ก็น่ารักแบบนี้จะไม่ให้ครั่งรักได้ยังไง
ลงโทษ
มิว (น.อ)
เเด็ดจับได้ว่าเราหนีเที่ยว
คิง (พ.อ)
กลับมาแล้วค่ะหนู
มิว (น.อ)
รีบวิ่งเข้าห้องพ.อ
มิว (น.อ)
แอบในตู้เสื้อผ้า
สิงค์ (พ.อ)
หนูต้องโดนลงโทษน้า
เสือ (พ.อ)
อย่าให้แด็ดหาเจอนะ
เสือ (พ.อ)
ไอ้คิงมึงไปหาชั้นล่าง
เสือ (พ.อ)
เดี๋ยวกูไปหาชั้นบน
เสือ (พ.อ)
เหลือห้องไหนที่ยังไม่ได้หาว่ะ
สิงค์ (พ.อ)
ห้องนอนไงอีห่า
ตอนนี้พ.ออยู่ห้องนอนแล้วนะคะ
เสือ (พ.อ)
อยู่ในนี้ไหมค่ะ
มิว (น.อ)
เสียงแด็ด // พูดเบาๆ
คิง (พ.อ)
เหลืออย่างหนึ่งที่เราไม่ได้หา
คิง (พ.อ)
หันไปทางตู้ที่น.อแอบ
คิง (พ.อ)
อุ้มน.อออกมาวางไว้บนเตียง
เสือ (พ.อ)
ทำไมหนีเที่ยวค่ะ //ลูบหัวน.อ
มิว (น.อ)
ก็หนูอยากไปนิค่ะ
มิว (น.อ)
ก็ถ้าหนูขอแด็ดก็ไม่ให้ไปอยู่ดี
มิว (น.อ)
ไม่ลงโทษได้ไหมค่ะ
เสือ (พ.อ)
พุงเข้าไปจุ๊บน.อ
สิงค์ (พ.อ)
เอ้าเอาคนเดียวเลย
มิว (น.อ)
นี้แด็ดจุ๊บหนูหรอค่ะ
เสือ (พ.อ)
โอ้ยหนูแด็ดเจ็บนะคะ
แม่บ้าน
ทำกับข้าวเสร็จแล้วค่ะ
มิว (น.อ)
วิ่งลงไปข้างล่าง
สิงค์ (พ.อ)
อยากทำมากกว่านี้
คิง (พ.อ)
นานพ่องมึงสิเเค่1อาทิตย์
มิว (น.อ)
แด็ดไม่ลงมากินข้าวกันหรอค่ะ
เสือ (พ.อ)
ลงไปได้ล่ะกูหิว
ลงโทษคือไม่ให้ออกจากบ้านอะไรแบบนี้น้า
Comments