CHILDHOOD | LOVE - ตอน 2

…

หลังจากที่พ่อฉันดันไปตัดผมวันพุธนั้น

วันต่อมาพ่อฉันก็เกิดอุบัติเหตุระหว่างทางกลับบ้าน … พร้อมฉัน

อีฟ

“ … ? … ”

ฉันตื่นขึ้นมาและพบว่า ฉันอยู่ที่สถานที่ที่ไม่คุ้นเคย และฉันมองเห็น พี่สะใภ้ ของฉัน ที่นั่งอยู่ข้างเตียงของฉัน

โรงพยาบาล .. !!??

พี่สะใภ้ของฉัน

“ อีฟ !? ตื่นแล้ว เป็นไงบ้าง ”

พี่สะใภ้ของฉันดูตกใจที่เห็นฉันลืมตาขึ้นมา และพบว่าฉันนอนอยู่บนเตียง พร้อมกับรู้สึกปวดคอและบาดแผลต่างๆบนร่างกาย

อีฟ

“ เกิดอะไรขึ้น .. ? พ่อหนูล่ะ ”

พี่สะใภ้ของฉัน

“ อะ - เอ่อ .. ”

พี่สะใภ้ของฉัน

“ พ่ออยู่อีกโรงพยาบาลนึงน่ะ พ่อเกิดอุบัติเหตุ หนูกับพ่ออยู่ที่โรงพยาบาล แค่รักษาตัวคนละที่ ”

อีฟ

“ อือ.. ”

แค่พี่สะใภ้ฉันบอกอย่างนั้น ฉันก็รู้สึกโล่งใจ มากๆแล้ว

เที่ยงวันต่อมา คุณครูที่โรงเรียนของฉันมาเยี่ยมฉัน และถามอาการของฉัน

แต่ตอนนั้น ฉันหลับอยู่ พี่สะใภ้ของฉันก็ปลุกฉันขึ้นมา

…

ที่ตรงนั้น มีแม่ชองฉัน พี่สะใภ้ของฉัน พี่ชายของฉัน และคุณครูที่มาเยี่ยมฉัน

แต่ฉันกลับมองเห็นพ่อของฉัน

อีฟ

" พี่สะใภ้ หายไปไหนแล้ว ? ”

ทุกคนแปลกใจที่ฉันถามหาพี่สะใภ้ ทั้งๆที่เขาก็อยู่ด้วยกันตรงหน้า

พี่สะใภ้ของฉัน

" พี่ก็อยู่นี่ไง ? ”

อีฟ

“ ไม่เห็นเลย .. มีแต่พ่อ แม่ และก็คุณครู ”

ทุกคนหันมองหน้ากันด้วยสีหน้าที่ดูกังวลอะไรสักอย่าง

ฉันพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลได้สองอาทิตย์ จนครบกำหนดได้เวลากลับบ้าน

ฉันดีใจ ที่ได้กลับบ้านสักที ฉันจะกลับไปหาพ่อของฉัน

อีฟ

“ หนูได้กลับแล้ว หนูขอไปหาพ่อได้มั๊ย ”

ฉันลุกเดินไม่ได้ เพราะขาของฉันมันไม่มีแรงเดินเลยสักนิด เลยได้นั่งวีลแชร์ไปที่รถของป้าของฉัน

ฉันดีใจเหลือเกิน…

…

จนมาถึงบ้านของป้าของฉัน ฉันก็คิดในใจว่า นี่บ้านป้านี่ ? ไหนบอกว่าจะไปหาพ่อ..

ด้วยความที่ฉันเป็นเด็ก ฉันเลยคิดว่าพวกเขาคงลืม ไม่เป็นไร

หลังจากที่ได้กลับมาจากโรงพยาบาล ฉันก็ต้องมารักษาตัวที่บ้านป้าของฉันต่อ

ฉันเริ่มหัดเดินเอง จนเดินคล่อง

แม่ของฉัน

“ อีฟ.. แม่มีอะไรจะบอก ”

ฉันดีใจที่แม่จะบอกอะไรกับฉัน ฉันคิดว่าเขาอาจจะเซอร์ไพรอะไรสักอย่างก็ได้

แม่ของฉัน

“ ตั้งใจฟังนะ .. ”

แม่ของฉัน

“ พ่อเขา .. เสียแล้ว ” | แม่ของฉันพูดพร้อมกับมีน้ำตาและร้องไห้ออกมา

อะไรนะ .. !?

อีฟ

| ในตอนนั้นน้ำตาของฉันก็ไหลออกมาเพียงแค่หยดเดียว เพราะฉันไม่เชื่อที่แม่บอก บางทีเธออาจจะหลอกฉัน

แต่วันเวลาผ่านไป..

ฉันได้แต่รอพ่อของฉันมารับฉันกลับบ้าน จนตอนนี้ 4 ปีแล้ว

พ่อก็ยังไม่กลับมารับฉันเลย..

และแน่นอน ตลอด 4 ปีที่ผ่านมา ฉันได้ย้ายไปอยู่กับแม่ และแม่ฉันก็ได้ทิ้งฉันไว้กับแฟนใหม่ของแม่ฉัน ไว้ลำพัง

พี่ชายของฉันไปเกณฑ์ทหาร

ฉันเลยได้ย้ายมาที่ร้อยเอ็ด เมืองปัจจุบันที่ฉันอยู่ในตอนนี้

ฉันก็ใช้ชีวิตปกติ ติดต่อกับแม่บ้าง บางที

ครั้งสุดท้ายที่ฉันคุยกับเเม่ของฉัน ต้นเดือน มกรา เมื่อปีก่อน

และเซอร์ไพรส์ ~ !

น้องสาวของแม่ติดต่อมาหาป้า(พี่สาวของพ่อ) ของฉัน ว่า..

" แม่ของฉันเสียชีวิตแล้ว ”

…

ฉันและพี่ทำได้เพียงโพสต์ขอโทษ และขอให้แม่ได้พักผ่อน ☺️

หลับให้สบายนะคะ.. แม่

…

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ