...****************...
ต่อ
ในเหตุการณ์ในวันนั้น มันตามหลอกหลอนฉันจนฉันอายุได้12ปี ฉันมักจะใช้เวลาว่างในการเขียนนิทานเรื่องหนึ่ง(ชื่อว่า serial killing)
ฉันชอบแต่งแนวนี้มากๆ และฉันมักจะเขียนคำเตือนไว้บนหน้ากระดาษทุกแผ่น แต่ว่าเด็กๆหลายคนมักจะเมินคำเตือน นั่นแหละอ่านมันอย่างประหม่า แต่ทุกคนคงจะงงว่าฉันแต่งนิทานก็ต้องให้เด็กอ่านสิทำไมเด็กถึงอ่านไม่ได้?
ทุกคนก็คงจะงงเช่นเดียวกับฉันนั้นสิฉันก็งงเช่นกัน แต่นิทานของฉันไม่อนุญาต ให้เด็กอายุต่ำกว่า10ปีอ่าน เนื่องจากนิทานของฉันไม่ได้ทำให้สนุกทะเล้นแต่อย่างใดเพราะฉันชอบแนวแบบนี้
แต่เรื่องราวที่ฉันจะเล่า..มันกำลังจะเริ่มแล้ว
...****************...
ในวันที่ 20 กันยายน คริสต์ศักราชที่2016 ปี2535 ในขณะที่ฉันกำลังหลับ ฉันฝันแบบนั้นอีกแล้วฝันเหตุการเดิมๆเรื่องเดิมๆ ชายชราและพี่สาว มันเกิดขึ้นในฝัน ฉันเกลียดวัน ศุกร์ที่13 เป็นอย่างมากเนื่องจาก วันที่ศุกร์13ของทุกเดือนฉันจะฝันว่าฉันโดนฆ่าอยู่บ่อยครั้ง
ฉันมักจะตื่นขึ้นมาใน เวลา 01:30นาฟิกา ทุกวันศุกร์13 ฉันได้ยินเสียงเปียโน ฉันจับใจความบทเพลงนั้น ไม่ได้เลย ในคืนนั้นฉันได้ยินคนเคาะประตู ทุบประตู และเสียงเปียโนที่จับใจความไม่ได้ แถมยังมีเสียงของหล่นอีก
ฉันทำอะไรไม่ได้กังวลตลอดเวลา ว่าจะออกไปหรือจะทนฟังเสียงจนถึงเช้า ฉันได้แต่สวดมนต์ท่องบทสวดที่จำความได้ แต่มันไม่มีท่าทีที่จะหายไปเลย สิ่ง2สิ่งที่ฉันคิดคือ 1โจร 2ผี
ฉันตัด แม่พ่อที่มาหาของ และเล่นเปียโนได้เลย เพราะแม่กับพ่อฉันท่านทั้ง2เป็นคนที่หลับลึกมากๆ ถ้าตื่นก็จะหลับต่อแน่นอน ฉันท่องบทดสวดตั้งแต่นั้นมาในเวลา ศุกร์13 เวลา 01:30นาฬิกา และตั้งแต่นั้นมาแม่ได้ให้ มร้อยรูปไม้กางเขนมาให้ฉันพกติดตามตลอดเวลา ยกเว้นตอนนอนเพราะว่า ถ้าฉันใส่มันและนอนมันจะ เกิดเรื่องราวที่ไม่ดีกับฉันในฝัน ฉันทำตามท่านด้วยความโล่งใจ และทำตามสิ่งที่ท่านบอกทุกคำทุกวันอาการนอนหลับยากของฉันก็ดีขึ้นมากๆ
...****************...
โปรติดตามตอนต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments