ความแค้น #Yaoi 4

*ปล.นิยายเรื่องนี้เกิดจากจิตนาการของไรท์และคนในภาพไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้เสียหาย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และขอให้แยกแยะให้ออกว่านี่คือโลกของนิยาย ไม่ใช่โลกจริงนะคะ*

. . . . . . . . . .

ต่อ

โรงพยาบาล xx

20:20

ดีแลนและเพื่อนๆมาถึงหน้าห้องฉุกเฉิน

ดีแลน [ พ.อ.]

เห้ออ

ดีแลน [ พ.อ.]

กูขอให้พลอยอย่าเป็นอะไรเลย

ดีแลน [ พ.อ.]

กูอยู่ไม่ได้เมื่อไม่มีเค้า

เฉียน

มึงก็คิดว่าพลอยไม่เป็นอะไรสิ

เฉียน

มึงจะได้สบายใจขึ้น

เฉียน

ยิ่งมึงคิดแบบนี้มันก็ยิ่งแย่ลง

กิต

เออกูก็เห็นด้วยกับไอเฉียน

ดีแลน [ พ.อ.]

กูรู้

ดีแลน [ พ.อ.]

กูก็พยายามอยู่

ดีแลน [ พ.อ.]

แล้วจะย้ายพลอยไปโรงพยาบาลอื่นได้มั้ย

เปา

ที่นี่หมอเก่งที่สุดในประเทศละ

ดีแลน [ พ.อ.]

เห้ออ

กิต

เอาหน่าพลอยต้องไม่เป็นอะไรอยู่แล้ว

พวกเค้าทั้งสามก็นั่งรอหน้าห้องฉุกเฉินจากนั้นไม่นานก็มีหมอออกมา

กิต

นั่นไงหมอออกมาแล้ว

ดีแลน [ พ.อ.]

หมอแฟนผมเป็นไงบ้าง

ดีแลน [ พ.อ.]

ทำไมไม่ตอบผมล่ะ?

คุณหมอ

เสียใจด้วยครับ

คุณหมอ

คนไข้เสียแล้วครับ

ดีแลน [ พ.อ.]

เห้ยยย!!

ดีแลน [ พ.อ.]

มึงเป็นหมอภาษาอะไรวะ

ดีแลน [ พ.อ.]

ขนาดคนๆนึงมึงยังรักษาเอาไว้ไม่ได้!!

ดีแลน [ พ.อ.]

มึงมาเป็นหมอได้ยังไง!!!

ผลั๊วะะ

ดีแลนใช้หมัดของตัวเองสัดเข้าไปที่หน้าหมอ

คุณหมอ

โอ๊ยย

เฉียน

ไอดีแลนมึงใจเย็นไปดิวะ

เฉียน

มึงจะไปโทษหมอเค้าไม่ได้

กิต

เออใจเย็นๆหน่อย

ดีแลน [ พ.อ.]

ทำไมว่ะ!!!

ดีแลน [ พ.อ.]

ไหนบอกว่าโรงบาลนี้เก่งที่สุดไง!!!

ดีแลน [ พ.อ.]

ถุ้ยย!!!

ดีแลน [ พ.อ.]

เดี๋ยวกูจะสั่งปิดโรงบาลนี้ให้ดู

เปา

เห้อไปกันใหญ่ละ

คุณหมอ

ต้องขอโทษด้วยนะครับ

คุณหมอ

ผมทำสุดความสามารถแล้วครับ

ดีแลน [ พ.อ.]

กูจะคุยกับเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้!!

ดีแลน [ พ.อ.]

ไปเรียกมา!!

เจ้าของโรงพยาบาล

มีอะไรหรอครับ

ชายร่างหนาพูดพร้อมเดินเข้ามา

ดีแลน [ พ.อ.]

เจ้าของอยู่ไหนไปเรียกมา!!

เจ้าของโรงพยาบาล

ผมเองครับ

กิต

ไอดีแลนมึงหยุดเลย

ดีแลน [ พ.อ.]

เออมาก็ดีละ

ดีแลน [ พ.อ.]

โรงพยาบาลมึงมันกระจอก

ดีแลน [ พ.อ.]

แค่ผู้หญิงคนๆเดียวมึงยังรักษาไว้ไม่ได้เลย

เจ้าของโรงพยาบาล

พูดดีๆด้วยครับ

เจ้าของโรงพยาบาล

ที่จริงคนไข้เสียชีวิตตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุแล้ว

เจ้าของโรงพยาบาล

แต่แค่มีโอกาสรอดแค่2%เท่านั้น

เจ้าของโรงพยาบาล

หมอที่นี่ก็ทำเต็มที่สุดความสามารถไม่ว่าคนไข้จะมีโอกาสรอดกี่เปอร์เซ็นต์

เจ้าของโรงพยาบาล

ทั้งๆที่หมอก็รู้ดีว่าช่วยยังไงคนไข้ก็ไม่น่ารอด

เจ้าของโรงพยาบาล

แต่ก็ยังช่วยจนวินาทีสุดท้าย

เจ้าของโรงพยาบาล

ผมเสียใจด้วยนะครับ

เจ้าของโรงพยาบาล

แถมยังมีเจ้าตัวน้อยอยู่ในท้องอีกด้วย

เจ้าของโรงพยาบาล

ผมขอตัวครับ

หลังจากหมอพูดจบก็เดินออกไปอย่างเงียบสงบ

ดีแลนยืนนิ่งทไอะไรไม่ถูกน้ำตาสีใสก็ได้ไหลลงมาอาบแก้ส

ดีแลน [ พ.อ.]

ฮึก...ฮือออ

ดีแลน [ พ.อ.]

ทำไมม

ดีแลน [ พ.อ.]

ทำไมต้องมาเกิดเรื่องแบบนี้ด้วยวะ

ดีแลน [ พ.อ.]

ทำไมต้องมาเกิดขึ้นกับคนที่กูรัก

ดีแลน [ พ.อ.]

แถมลูกของกูอีก

เฉียนที่เห็นดีแลนร้องไห้ก็เข้าไปปลอบใกล้ๆ

เฉียน

สู้ๆไอดีแลน

เฉียน

กูเข้าใจความรู้สึกมึงนะ

เฉียน

มึงรักพลอยมาก

เฉียน

อีกอย่างมึงกำลังมีลูกด้วยกันอีก

กิต

เออถ้าเป็นกูนะกูคงขาดใจตายไปแล้ว

เปา

ไอคว*าย

เปา

นั่นปากมึงหรอ

ดีแลน [ พ.อ.]

กูเสียใจวะ

ดีแลน [ พ.อ.]

กูควรทำยังไง

ดีแลน [ พ.อ.]

กูอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเค้า

ดีแลน [ พ.อ.]

กูอยู่ด้วยกันมา4ปีอยู่ๆต้องมาพรากจากกันกูทำใจไม่ได้วะ

ไวท์ [ บอดี้การ์ดมือขวา ]

นายครับ

ดีแลน [ พ.อ.]

มีอะไร?

ไวท์ [ บอดี้การ์ดมือขวา ]

ได้เรื่องแล้วครับ

ไวท์ [ บอดี้การ์ดมือขวา ]

ตำรวจจะขอเชิญทั้งสองฝ่ายมาคุยกันที่โรงพัก

ไวท์ [ บอดี้การ์ดมือขวา ]

เพราะเค้ารู้สาเหตุแล้ว

ดีแลน [ พ.อ.]

อืม

ดีแลน [ พ.อ.]

เดี๋ยวกูไปเอง

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ณ โรงพัก

บีม

อ้าวว่าไงไอดีแลน

บีม

ไม่เจอกันนานเลย

บีม

พวกมึงด้วย

กิต

กูอึ้งเลย

กิต

มาเฟียอย่างมึงผันตัวมาเป็นตำรวจได้ไงวะ

เฉียน

เออคิดเหมือนกูเลย

เฉียน

พีคไอสั*

บีม

แล้วไง

บีม

คนเราก็ต้องมีพัฒนากันบ้างดิวะ

บีม

อีกอย่างกูก็ไม่ได้อยากเป็นมาเหียสักหน่อย

กิต

แต่พวกกูเป็นมาเฟียที่ดีนะเว้ย555555

บีม

เออกูรู้

บีม

แต่สีหน้าไอดีแลนมันดูไม่ดีเลย

บีม

เสียใจด้วยเพื่อน

ดีแลน [ พ.อ.]

อือ

ดีแลน [ พ.อ.]

เข้าเรื่องเถอะ

บีม

รออีกฝ่ายมาก่อนค่อยคุยทีเดียว

เวลาผ่านไป10นาที

แม่ของออสตินก็เดินเข้ามาในโรงพัก

แม่ออสติน

ฉันมาแล้วค่ะ

ดีแลน [ พ.อ.]

....

บีม

เดี๋ยวเชิญเข้ามาในห้องแค่2คนนะครับ

แม่ออสติน

ค่ะ

หลังจากที่เดินเข้ามาในห้องทั้งหมดก็ได้นั่งประจำที่ของตัวเอง

บีม

ผมเริ่มเลยนะครับ

บีม

ผมจะเริ่มจากฝ่ายของคุณดีแลนก่อน

บีม

ความผิดของฝั่งคุณคือขับรถมาตัดหน้าของอีกฝ่าย

บีม

ส่วนคุณผู้หญิงครับ

บีม

ฝั่งคุณผิดเต็มๆเลยครับคือขับรถเร็วแถมยังมีอาการมึนเมาอีกซึ่งทางกฎหมายไม่ให้คนที่ดื่มแอลกอฮอล์ขับรถครับลูกชายคุณถึงมีอาการเวียนหัวรู้สึกง่วงๆเพลียๆเหมือนจะหลับไงครับเลยทำให้ไม่ได้มองทาง

บีม

ก็เลยทำให้พุ่งเข้าชนอีกฝ่ายอย่างจังโดยไม่ทันได้รู้สึกตัว

ดีแลน [ พ.อ.]

//โกรธ

แม่ออสติน

ไม่!!

แม่ออสติน

ไม่จริง!!

แม่ออสติน

ออสตินไม่ดื่มเหล้า!!

แม่ออสติน

คนเป็นแม่รู้จักดีค่ะ

บีม

แต่ผลตรวจออกมาเป็นแบบนี้ครับ

ดีแลน [ พ.อ.]

เพราะลูกคุณนั่นแหละ!!!

ดีแลน [ พ.อ.]

ที่ทำให้ชีวิตผมพัง!!

ดีแลน [ พ.อ.]

คุณรู้ไหมว่าลูกคุณฆ่าคนถึงสองคนเลยนะ!!

บีม

ใจเย็นๆไอดีแลน

ดีแลน [ พ.อ.]

ผมไม่ยอมเด็ดขาด!!

ผ่านไป25นาทีแล้ว

แกร๊ก...

เสียงเปิดประตูดังขึ้น

เปา

เป็นยังไงบ้างไอดีแลน

เปา

สรุปในครผิด

กิต

เออสรุปใคร

ดีแลนก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนฟัง

กิต

เชี้ยยยย

กิต

แล้วมึงจะทำไง

ดีแลน [ พ.อ.]

เดี๋ยวมึงก็รู้

ดีแลน [ พ.อ.]

ว่าคนที่ทำให้กูเจ็บ

ดีแลน [ พ.อ.]

มันต้องเจ็บมากกว่ากูเป็นร้อยเท่า!!!

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ห้อง085

21:05

ออสติน [น.อ.]

งือ....

ออสตินค่อยๆลืมตาขึ้น

ออสการ์

พี่ออสตินตื่นแล้วครับพี่ๆ

มีน

ไหนๆ

วิน

โห่อีตินกูเป็นห่วงมึงมากเลยรู้ปะ

ธี

ค่อยๆลุกมึง

ออสติน [น.อ.]

ตินอยู่ที่ไหนอะ

วิน

อิห่าโรงบาลไง

วิน

สมองไปหมดละ

ออสติน [น.อ.]

เจ็บจังเลย...ฮึก...

ออสติน [น.อ.]

เจ็บอะปวดด้วย

ออสตินค่อยๆจับไปที่ศีรษะที่พันด้วยผ้าขาว

ธี

ก็ต้องเจ็บอยู่แล้วปะ

ธี

มึงหัวแตกนะ

ออสติน [น.อ.]

ฮืออออ

ออสติน [น.อ.]

กูอยากกลับบ้าน

มีน

เดี๋ยว!!

มีน

มึงจำอะไรได้บ้าง

ออสติน [น.อ.]

จำได้ว่า...

ออสติน [น.อ.]

!!!

ออสติน [น.อ.]

เชี้ยยยย!!!

ออสติน [น.อ.]

กูหลับไป

ออสติน [น.อ.]

แค่นี้

วิน

พ่*งมึงสิ

วิน

หลับก็จริง

วิน

แต่มึงไปชนคนอื่นเค้า

ออสติน [น.อ.]

ใครอะ

มีน

พวกกูไม่รู้ว่าใคร

มีน

ยังไม่เห็นหน้า

ออสติน [น.อ.]

แล้วเค้าเป็นยังไงบ้าง

ธี

ถ้ากูบอกมึง

ธี

มึงจะ....

มีน

บอกมันไปเถอะยังไงมันก็ต้องรู้อยู่ดี

วิน

ถ้ามันติดคุกทำไงวะกูกลัว

ออสติน [น.อ.]

ธี

คือว่าคนที่มึงชน

ธี

เค้าเสียชีวิตพร้อมลูกในท้อง

ออสติน [น.อ.]

!!!!!

ออสติน [น.อ.]

ฮึก....

ออสติน [น.อ.]

นี่กูฆ่าคนตายออวะ

ออสติน [น.อ.]

ไม่จริงๆ

ออสติน [น.อ.]

ไม่จริงใช่มั้ย

ออสติน [น.อ.]

ฮึกกก

ฟึบ!!!!

ออสตินที่ยอมรับไม่ได้ว่าเค้าทำอะไรลงไปทำให้เกิดความเครียดเป็นลมหมดสติไป

วิน

มึงไปตามหมอมาที

มีน

ตามทำไมกริ่งก็มี

กริ่ง~

3นาทีต่อมา

คุณหมอ

คนไข้เป็นอะไรครับ

มีน

เอ่อ...เป็นลมหมดสติไปค่ะ

คุณหมอ

พวกคุณได้พูดอะไรให้คนไข้เครียดรึป่าวครับ

วิน

พูดครับ

วิน

เรื่องที่เกิดอุบัติเหตุ

คุณหมอ

ระวังหน่อยนะครับ

คุณหมอ

ช่วงนี้คนไข้อ่อนแอ

คุณหมอ

เดี๋ยวไม่กี่ชั่วโมงคนไข้ก็ฟื้นแล้ว

คุณหมอ

พยายามทำให้เค้าร่างเริงเข้าไว้นะครับ

ธี

ขอบคุณครับคุณหมอ

คุณหมอ

ครับ

คุณหมอก็ได้เดินออกไป

ธี

หมอหล่อว่ะ

วิน

ไอสั*นี่

ธี

เดี๋ยวคืนนี้กูอยู่เฝ้ามันเอง

มีน

เอองั้นเดี๋ยวกูอยู่เป็นเพื่อน

วิน

กูด้วย

วิน

เห้ย!

วิน

สงสัยจะไม่ได้แล้ว่ะ

วิน

แม่โทรตาม

มีน

แม่มึงก็หวงมึงเก่ง

มีน

กลับไปโดนแน่

มีน

มึงไม่ได้ขอแม่มาหนิ

มีน

ส่วนกูบอกแล้วเรียบร้อย

ธี

งั้นมึงกลับก็ได้

ธี

เดี๋ยวกูกับไอมีนอยู่เฝ้าตินมันเอง

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ณ คฤหาสน์กันกาส

ดีพร้อม

พี่ดีแลนครับ

ดีพร้อม

พี่โอเคดีมั้ย

ดีแลน [ พ.อ.]

...

ดีแลน [ พ.อ.]

ออกไป!!

ดีพร้อม

แต่ผะ...ผม

ดีแลน [ พ.อ.]

กูบอกให้ออกไป

ดีแลน [ พ.อ.]

อยากแด*ลูกปืนหรอ

ดีพร้อม

ครับผมไปก็ได้

. . . . . . . . . .

ดีแลน [ พ.อ.]

มันต้องชดใช้

ดีแลน [ พ.อ.]

ในสิ่งที่มันทำ

. . . . . . . . . .

ตัดจบ

TBC

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ