เจ้าหนีข้าไปไหนไม่ได้แล้ว...เจ้าหมาป่า
ตำรายอดรัก
เร็น (นายเอก)
ถึงแล้ว...//เดินเข้าไป
เร็น (นายเอก)
เงียบจัง...เหมาะกับการอ่านตำรา //ยิ้ม
เร็น (นายเอก)
นะ..น้ำ!! //กระดิ่งหางและตาเป็นประกาย
เร็น (นายเอก)
อืม!! //ส่ายหัว
เร็น (นายเอก)
ไม่ได้เดี๋ยวตำราเปียก
เร็น (นายเอก)
//นั่งอยู่ในแม่น้ำและกระดิ่งหาง
เร็น (นายเอก)
อืมม สบายจัง~
เร็น (นายเอก)
//นอนกลิ้งในน้ำ
ดิว (พี่ชาย/น.อ)
ทำอะไรอยู่กลับบ้านได้แล้ว //กอดอก
ดิว (พี่ชาย/น.อ)
ใครจะอ่านตำราในแม่น้ำ
ดิว (พี่ชาย/น.อ)
เจ้าอย่าทำตัวแปลกได้ไหมข้าอายคนอื่น
เร็น (นายเอก)
ผมขอโทษ //เสื้อเปียกจนเห็นร่างกาย
ดิว (พี่ชาย/น.อ)
เห้ย!! อยู่นิ่งๆ
ดิว (พี่ชาย/น.อ)
//กอดเร็นเพื่อบังร่างกาย
เร็น (นายเอก)
ขอบคุณครับ..
ดิว (พี่ชาย/น.อ)
เป็นอะไรไป
เร็น (นายเอก)
ไม่ครับ...//มองหาเสียง
เร็น (นายเอก)
แต่..ได้ยินเสียงกล้องถ่ายรูปไหม
ดิว (พี่ชาย/น.อ)
อะไรข้าไม่ได้ยิน
เร็น (นายเอก)
(คงหูฝาดจริงๆ)
ดิว (พี่ชาย/น.อ)
เจ้ามีอะไรรึป่าว?
เร็น (นายเอก)
ไม่ๆ กลับบ้านกันเถอะ
ดิว (พี่ชาย/น.อ)
//จูงมือเร็นกลับบ้าน
Comments