ป่วนรักนายคู่หมั่นมาเฟีย ตอนที่4

จางซือหยาง

พี่รองไปเข้าห้องน้ำนานจัง

ลู่มู่หลง

เดินมาเเล้ว

จางยี่ซิน

//เดินกลับมานั่งเเบบเงียบๆ

จางซือหยาง

พี่รอง พี่ไปเข้าห้องน้ำ หรือไปรบมาครับ

จางยี่ซิน

ทำไมดูเเย่เหรอ

อี้เสี่ยวคุณ

ปากพี่เเตกครับ

ลู่มู่หลง

นั่นสิ ไปทะเลาะกับใครมา

จางยี่ซิน

ไม่รู้ไอ้บ้าที่ไหน มันมาลวนลามฉัน

ลู่มู่หลง

ตรงไหน ใครกล้า เเล้วนายไม่ได้เอาบอดี้การ์ดไปเฝ้าเหรอ

จางยี่ซิน

หึ ช่างมันเถอะ ฉันทำหมันให้มันไปเเล้ว

จางซือหยาง

พี่รอง คอพี่มีรอยกัด

จางยี่ซิน

อะไรนะ ไอ้บ้านั่นตอนนั้นเเน่เลย

ลู่มู่หลง

อะไร

จางยี่ซิน

กลับเถอะไม่สนุกเเล้ว

จางซือหยาง

พี่รองผมกับเสี่ยวคุณขอเเยกไปซื้อหนังสือนะ

จางยี่ซิน

ได้ เอาบอดี้การ์ดตามไปด้วย เดี๋ยวโดนพี่ใหญ่ดุ

จางซือหยาง

ครับ

ทั้ง4เเยกย้ายกันไป

จางซือหยางเอาบอดี้การ์ดติดไปด้วย2คน ให้มาขับรถให้

ส่วนบอดี้การ์ดที่เหลือขนาบรถจางยี่ซินด้านหน้าเเละด้านหลัง

หลังจาก4คนออกไปเเล้ว

กงเจิ่นซี

//ค่อยๆเดินมานั่ง

ซุนต้าฟ่าน

นายหายไปนานเกมส์จะจบเเล้ว

กงเจิ่นซี

อืม

ซุนต้าฟ่าน

เดี๋ยว ทำไมหางคิ้วนาย นี่คิ้วเเตกปากเเตกไปทำอะไรมา

กงเจิ่นซี

ทะเลาะกับหมา

ซุนต้าฟ่าน

มีเรื่องกับใครมาใช่มั้ย เจิ่นซี นายควร พกบอดี้การ์ดติดตัวบ้างมันอันตราย

กงเจิ่นซี

อืม คิดดูก่อน ฉันไม่อยากให้ใครมาคุม

ซุนต้าฟ่าน

เเล้ว คุณลุง จะกลับมาเมื่อไหร่

กงเจิ่นซี

น่าจะอาทิตย์หน้า เอาจริงนะ คุณพ่อต้องเร่งเรื่องคู่หมั้นบ้านั่นเเน่ๆเลย

ซุนต้าฟ่าน

ไม่ดีเหรอ มีคู่หมั้น

กงเจิ่นซี

ไม่ดีฉันอยากโสดมากกว่าอิสระกว่าเยอะ

ซุนต้าฟ่าน

เกมส์จบเเล้ว เอาไงต่อ

กงเจิ่นซี

กลับฉันเดินไม่ไหว ถูกเตะเข้ากล่องดวงใจอะ เเรงจะเดินเเทบไม่ไหว

ซุนต้าฟ่าน

มาพยุงกลับไปๆ

กงเจิ่นซี

ขอบใจเพื่อน

ที่โรงพยาบาล

ฝ่าตัดเคสอุบัติเหตุจนเสร็จ เดินออกมา

กงหานจื่อ

//ตกใจ

จางหรงเจ๋อ

//โบกมือให้ยิ้มๆ

กงหานจื่อ

นายยังไม่ไปอีก

จางหรงเจ๋อ

คุณหมอ เราต้องคุยกัน

กงหานจื่อ

ถ้ามาตรวจร่างกาย เชิญห้องนู้นติดต่อพยาบาลได้เลย

จางหรงเจ๋อ

ฉันปกติ อยากคุยอะไรกับหมอหน่อย

กงหานจื่อ

ไม่ใช่ธุระไม่อยากคุย

จางหรงเจ๋อ

หมอหานจื่อ

กงหานจื่อ

//หันมามองก่อนจะหันหนีเเบบไม่ใส่ใจ

จางหรงเจ๋อ

กล้าเดินหนี สวยสิ//เดินตามไปถึงด้านบน

"คุณค่ะ เข้าไม่ได้นะคะ นี่ห้องผ.อค่ะ"

จางหรงเจ๋อ

ผมเป็นคู่หมั้นผ.อคุณ ชื่อจางหรงเจ๋อ

"คู่หมั้นผ.อ ขออภัยค่ะ เชิญค่ะ"

พยาบาลสาวถึงกับเลิกลั่ก

จางหรงเจ๋อ

//เปิดประตูเข้ามาดื้อๆ

กงหานจื่อ

เข้ามาได้ไงเนี่ย

จางหรงเจ๋อ

ก็ฉันบอกเเล้วมีเรื่องอยากคุยกับหมอ

กงหานจื่อ

ก็บอกเเล้วไง ว่าไม่คุย ฉันงานเยอะ ไม่มีเวลาคุยกับคนไข้

จางหรงเจ๋อ

เเต่ฉันว่า นายต้องคุยกับฉัน

กงหานจื่อ

//วางปากกาลงนั่งจ้องหน้า

กงหานจื่อ

นายมีอะไรกับฉันกันเเน่ ว่ามา

จางหรงเจ๋อ

หมอเป็นลูกชายคนโตตระกูลกงใช่มั้ย

กงหานจื่อ

//มือเตรียม ควานหาปืนที่เหน็บเเอบไว้

จางหรงเจ๋อ

หานี่งั้นเหรอ//ยกปืนขึ้นมาเเขว่งเล่นทำหน้ากวนๆ

กงหานจื่อ

นายเป็นใครกันเเน่ ทำไมถึงเร็วกว่าฉันก้าวนึงทุกที

จางหรงเจ๋อ

ฉันชื่อหรงเจ๋อ ตามดูนายอยู่ตอนนี้//เขาบอกชื่อเเต่ไม่ยอมบอกเเส้ให้รู้

กงหานจื่อ

ตามดูฉัน ทำไม จะฆ่าฉันงั้นเหรอ

จางหรงเจ๋อ

ก็ไม่นะ ฉันจะฆ่าหมอทำไม

กงหานจื่อ

หรือว่านายคือบอดี้การ์ด ที่คุณพ่อส่งมา

จางหรงเจ๋อ

อะหะ//เเกล้งเออออ

กงหานจื่อ

คุณพ่อไม่เคยให้ฉันออกความเห็นยังเอาบอดี้การ์ดมาคุมอีก ถึงว่าการต่อสู้นายชำนาญมาก

จางหรงเจ๋อ

ตกลง คุณหมอจะคุยกับฉันได้ยัง

กงหานจื่อ

ฉันไม่ชอบให้ใครคอยตาม ฝากบอกคุณพ่อ นายไม่ต้องตามฉัน

จางหรงเจ๋อ

อันนี้คงไม่ได้หรอก

กงหานจื่อ

ยึดมั่นในหน้าที่จริงๆ คุณพ่อคงจ้างมาเเพงสิท่า

จางหรงเจ๋อ

หมอจะคิดอะไรก็คิดไปเถอะ//เลื่อนปืนคืนให้

กงหานจื่อ

น่าเบื่อ

จางหรงเจ๋อ

หมอ บางทียิ้มบ้างก็ได้นะ ไม่ต้องเกร็งหน้าดุตลอดหรอก เห็นเเล้วเมื่อยเเทนจริงๆ

กงหานจื่อ

ใครให้บอดี้การ์ดวิจารณ์หน้าเจ้านายมิทราบ

กงหานจื่อ

เอาเป็นว่าคุยพอเเล้ว ออกไปเฝ้าข้างนอกไป

จางหรงเจ๋อ

//เดินไปนั่งที่โซฟา

จางหรงเจ๋อ

นั่งเฝ้าตรงนี้ดีกว่าข้างนอกร้อน

กงหานจื่อ

นี่นาย

จางหรงเจ๋อ

ฉันอยากบอกหมอ อย่าเอากฏ ความต่างระหว่างบอดี้การ์ดเเละเจ้านาย มันใช้ไม่ได้กับฉัน พอดีกฏมีไว้เเหก

กงหานจื่อ

ให้ตายเถอะ เจอพวกสมองหมู ตามติดเหรอเนี่ย

จางหรงเจ๋อ

เฮ้อ ต้องอยู่กับคนปั้นหน้าตึงราวกับปูน ก็ต้องเลยตามเลยอะเนอะ

กงหานจื่อ

เจ้านี่

จางหรงเจ๋อ

//ยิ้มมองคนหน้าตึงเเบบกวนๆ

จางหรงเจ๋อ

ปล่อยให้เข้าใจว่าเป็นบอดี้การ์ดไปก่อน อยากรู้จัง คุณชายใหญ่ตระกูลกงจะร้ายกาจขนาดไหน//คิดในใจ

กงหานจื่อ

//นั่งหน้าตึงกำปากกาเเน่น ระบายความโกรธ

จางหรงเจ๋อ

//นั่งหน้าเเป้นทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เเต่ก็จ้องมองคนตรงหน้าไม่วางตา

กงหานจื่อ

//เซ็นต์เอกสารไปรู้สึกอึดอัดสายตา

กงหานจื่อ

มองอะไรนักหนา

จางหรงเจ๋อ

ก็อยากจ้อง มีอะไรมั้ยหมอ

กงหานจื่อ

นี่นายจะกวนฉันให้ได้เลยใช่มะ รู้จักมั้ยที่ต่ำที่สูง

จางหรงเจ๋อ

ไม่รู้

กงหานจื่อ

หรงเจ๋อ

จางหรงเจ๋อ

ครับ//เดินมาที่โต๊ะยื่นหน้าเข้ามาหา

กงหานจื่อ

อะไร ออกไป

จางหรงเจ๋อ

หมอกลัวฉันเหรอ

กงหานจื่อ

เออ...คือเปล่า ไปนั่งไป

จางหรงเจ๋อ

//ดึงเน็ทไทคนตรงหน้าเข้ามาใกล้ หน้าห่างกันเพียงนิดเดียว

กงหานจื่อ

หะ

กงหานจื่อ

😳😳

กงหานจื่อ

นายจะทำอะไร

จางหรงเจ๋อ

ก็จะผูกเน็คไทให้มันหลุดหนะ

กงหานจื่อ

ไม่ต้องผูกเอง

จางหรงเจ๋อ

//ขึ้นมานั่งบนโต๊ะเเล้วผูกให้

กงหานจื่อ

บอกว่าไม่ต้อง

จางหรงเจ๋อ

หมออยู่นิ่งๆ

กงหานจื่อ

เอ๊ะนี่

จางหรงเจ๋อ

เฉยๆ//ตั้งใจผูกเน็คไทเงียบๆ

กงหานจื่อ

ก้มมองนิดๆเเล้วลอบมองคนตรงหน้า

กงหานจื่อ

เอ่อ

กงหานจื่อ

หมอนี่ใช่บอดี้การ์ดเเน่เหรอ ทำไม ผิวหน้า ไม่หยาบกร้านเลย เเปลกมันเเปลกมาก//นิ่งคิด

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ