Bad Boy Brothersแหกกฏรักทดสอบใจลูกชายมาเฟีย
Ep:1 ยูคิส
ทำไมทำงานร้านอาหารมันถึงได้เหนื่อยอย่างนี้ก็ไม่รู้ T^T
ฉันเกลียดช่วงสงกรานต์ที่สุดในโลกกก
นอกจากจะโดนสาดน้ำเปียกตลอดเวลาที่เดินไปเดินมาแล้ว
พวกพนักงานในร้านยังพากันลากลับบ้านให้ล้นหลามเหมือนไม่เคยเห็นแผ่นดินบ้านเกิดกันมาก่อนเลย T0T
จะมารักชาติบ้านเกิดอะไรกันตอนสงกรานต์เนี่ย
ฉันเป็นถึงลูกสาวเจ้าของร้านนะ!
ทำไมถึงต้องมารับหน้าที่ทำทุกอย่างเองตั้งแต่รับออเดอร์จยถึงล้างจานแบบนีัล่ะ
ข้าวต้มรวมมิตรทะเล โต๊ะสิบ
ฉันก้มลงอ่านใบจดรายการอาหารที่แปะไว้ที่ข้างถ้วยแล้วจดมันลงในเมมโมรี่สมอง
จากนั้นก็ค่อยๆ ประคองถ้วยที่มีน้ำเอ่ออยู่เกือบล้นไปอย่างระมัดระวัง...บ้าเอ๊ย!
ทำไมถึงต้องใส่น้ำให้ท่วมขึ้นมาจนเกือบขอบถ้วยขนาดนี้นะ
น้ำมันเยอะหรือถ้วยมันเล็กวะเนี่ย -_-;
ถ้าฉันทำหกหรือกระฉอกออกไปนอกถ้วยแม้แต่หยดเดียวนะ
แม่จะวีนให้เตลิดเปิดเปิงกระเจิดกระเจิงกันทั้งครัวเลย
เอาล่ะ...ฉันต้องเดินอย่างระมัดระวัง
มันก็สะเออะไปนั่งที่โต๊ะสิบชึ่งอยู่ไกลสุด
แถมยังจะต้องสะแกหล็นกินอาหารที่สร้างความลำบากให้กับคนเสิร์ฟด้วย
ขวดพริกไทยเวรตะไลมันกลิ้งมาจากไหนไม่ทราบ
เข้ามาแทรกตัวกลางฝ่าเท้าฉันได้จังหวะพอดีเป๊ะทำให้ฉันลื่นถลาหน้าเริด
ทั้งคนทั้งถ้วยบินไปด้วยกันมุ่งสู่ฝันวันฟ้าสวย
ฉันลงมานั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่บนพื้นท่ามกลางน้ำข้าวต้มและฝูงสัตว์ทะเลที่กระจายตัวกันออกมาจากถ้วยข้าวต้ม...แต่ข่าวดี!
ถ้วยมันไม่ได้อยู่ในมือฉัน T^T
เพราะมันไปอยู่บนหัวตาลุงนั่นแล้วววววว TT_TT
ตาลุงแก่หนวดเฟิ้มตัวใหญ่ยักษ์ดูน่ากลัวจ้องมองมาทางฉันเขม็งบนหัวเขามีถ้วยข้าวต้มสีสดครอบอยู่
น้ำและเม็ดข้าวกระจัดกระจายอยู่ตามร่องจมูกและใบหู...ทั่วทุกอณูนูขุมขน
เขานั่งอยู่กับชายฉกรรจ์อีกประมาณสี่ห้าคน
ล้วนแล้วแต่ใส่สูทสีดำน่าเกรงขามอย่างประหลาด
ทะ...ทำไมก่อนหน้านี้ฉันถึงไม่เห็นพวกเขากันนะ
เขาต้องควักปืนมาฆ่าฉันแน่ๆ
นโปเลียน
เธออยากตายใช่มั้ย!!!
มาเฟียตะคอกฉันทั้งที่ยังมีถ้วยครอบอยู่บนหัว
ฉันไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปสบตากับเขาเลยอ่ะ
กลัวหันไปแล้วเจอไกปืน TOT
ยูคิส
จะรีบทำความสะอาดให้เลยนะคะ
ฉันรีบลุกพรวดขึ้นมาแล้วจะเอื้อมมือไปคว้าถ้วยบนหัวมาเฟีย
หยิบมันออกมาวางบนโต๊ะชะก่อนแล้วหันมาพูดกับฉัน
นโปเลียน
เธอเป็นลูกสาวเจ้าของร้านนี้ใช่มั้ย!
นโปเลียน
ฉันคุ้นหน้าเธออยู่!!!
ฉันควรจะบอกแกมั้ยว่าให้เอากุ้งลงจากหัวด้วย ToT
ทำไมต้องถามขื่อด้วยเนี่ย >_<
อย่าบอกนะว่ามาเฟียเกิดปิ๊งฉันขึ้นมา
ฉันไม่เคยคุยโทรศัพท์กับมาเฟียนะ
นโปเลียน
งั้นฉันขอถามอีกอย่าง
นโปเลียน
ว่านี่มันคืออะไร!!!
ลุงมาเฟียชี้ไปที่ถ้วยชุปไก่ชึ่งมีแลงสาบน้อยนอนลอยคอตากอากาศอยู่ด้านบน
ขามันกำลังกระดึ๊บไปกระดึ๊บมาเหมือนกำลังว่ายท่าตีกรรเชียงอยู่อย่างสนุกสนาน
มีแมลงสาบในนั้นได้ยังง้ายยย
ร้านฉันสะอาดระดับยี่สิบดาวลูกไก่เลยนะ
แล้วทำไม...ทำไมถึงมีแมลงสาบได้โกหกแน่ๆ
ยูคิส
มันคือแมงดาทะเลจิ๋วที่เราใส่ลงไปในเมนูเพื่อเพิ่มรสชาติกลมกล่อมแทนอูมามี้ที่เป็นผงชูรสแท้จากธรรมชาติน่ะค่ะ
ยูคิส
แต่ของเราธรรมชาติกว่ามาก ToT
ยูคิส
คะ...คือว่าหนูจะเปลี่ยนถ้วยใหม่ให้นะคะ
ยูคิส
แล้วมื้อนี้กินฟรีไม่ต้องจ่าย
ยูคิส
สบายกว่าหปเอ็มเคหลายเท่า
ยูคิส
ได้โปรดให้อภัยหนูด้วยเถอะค่ะ
ยูคิส
ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ แมลงสาบก็ไม่ตั้งใจเหมือนกัน
ยูคิส
ทุกอย่างเป็นเรื่องของพรหมลิขิตที่ขีดไว้ให้เราทั้งหมดต้องมาเจอกันในสถานการณ์แบบนี้นะคะ
นโปเลียน
เธอคิดว่าเธอจะล้อเล่นกับคนที่พกปืนทีเดียวสามกระบอกอย่างฉันได้งั้นเรอะ!
อีตาลุงมาเฟียรูดกระบอกปืนที่เอวขึ้นมาวางปัง! บนโต๊ะอย่างพร้อมเพรียงเรียงกันเป็นระเบียบ ToT
พนักงานที่เหลืออีกสองคนหายวับไปตอนไหนก็ไม่รู้
ลูกค้าอีกสี่ห้าคนก็เผ่นกันให้แน่บ
แต่ตอนนี้ก็เหลือแค่ฉันกับมาเฟีย
ฉันรีบลุกคุกเข่าลงกับพื้นเพื่อหลีกหนีวิถีกระสุนแล้วเข้าไปกอดแข้งกอดขามาเฟีย
น้ำหูน้ำตาไหลพรากด้วยความหวาดผวายิ่งกว่าดูแม่นาคยี่สิบภาครวมกัน
ยูคิส
หนูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะคะ T^T
ยูคิส
จะเรียกค่าเสียหายเท่าไหร่ก็บอกมาได้เลยค่ะ
ยูคิส
ฆ่าหนูไปก็ไม่ได้อะไรตายไปตกนรกหมกไหม้ตั้งแต่ไขไปถึงหัว
ยูคิส
ไม่ช่วยให้แบคทีเรียในตัวแมลงสาบนั่นจืดจางหายไปได้เลยนะคะ
กุ้งตกลงมาแปะอยู่แทบเท้าฉัน...มันร่อนลงมาแล้ววว > _<
นโปเลียน
ฉันจะไม่ฆ่าเธอก็ได้
นโปเลียน
แต่มีข้อแม้อยู่อย่างหนึ่งนะ
ยูคิส
ไม่ฆ่าแต่ทรมานก็ไม่เอาน้าาา >_<
นโปเลียน
ถ้ามีผู้ชายมาจีบเธอ
นโปเลียน
เธอห้ามขึ้นเตียงกับเขาเด็ดขาด
นโปเลียน
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม!
ยูคิส
แค่ไม่ขึ้นเตียงก็พอใช่มั้ยคะ *0*
แล้วถ้าเป็นฟูกหรือเบาะล่ะ >_<
นโปเลียน
ฉันหมายความว่าห้ามมีอะไรกันเด็ดขาด!
ยูคิส
ตลอดชีวิตเลยเหรอคะ =[]=
นโปเลียน
ก็จนกว่่าฉันจะพอใจน่ะ
ช่วงนี้ก็ยังไม่มีใครมาจีบฉันชะด้วย
แค่ไม่ต้องไปมีอะไรด้วยก็พอแล้วนี่นา
ยูคิส
บอกว่าไม่โอเคก็ได้เหรอคะ *0*
นโปเลียน
ไม่ต้องทำหน้าตามีความหวัง!
นโปเลียน
งั้นเตรียมตัวไว้ได้เลย
Comments