห้ตลอดทาง

มู่เฉิน(สามี)

.......

ถึงบ้าน

ซูเหมยรีบเข้าห้องและอาละวาดครั้งใหญ่

ซูเหมย(นางเอก)

.ปาข้าวของ

ซูเหมย(นางเอก)

ทำไมท่านถึงทำกับข้าเยี่ยงนี้ฮึก!!

ซูเหมย(นางเอก)

ข้ารักท่านถึงเพียงนี้ฮ...ฮื้ออออ..ฮึก..ทรุดลง

ซูเหมย(นางเอก)

😭😭.เจ็บหัวใจจะขาด

ซูเหมย(นางเอก)

.หยิบเศษแก้วปาดข้อมือตัวเอง

ซูเหมย(นางเอก)

.ลุกขึ้นปาท่อนไม้

เปร็ง ตุ๊บ!

เสียงไม้กระทบกับผนังสุดแรงตีกลับมาโดนหัวหญิงสาวอย่างจัง

ซูเหมย(นางเอก)

อึก.ไม้ตีหัวอย่างจัง

ซูเหมย(นางเอก)

.สลบ

เวลาผ่านไปไม่นานพอมุ่เฉินได้ยินว่าเสียงอาละวาดหยุดลง

จึงเข้าไปห้องเพื่อทำความสะอาดแต่ก็เห็นภาพตรงหน้าที่มีเลือดไหลบริเวณข้อมือและหัว

เขาจึงรักษาและดูแลนางทั้งคืนจนเกิดเหตุการณ์ตอนแรก (อีพีตอนที่นางฟื้นแรกๆ)





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ