Ghost | ผีปราบผี - 4 | จันทร์เจ้า

ก่อนเหตุการณ์ก่อนหน้านี้

ยามเย็นวันศุกร์

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

โอ้ยบักลูกเวรนี่แมะ

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

บ่ด่าจักมื้อมันสิตายบ่

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

ลูกคนนี้ โพดโพบักโมบักแตง

หญิงวัยแก่ปากจัดด่าฉอด ๆ อยู่ขอบเตียงผู้เป็นลูก นางมีนามว่าแม่

แม่ประเภทผู้ด่าลูกได้ทุกเรื่อง 😇

ลูกอีจันทร์ ( แข )

อี่แม่ นุเปิ้งได้เล่นโทรศัพท์ !

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

หึ้ !?

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

นี่มึงกล้าเว้าเหนือประชดนำกูบ่ !

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

มึงบ่ฮักกูล่ะบ่ !

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

บ้านเฮาเป็นคนอีสานเดะ ! มึงป่วงบ่

ลูกอีจันทร์ ( แข )

เอ้ -

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

มึงเถียงกูบ่ !

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

เอาจักบาทซะบ้อ

ลูกอีจันทร์ ( แข )

แ -

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

มึงเป็นโรคห่ากินหัวบ่ ซั่วได้พ่อมึงเล -

อิแก่ ( รับบทเป็นผู้สูงวัย )

เซา ๆ บักห่าสุมหนิ

ลูกอีจันทร์ ( แข )

อิแก่ ( รับบทเป็นผู้สูงวัย )

ปะ ๆ อีจันทร์ไปซอยกูเฮ็ดอาหารให้แขก

อิแก่ ( รับบทเป็นผู้สูงวัย )

สิจัดงานพรุ่งนี้ละ่ ฟ้าว ๆ

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

เออ ๆ

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

หนอยย

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

อย่าให้กูเห็นอีกล่ะ บ่งั้นกูสิจกไส้จกพุงมึงมาสิแตก ! // กำหมัดชี้ใส่ผู้เป็นลูก

อิแก่ ( รับบทเป็นผู้สูงวัย )

มึงเป็นผีปอปบ่อีจันทร์

แม่ลูกอีใด๋กะบ่ฮู้ ( รับบทเป็นแม่ )

แล้วแต่สิคิด // นางก้าวขาหันหลังจากไป

ลูกอีจันทร์ ( แข )

เฮ้ออ // ฟุบลงหมอนนุ่ม

อิแก่ ( รับบทเป็นผู้สูงวัย )

มีการบ้านอะไรก็รีบ ๆ ทำให้เสร็จนะ

อิแก่ ( รับบทเป็นผู้สูงวัย )

พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปงานศพญาติ

ลูกอีจันทร์ ( แข )

คร้าบบ // พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งพลางหลับตาลงด้วยความเมื่อยล้า

ตึก ๆ

แกร๊ก

เสียงประตูได้ดังทั่วรอบห้องพร้อมกับความเงียบสงบกลับคืน

ลูกอีจันทร์ ( แข )

// หลับตาลงอย่างเมื่อยล้า

“ หลับลึกดำดิ่งสู่ภวังค์ ”

11 : 03

เจ้าแสงสุริยันต์ยามเช้าส่องแดดทั่วท้องธานี

ลูกอีจันทร์ ( แข )

แฮ่ก ๆ // วิ่งกลับมาด้วยความเหนื่อยหอบ

ลูกอีจันทร์ ( แข )

// หายใจแรงพลางปาดเช็ดเหงื่อ

ลูกอีจันทร์ ( แข )

// อยู่ ๆ ภาพก็พร่ามัว

“ อุตส่าห์ออกมาวิ่งแต่เช้าเพื่อไม่ได้เจอแม่ ”

“ ไหงจะตายคาทางเพราะขาดน้ำ ”

“ ต .. ต้องหาน้ำ ”

ลูกอีจันทร์ ( แข )

// เดินเซไปตามทาง

ลูกอีจันทร์ ( แข )

( ฮึ้ ? )

ตึก ๆ

เมื่อสายตาอันเฉียบคมของหญิงสาวไปพบอะไรบางอย่าง เหมือนมีเงาดำได้วิ่งหายลับเข้าไปในป่า

แต่ตอนนี้นางไม่สนอะไรทั้งสิ้น เพราะไม่งั้นหากมีคนพบ อาจเห็นเพียงร่างขาวซีดที่ขาดน้ำ

ลูกอีจันทร์ ( แข )

// ใช้แรงเฮือกสุดท้ายวิ่งไปดู

ข้างหน้าเหมือนมีกล่องสี่เหลี่ยมยาวสีขาวมีลวดลายไทยตรงขอบที่ไม่รู้เป็นอะไร แต่ข้าง ๆ มีกรอบรูปภาพขาวดำ อาหารปรุงสุกใหม่ ดอกไม้ใส่แจกัน หรือของที่ระลึกต่าง ๆ วางไว้อยู่

ไม่รู้หรอกว่ามันมาอยู่กลางนาที่ล้อมไปด้วยป่าได้ยังไงแต่ที่สะดุดตาคือมีน้ำสีแดงฉานวางไว้อยู่

ลูกอีจันทร์ ( แข )

// คว้าขวดน้ำแดงมาเปิดกินด้วยความกระหาย

นางกระดกกินคราเดียวจนหมด

“ เกือบสู่ขิตละไง ”

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ