สาวหมาป่ากับนายพรานเย็นชา
เจอกันครั้งแรก
ท้องฟ้าสดใส ฝูงนกบินผ่านไป
มีหมาป่าตัวนึงกำลังวิ่งหนีหมาป่าฝูงใหญ่ ฝูงหมาป่าเจ้าถิ่นไล่ตามอย่างไม่ลดละ
ฝูงหมาป่าตามมาจนเธอจนมุมและเข้าทำร้ายเธอในทันที
เธอโดนรุ่มกัด เธอพยายามต่อสู้อย่างเต็มกำลังแต่ก็ไร้ประโยชน์
เธอกลับมาในสภาพหญิงสาว เธอนั่งพักผิงที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ตนหนึ่ง เธอหอบเหนื่อย เธอมีลักษณะเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งหมาป่า เธอแปลงกายเป็นมนุษย์ได้ แต่ไม่สามารถเป็นหูและหางที่เป็นของหมาป่าได้
ชาร์ลอตต์
กว่าจะ…รอดมา-ได้
เธอพูดด้วยความเหนื่อย บาดแผลเต็มตัวจนเธอขยับไม่ได้
ชาร์ลอตต์
โอ้ย…ลุกไม่ขึ้นเลย
ชาร์ลอตต์
จะขอความช่วยเหลือ ก็ไม่ได้อีก จะมีใครมาแถวนี้แหละ
ชาร์ลอตต์
เธอคิดอะไรเนื่อชาลอตต์ นี่มันป่าลึกนะ จะมีใครมาช่วย
“มีใครอยู่ตรงไหนน่ะ ฉันได้ยินนะ” มีเสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นมา ทำให้เธอตกใจ
เธอดึงหมวกฮู้ดมาปิดหัวของเธอ และพยายามซ่อนหางของเธอไว้ในเสื้อคลุม
ชายคนนั้นเดินออกมาพร้อมคันธนูของเขา เขาเป็นนายพรานที่อยู่ในป่าแห่งนี้
เจฟ
เธอมาที่นี่ได้ไง แล้วนั้นโดนหมาป่าทำร้ายมาใช่ไหม
เธอพยักหน้าตอบกลับเขาและมองธนูของเขา เธอกลัวว่าเขาจะทำร้ายเธอและพยายามขยับหนี
เจฟ
เฮ้ ฉันไม่ทำร้ายเธอหรอก เธอบาดเจ็บมากเลยหนิ
เขาเดินเข้าไปหาเธอและดูบาดแผลตามร่างกายของเธอ
สายตาของเขานิ่งเฉยในขณะที่สำรวจร่างกายเธอ
ชาร์ลอตต์
ฉันไม่เป็นไรสักหน่อย!?
ชาร์ลอตต์ลุกขึ้นทันที แต่ก็ล้มลงเพราะบาดแผลที่เจ็บจนทนไม่ได้ แต่ชายคนนั่นก็รับตัวไว้ทัน
เขามองด้วยสายตานิ่งเฉย ชาร์ลอตต์ตัวสั่นเล็กน้อย
เจฟ
ทำไมถึงกลัวฉัน มา ฉันจะรักษาแผลให้
เขาพาเธอนั่งลงและเริ่มทำแผลให้เธอ
ชาร์ลอตต์เธอทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นั่งเงียบ
เขาสังเกตใบหน้าเธอและกำลังจะเปิดหมวกฮู้ดของเธอ
เจฟ
ก็ ฉันเห็นแผลที่หน้าเธอด้วย ก็จะทำแผลให้
ชาร์ลอตต์
ไม่ต้องมายุ่งกับใบหน้าฉัน!
ชาร์ลอตต์
อ-อีกอย่าง ฉันไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย
เจฟ
ถ้าฉันไม่รับตัวเธอไว้ เธอก็ลงล้มหน้าทิ่มพื้นไปแล้ว
เขาถามเธอในขณะที่ทำแผลให้เธอ
ชาร์ลอตต์
ฉ- ฉันชื่อ ชาร์ลอตต์
เจฟ
ฉันเจฟ จะยินดีที่ได้รู้จักดีไหมนะ เพราะตอนแรกเธอจะหนีฉัน
ชาร์ลอตต์
ว-ว้าว รักษาแล้วดีหนิ
เจฟ
อย่าพึ่งรีบลุกขึ้นละกัน แล้วมาจากไหน ฉันไม่เคยเห็นเธอเลย
ชาร์ลอตต์พึ่งนึกได้ว่ามีหมู่บ้านที่ไม่ห่างมากนัก
ชาร์ลอตต์
ฉันมาจากหมู่ที่มากจากไม่ไกลมากน่ะ
เจฟ
ฉันมาจากหมู่บ้านนั้น ฉันไม่เคยเห็นเธอเลยนะ
ชาร์ลอตต์นิ่งและเริ่มลนลาน
เจฟ
ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอกสิ จะโกหกทำไม
เจฟลุกขึ้นและเดินจากเธอไป
ก่อนที่เขาจะจากไป เขาหันมาถามเธอ
เจฟ
ไปอยู่พักที่บ้านฉันก่อนไหม ยังไงซะ เธอก็บาดเจ็บอยู่นะ
ชาร์ลอตต์
นี่ จะทำอะไรไม่ดีใช่ไหม!?
เจฟ
ฉันไม่เอาคนอย่างเธอหรอก แค่เห็นคนบาดเจ็บอยู่กลางป่าแล้วรู้สึกสงสาร
เจฟพยุงตัวเธอและพาเธอไปพักที่บ้านของเขา
เมื่อมาถึง เขาก็วางตัวเธอลงบนเตียงของเขา
บ้านของเขาค่อนข้างจะเก่ากว่าบ้านหลังอื่นๆในหมู่บ้าน บ้านเขาติดกับป่า และห่างกับหมู่บ้าน
ชาร์ลอตต์กวาดสายตาสำรวจรอบๆบ้านของเขา เจฟกำลังจัดของในบ้านเล็กน้อย
ชาร์ลอตต์
ครอบครัวของนายจะไม่ว่าหรอ ที่พาใครเข้าบ้านมาน่ะ
เจฟนิ่งไปสักพักก็หันมาตอบเธอ
เจฟ
แล้วไม่คิดจะมีครอบครัวด้วย
เจฟ
ใกล้จะค่ำแล้ว เธอนอนพักซะ
ชาร์ลอตต์
แล้วนายละ คือว่า เตียงนาย
ชาร์ลอตต์
นายเป็นเจ้าของบ้านนะ
เจฟ
ชั่งเถอะเธอเป็นผู้หญิงหนิ
เขาพูดจบก็เดินออกไป ปล่อยให้เธออยู่คนเดียว
ไม่นานมาก เขาก็กลับมาพร้อมสมุนไพร่เล็กๆน้อยๆ
ชาร์ลอตต์นั่งมองเขา เธอกึ่งหลับกึ่งตื่น เขาสังเกตเธอแต่ไม่พูดอะไร และทำสมุนไพรมาทำยาให้เธอ
เจฟ
สมุนไพรนี้เอาไว้ทา เธอไม่เคยใช้หรอ
ชาร์ลอตต์นิ่งและไม่ตอบอะไร เธอรู้สึกอายเล็กน้อย
เจฟค่อยๆใช้ยาทาที่แผลของเธอที่ละจุด เหลือที่ใบ้หน้าของเธอ
เจฟ
ถอดหมวกนั้นออกได้แล้ว ฉันจะทำแผลให้
ชาร์ลอตต์
ไม่! อย่ามายุ่งกับใบหน้าฉัน!
เจฟ
นี่ไม่อยากให้แผลหายดีใช่ไหม
ชาร์ลอตต์
อยากสิ แต่ฉันไม่ชอบให้ใครยุ่งกับใบหน้าฉัน
เจฟเดินออกห่างจากเธอไปทำอย่างอื่นแทน
ชาร์ลอตต์
ฉันหายดีแล้ว ฉันจะไปแล้วนะ
เจฟ
นี่มันดึกแล้วนะ เดี๋ยวก็โดนทำร้ายอีกหรอก
ชาร์ลอตต์
นายไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับฉันนะ
เธอมองเขาและเดินออกไป เธอนังไม่หายดีแต่ก็เลือกที่จะเดินออกไป
เจฟหันไปมองเธอ ชาร์ลอตต์ไม่ตอบกลับใดและเดินจากไป
เขารีบหยิบอาวุธและแอบตามเธอไป
ชาร์ลอตต์เดินออกมาได้สักพักก็เหนื่อย เธอคิด หวังว่าจะพ้นจากเขาแล้ว แต่จู่ๆก็มีฝูงหมาป่าฝูงเดิมเดินมาที่เธอ พวกมันจำกลิ่นเธอได้
ชาร์ลอตต์มองที่ฝูงหมาป่าแต่เธอไม่สามารถวิ่งหนีได้ เธอคิดที่จะเตรียมต่อสู้โดยไม่มีทางเลือก หมาป่าตัวนึงได้กระโจนเข้ามาที่เธอแต่ก็มีลูกธนูมากปักที่จัวหมาป่าตัวนั้น
เจฟได้ยิงธนูช่วยเธอได้ทันเวลาพอดี และเขาเริ่มยิงธนูไล่หมาป่าฝูงนั้น หมาป่าบ้างตัวหลบได้แต่ก็มีไม่น้อยที่โดนลูกธนูของเขา
เจฟ
ฉันบอกแล้วว่ามันไม่ปลอดภัย
ชาร์ลอตต์
ไม่ต้องมาหวังดีกรอกนะ คนบ้า
หมาป่าตัวหนึ่งมากัดที่ขาของเจฟ เขาตกใจและใช้มีดแทงหมาป่าตัวนั่นทันที ชาร์ลอตต์เห็นก็ตกใจเป็นอย่างมาก
เจฟสังเกตกว่าหมาเริ่มจะมาทำร้ายเขา เขาจึงวิ่งไปอุ้มตัวชาร์ลอตต์และพาเธอหนีทันที
เขาไม่สนใจและพาหนีจนพ้นฝูงหมาป่ามาได้
เจฟพาเธอมาที่บ้านของเขาและโยนตัวชาร์ลอตต์ทิ้งบนเตียง
เจฟไม่สนใจเธอและทำแผลที่จาของเขา ระหว่างที่เขาทำแผล เขาบ่นพึมพำเกี่ยวกับหมาป่า
เจฟ
หมาป่า ฉันจะฆ่ามันให้หมดเลย
เขาบ่นพึมพำ แต่ชาร์ลอตต์ได้ยิน เธอรู้สึกกลัวเล็กน้อย
เธอเงียบ บรรยากาศรอบๆเงียบสนิท
เจฟ
นอนพักซะ พรุ่งนี้จะไปไหนก็ไป
เจฟไปนอนข้างๆเตียงนอนของเขา ชาร์ลอตต์มองเขา
ชาร์ลอตต์
เอ่อ นายมานอนบนเตียงเถอะ ฉันนอนข้างล่างแทนดีกว่านะ
ชาร์ลอตต์มองเขาอย่างรู้สึกผิดเล็กน้อย ก่อนที่จะหลับไปไหนที่สุด
Comments