คิดชื่อตอนไม่ออก

หอพักเรนโบว์

. . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . .

ห้อง33ชั้น3,682

หน้าเค้าเตอร์

เธอเหมือนเป็นเพลงที่ฉันบังเอิญไปเปิดฟัง เธอร้องบรรเลงบทเพลง เพลงนี้ได้ดีกว่าใครในความจำ ทั้งเสียงประสาน และถ้อยกวีดนตรีที่เธอบรรจงทำ มันทำให้ฉันหลงรักทันที และเธอคนนี้ก็คือคุณที่ฟังอยู่ Oh เหมือนเธอหลุดมาจากนิทานเรื่องนึง ตอนที่ฉันได้เจอเวลาหยุดไปครู่นึง ของที่ฉันทำหาย วันนี้กลับมาที่พึ่ง และฉันก็รู้ทันทีว่าเธอคนนี้ คือคนที่ดึงฉันจากฝันร้าย Baby คือของที่หล่นหาย ฉันให้สัญญากับท้องฟ้าว่าเธอคือคนสุดท้าย (Oh) ถ้าให้นิยามความรักของฉันบทนี้ก็คือนิรันดร์ รักที่ได้รับวันนี้รู้ไหมว่าเธอคือ Only one ฟ้าคงเหงา เมื่อต้องไร้เธอ Baby my angel ที่รัก ดาวนับล้านที่โคจรอยู่รอบไฟ วันนี้กลับต้องหยุดหมุน ตอนที่ฉันได้แนบกาย ความผิดเธอเลย หยุดที่ฉันนะวิไล ก่อนที่ฟ้า ก่อนที่ดาว จะพรากใจของฉันไป แต่ใจของฉันจะไม่ไปไหน ให้เธอได้รู้เอาไว้ ว่าฉันที่เคยร้ายๆ วันนี้เป็นหมาที่รอคอยเธอเรื่อยไป จะคอยดูแลไม่คลาย จะอยู่จนวันสุดท้าย ที่รัก เธอคือเจ้าหญิง แต่ฉันก็รู้ว่าฉันไม่ใช่เจ้าชาย ฉันแค่โจรสลัดยาจก และไม่ได้มีเงินตรามาส่งเธอ ความคิดเราอาจจะต่าง คำพูดฉันแต่ละอย่าง มันก็อาจจะดูเพ้อ โปรดเถอะเจ้าหญิง อยากให้ลองรับ คำที่ฉันเขียนอยากให้เธอลองนับ ปลายทางของฉันคือหัวใจ ขอบคุณที่ให้โอกาสให้ฉันนั้นมอบความรัก คนที่ดึงฉัน จากฝันร้าย Baby คือของที่หล่นหาย ฉันให้สัญญากับท้องฟ้า ว่าเธอคือคนสุดท้าย (Oh) ถ้าให้นิยามความรักของฉันบทนี้ก็คือนิรันดร์ รักที่ได้รับวันนี้รู้ไหมว่าเธอคือ Only one ฟ้าคงเหงา เมื่อต้องไร้เธอ Baby my angel ที่รัก ดาวนับล้านที่โคจรอยู่รอบไฟ วันนี้กลับต้องหยุดหมุน ตอนที่ฉันได้แนบกาย ความผิดเธอเลย หยุดที่ฉันนะวิไล ก่อนที่ฟ้า ก่อนที่ดาว จะพรากใจของฉันไป ถ้าให้นิยามความรักของฉันบทนี้ก็คือนิรันดร์ รักที่ได้รับวันนี้รู้ไหมว่าเธอคือ Only one ฟ้าคงเหงา เมื่อต้องไร้เธอ Baby my angel ที่รัก ดาวนับล้านที่โคจรอยู่รอบไฟ วันนี้กลับต้องหยุดหมุน ตอนที่ฉันได้แนบกาย ความผิดเธอเลย หยุดที่ฉันนะวิไลร ก่อนที่ฟ้า ก่อนที่ดาว จะพรากใจของฉันไป

หากว่าเธอคือเจ้าหญิง ฉันเป็นเพียงคนเคียงกายา แม้กำเนิด เกิดร่วมมา แต่ชะตาพาให้แปรผัน ดุจดังใครขีดขังไว้ ให้ป้องภัยแค่เธอผู้นั้น มิได้หวั่น บาป ร้าย มาร ฉันยินยอม พร้อมเพื่อเธอ (บรรยาย – กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ อาณาจักรอันแสนไกล ฝาแฝดคู่หนึ่งได้ถือกำเนิดขึ้น คนหนึ่งเป็นชาย ส่วนอีกหนึ่งนั้นเป็นหญิง อย่างไรก็ตาม สองคนพี่น้อง กลับมีชะตากรรมที่ต่างกัน) ยามลืมตา สองเราเหมือนดัง แสงเทียนสว่างสร้างความหวัง เสียงก้องของระฆัง ประหนึ่งว่าเป็นดังคำที่ให้พร ครั้งกระนั้น เพราะเพียงผู้ใหญ่ ดื้อดึงกันไปไม่ยินยอม ผลย้อนส่ง ตกที่พวกเรา ถูกแยกทาง ต่างกันเป็นสอง ใต้แผ่นฟ้ากว้างไกล ไม่ว่าสรรพสิ่งใด จะกลับกลายหายไป สิ้นสลายไปทั้งหมด แต่กระนั้น ฉันคง อยู่ปกป้อง เธอเรื่อยไป ให้เธอนั้น สุขใจและยังยิ้มนั้นก็พอ หากว่าเธอคือเจ้าหญิง ฉันเป็นเพียงคนเคียงกายา แม้กำเนิด เกิดร่วมมา แต่ชะตาพาให้แปรผัน ดุจดังใครขีดขังไว้ ให้ป้องภัยเธอผู้นั้น มิได้หวั่น บาป ร้าย มาร ฉันยินยอม พร้อมเพื่อเธอ หวนถึงครั้ง ฉันไปยังแดนข้างเคียงที่สุดจะงามนัก ได้พบพักตร์ สาวงามคนหนึ่งผิวเธอนั้นเนียนผ่องขจี เสียงที่แสนนุ่มนวล และรอยยิ้มเธอทำให้ใจดวงนี้- เต้นไม่เป็นจังหวะขึ้นมา อาจเป็นรักแต่เมื่อแรกพบ ดั่งสวรรค์แกล้งกัน ด้วยเจ้าหญิงนั้นเธอต้องการ ให้สังหารสาวงามไปให้พ้นหนทางเธอ ก็จะทำตามความปรารถนาที่เป็นของเธอ แต่ทำไม ข้างในสุดจะยั้งให้น้ำตาริน หากว่าเธอคือเจ้าหญิง ฉันเป็นเพียงคนเคียงกายา แม้กำเนิด เกิดร่วมมา แต่ชะตาพาให้แปรผัน “เครื่องเสวย บริยอชนี้ รสชาติดี ทำมาเพื่อท่าน” เธอยิ้มให้ด้วยความชื่นบาน หัวเราะไป ดูใสซื่อจริง มิช้า-มินาน ถึงกาลที่เราประสบจุดสลาย รัฐนั้นร้อน นครซัดส่าย ผู้คนตะโกนส่งสำเนียง ทุกข์ครั้งนี้แม้นเป็นเวรกรรม ซ้ำส่งก็คงจะสุดเถียง ฉันไม่หวั่น แต่อยากขอเพียง ให้เรื่องราวสิ้นสุดลงที่ตัวฉัน “โปรดจงรับเสื้อผ้าเพื่อทรง ไม่ประสงค์จะได้กลับคืน” “โปรดจงสวมแม้ต้องกล้ำกลืน พลางกายหนีไปให้ไกลห่าง” “อย่ากังวล เพราะหน้าตา เราออกจะเหมือนไม่ใช่หรือท่าน?” “หากข้าแปลงเป็นเจ้าหญิง ใครใครดูไม่รู้แน่นอน..” ในตอนนี้ ข้าคือเจ้าหญิง เธอกลายเป็นเช่นผู้โหยหา แม้กำเนิด จะเกิดร่วมมา แต่ชะตา พาให้แปรผัน หากเธอเป็น อสูรร้าย ดังที่ใครว่าเธอผู้นั้น งั้นฉันคงเป็นเหมือนกัน ก็สายเลือดนั้นใช้ร่วมกับเธอ ขอฉันเล่าเรื่องราว ที่เคยพบผ่านแต่ก่อนกาลนี้ ยังคงมีนครแห่งหนึ่งที่มีความเลวร้ายครอง รู้มั้ยว่าคนแสนใจร้าย ที่ได้ปกครองเมืองหมอง นั้นคือพี่..ฉันเอง จึงบรรเลงเป็นเพลงให้ได้รู้ ใต้แผ่นฟ้ากว้างไกล ไม่ว่าสรรพสิ่งใด (เวลาใกล้เข้ามา อีกไม่ช้าคงมาถึง) จะกลับกลายหายไป สิ้นสลายไปทั้งหมด (แว่วยินเสียง ระฆัง ดั่งจะย้ำว่าสิ้นสุด) แต่กระนั้น ฉันคง อยู่ปกป้องเธอเรื่อยไป (เมื่อมองฟ้า สายตาเหม่อมองไปยังเบื้องบน) ให้เธอนั้น สุขใจและยังยิ้มนั้นก็พอ (ผุดเพียงคำ เธอย้ำ ยังคงฝังไว้ไม่ลืม) (เสียงพูด : อุ๊ย? ถึงเวลาอาหารว่างแล้วสิ) หากว่าเธอคือเจ้าหญิง ฉันเป็นเพียงคนเคียงกายา แม้กำเนิด เกิดร่วมมา แต่ชะตาพาให้แปรผัน เพียงได้เจอเธออีกสักครั้ง ไม่ต้องการอะไรมากกว่านั้น.. ถึงตอนนั้นพวกเรา ไว้มา.. (บรรยาย : “ถ้าได้เกิดใหม่อีกครั้งล่ะก็ ไว้ถึงตอนนั้น..เรามาเล่นด้วยกันอีกนะ”)

พอๆๆๆๆๆ

จัดจบๆๆๆ

บ้ายบ่ายๆๆๆๆ

ฝันดีฮะ

00:37