คุณหนูซึนเดเระกับนายแสนร่าเริง
ตอนที่3
กี้(นายเอก)
ไปหาไรกินข้างนอกปะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
อันนี้คืออะไรหรอครับ
กี้(นายเอก)
เดี๋ยวผมเลือกให้นะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมจ่ายเองครับ
คุณหนูแซน[พระเอก]
พวกผักน่ะ
กี้(นายเอก)
วันนี้ทำผัดกะเพรามั้ย
คุณหนูแซน[พระเอก]
////ฮัมเพลง
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมแต่งเองอ่ะ
กี้(นายเอก)
มันร้องว่าไรอ่ะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ในวันที่คุณเข้ามาทำชีวิตผมเปลี่ยน~
คุณหนูแซน[พระเอก]
จนวันนึงพวกเราแยกย้ายกัน~
คุณหนูแซน[พระเอก]
ได้แค่นี้
กี้(นายเอก)
ว้าวเพราะจัง-_-'
ความห่างมันก็ได้เกิดขึ้นตรงนั้นแหละครับ
ค่าย
///คุยกับเพื่อนคนอื่น
ดีม(พระรอง)
ไอ้ค่ายเป็นไรวะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
อาจจะอยากลองเปลี่ยนกลุ่มละมั้ง
คุณหนูแซน[พระเอก]
ช่างมันเถอะ
กี้(นายเอก)
ไปเรียนกันเหอะอีกสี่ชั่วโมงจะเลิกเรียนแล้วด้วย
คุณหนูแซน[พระเอก]
ตอนเย็นนายทำไรบ้าง
ดีม(พระรอง)
ก็...กินนอนเล่นโทรศัพท์นั่นแหละวนลูปไป
ดีม(พระรอง)
ช่วงนี้กูรู้สึกว่าพวกมึงเริ่มห่างกันมากขึ้นนะมีไรป่าว
กี้(นายเอก)
ปล่าวอ่ะกูแค่ยังไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น
คุณหนูแซน[พระเอก]
ส่วนผมก็เลิกกับแฟนจนเริ่มห่างกับคนอื่นมากขึ้น
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมยังไม่อยากรักใครตอนนี้
คุณหนูแซน[พระเอก]
(ถึงในใจก็อยากจะให้เลิกชอบกี้ก็เถอะ)
กี้(นายเอก)
ผมมีความในใจจะบอกนายอ่ะ
กี้(นายเอก)
ผมไม่กินเพื่อนนะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
(อ่านใจเราได้ปะเนี่ย)
คุณหนูแซน[พระเอก]
มาบอกทำไมอ่ะ
กี้(นายเอก)
ปล่าวแค่คิดว่านายคงรู้สึกว่าช่วงนี้ผมกับดีมอยู่ไกล้กันมากขึ้น
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมไม่ได้คิดอะไรหรอกน่า
ดีม(พระรอง)
อ้าวกลับมาแล้วอ่อ
ดีม(พระรอง)
งอนอะไรพวกเรารึปล่าว
ค่าย
แค่มีธุระกับเพื่อนคนนั้นนิดหน่อย
กี้(นายเอก)
ผมอยากจะคุยกับคุณให้มากกว่านี้จัง
คุณหนูแซน[พระเอก]
อื้มคุยอะไรล่ะ
กี้(นายเอก)
ก็อย่างเช่นนายทำอะไรเป็นประจำบ้างนายชอบกินอะไรนายไม่ชอบอะไรนายมีงานอดิเรกอะไรมั้ยไรเงี้ย
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมคิดถึงคนอื่นอยู่เป็นประจำเลยผมชอบกินสุกี้ผมไม่ชอบให้ใครพูดมากใส่ผมเพราะผมจะปวดหัวมากๆผมมีงานอดิเรกเป็น....ความลับครับ
กี้(นายเอก)
(ปวดหัวมากๆอย่างงั้นหรอ)
กี้(นายเอก)
นี่พูดมากอยู่ใช่มั้ยครับ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ถ้าพูดไม่เกิน3วิก็ไม่เป็นไรครับ
กี้(นายเอก)
ครับขอบคุณที่บอกครับ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมชักจะง่วงแล้วแฮะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ตอนนี้กี่โมงแล้ว.....
ดีม(พระรอง)
ก็เรียนอยู่ไงฟ--
กี้(นายเอก)
ชู่//เอามือปิดปาด
เสียงนาฬิกา//ติ๊ก..ตอก.ติ๊ก..ตอก
คุณหนูแซน[พระเอก]
พ่อผมเบื่องานนี้แล้ว....
คุณหนูแซน[พระเอก]
อย่าบังคับผมเลยนะครับ....
คุณหนูแซน[พระเอก]
รู้มั้ยผมอยากไปหาเพื่อนๆแล้ว
คุณหนูแซน[พระเอก]
/////น้ำตาไหลอย่างช้าๆ
กี้(นายเอก)
นี่ไงผมอยู่ตรงนี้แล้วเพื่อนคุณไงครับ///พูดเบาๆ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ขอบคุณนะครับพ่อ.....
กี้(นายเอก)
เมื่อเราแยกย้ายกัน~~
กี้(นายเอก)
จะมีคนคนนึงกลับมาหาเธอ~
คุณหนูแซน[พระเอก]
///ลืมตา
กี้(นายเอก)
อยากนอนก็นอนต่อได้เลยไม่ว่าเมื่อไร
คุณหนูแซน[พระเอก]
ไม่เป็นไรครับ
คุณหนูแซน[พระเอก]
เดี๋ยวค่อยนอนใหม่
กี้(นายเอก)
วันนี้มานอนห้องผมมั้ย
กี้(นายเอก)
จะได้นอนข้างเพื่อนคุณด้วย
กี้(นายเอก)
ผมต่อเพลงที่คุณแต่งไว้แล้วนะ
ดีม(พระรอง)
เพื่อนที่ดีก็งี้แหละ
ดีม(พระรอง)
เลิกเรียนแล้วเนี่ยอยากไปนอนกับเพื่อนที่ดีก็ไปนะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
อะไรหรอครับ
ค่าย
เมื่อกี้มึงนอนละเมออ่ะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ไม่ดูหรอกครับ
ค่าย
นี่เพื่อนหรือแฟนวะมึงบอกกูผิดปะเนี่ย
กี้(นายเอก)
กูไปบอกตอนไหนวะะ
กี้(นายเอก)
ชอบดูอนิเมะแนวไหนหรอ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ส่วนใหญ่ผมชอบแนวที่ไม่มีพลังวิเศษนะผมชอบแบบที่อยู่ในโรงเรียนแล้วมีเพื่อนๆและนางเอกมากกว่า
กี้(นายเอก)
ผมชอบแบบที่นายชอบเลยแต่มีพลังวิเศษ
คุณหนูแซน[พระเอก]
เคยดูอนิเมะเรื่องเธอผู้อันตรายต่อใจผมมั้ยครับ
คุณหนูแซน[พระเอก]
สนุกดีนะ
กี้(นายเอก)
ไม่เคยอ่ะแต่จะลองดูนะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
นอนดีกว่านะ
กี้(นายเอก)
นายทำการบ้านยัง
คุณหนูแซน[พระเอก]
วันนี้มีด้วยหรอ....///หลับ
กี้(นายเอก)
วันนี้ไม่มีครับถามให้แน่ใจเฉยๆ///พูดเบาๆ
แซนกอดผู้ชายตัวเล็กที่นอนข้างๆ
ทั้งสองคนหลับแบบอุ่นๆไม่สนว่าอากาศข้างนอกจะเป็นยังไง
ผมกลับมาคุยกับกี้และหลังจากนั้นเราก็.....
คุณหนูแซน[พระเอก]
ใครโทรมาดึกดื่นป่านนี้เนี่ย
กี้(นายเอก)
รับสายให้หน่อยสิ///เสียงสะลึมสะลือ
กี้(นายเอก)
โทรมาไรตอนนี้เนี่ย
กี้(นายเอก)
นี่มันวันเสาร์นะเว้ย
กี้(นายเอก)
อย่านะแซนผมจะนอนต่อ
ดีม:อ้าวอยู่กับแซนจริงด้วย
กี้(นายเอก)
ช่างเหอะแซนวางสายเลย
คุณหนูแซน[พระเอก]
นอนต่อเหอะครับ///เสียงพึ่งตื่น
แซนนอนลงข้างๆผู้ชายตัวเล็ก
คุณหนูแซน[พระเอก]
////คุณ-
คุณหนูแซน[พระเอก]
กี้//พูดเสียงที่รวดเร็วเพื่อไม่ให้ผู้อื่นตื่น
ทั้งสองนอนในท่านั้นอยู่นาน
คุณหนูแซน[พระเอก]
คุณกี้ตื่นเถอะครับ///เสียงสะลึมสะลือ
คุณแม่:เจ้าสองตัวนี้ตื่นมาหาไรกินเร็ว
กี้(นายเอก)
ไปอาบน้ำแปรงฟันกันก่อนเหอะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
(จะมีวันไหนที่หัวใจไม่เต้นเร็วกับกี้มั้ยเนี้ย)
กี้(นายเอก)
เรามาตั้งชื่อเรียกเล่นๆตอนอยู่บ้านกันเถอะ
กี้(นายเอก)
เริ่มจากผมก่อนนะ
กี้(นายเอก)
ผมตั้งให้คุณว่าซุนนี่
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมจะตั้งให้คุณว่าอะไรดีนะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
คุณดูเป็นตัวของตัวเองตอนอยู่กับผู้คนมีตาที่สวยสง่า
คุณหนูแซน[พระเอก]
เสียงน่ารักดี
คุณหนูแซน[พระเอก]
ชื่อเดิมนี่แหละครับ
กี้(นายเอก)
แอบชมผมอยู่หรือป่าวครับ
กี้(นายเอก)
ผมจะเอาชื่อเดิมเหมือนคุณละกัน
คุณหนูแซน[พระเอก]
สุกี้ครับ
คุณหนูแซน[พระเอก]
เดี๋ยวนะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
(สุกี้มันแปลได้อีกอย่างคือชอบหรือรักนี่นา)
คุณหนูแซน[พระเอก]
ไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะครับ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมชอบกินสุกี้ยากี้
กี้(นายเอก)
แม่ผมก็ตั้งชื่อผมว่ากี้เพราะชอบกินอาหารชนิดนี้มาก
กี้(นายเอก)
แล้วทำไมพ่อของนายถึงตั้งชื่อนายว่าแซนล่ะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
คุณพ่อบอกผมว่าแซนคือทรายหรือเม็ดทรายที่มีคนชอบเดินเล่นทะเลมากๆมีแต่คนสนใจแต่มีบางครั้งที่คนชอบลืมมันทำให้ไม่ค่อยมีจุดเด่นและเป็นการอวยพรอย่างหนึ่งนะครับ
กี้(นายเอก)
ค่อนข้างอธิบายยากนะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
สั้นๆก็คือพ่ออวยพรให้ผมเป็นคนที่ชื่อเสียงเบาเพราะไม่ให้เป็นจุดเด่นไงครับ
กี้(นายเอก)
มันเลยลามไปที่กล่องเสียงเบาด้วยใช่มั้ย
ดีม(พระรอง)
กูจะมาเล่นด้วย
กี้(นายเอก)
(อย่าถามเรื่องนั้นนะ)
คุณหนูแซน[พระเอก]
(อย่านะ)
ดีม(พระรอง)
เมื่อวานเป็นไงบ้าง
กี้(นายเอก)
เมื่อวานตอนไหนอ่อ
ดีม(พระรอง)
มีไรเกิดขึ้นปะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
เรื่องก-
กี้เอามือปิดปากผู้ชายตัวเท่าๆกัน
กี้(นายเอก)
ไม่มีครับคุณดีม
ดีม(พระรอง)
ถ้ามึงทำตัวแปลกกว่าเดิมแปลว่ามีไรเกิดขึ้นแน่นอน
ดีม(พระรอง)
สรุปใครเริ่มก่อน
คุณหนูแซน[พระเอก]
ก็บอกว่าไม่มีไรไงครับ
ดีม(พระรอง)
ไม่ว่ามึงจะทำอะไรกับกี้ของกู
คุณหนูแซน[พระเอก]
นายจะทำอะไร
ดีม(พระรอง)
กูจะซัดหน้าแม่งไง
กี้(นายเอก)
มึงจะติดคุกนะเว้ย
กี้(นายเอก)
มีหวังติดเป็นปีแน่
คุณหนูแซน[พระเอก]
แต่ตอนนี้ผมจะไม่ทำอะไรคุณแน่นอนครับคุณกี้
กี้(นายเอก)
แล้วมึงมีสิทธิอะไรมาหวงกูวะ
ดีม(พระรอง)
ก็กูเป็นเพื่อนมึงไง
กี้(นายเอก)
แล้วแซนไม่ใช่เพื่อนว่างั้นสิ
แซนวิ่งเข้าไปในห้องของตัวเอง
กี้(นายเอก)
มึงทำเหี้ยไรของมึงวะไอดีม!
กี้(นายเอก)
รู้มั้ยว่ามึงจะทำให้เสียเพื่อนอย่างแซนไปอ่ะ!
กี้(นายเอก)
เป็นเพื่อนก็เป็นให้มันมีขอบเขตหน่อยดิวะ
กี้(นายเอก)
กูกับมันก็บอกไปแล้วว่าไม่มีอะไร
กี้(นายเอก)
ต่อไปนี้ถ้ามึงไม่ขอโทษแซนก็ไม่ต้องมาคุยกับกู
กี้(นายเอก)
ใครๆดูก็รู้ว่ามึงชอบกู
กี้(นายเอก)
อยู่ข้างกูตลอดเวลาเหมือนหมาหวงก้างไอ้เหี้*ย
กี้(นายเอก)
ยิ่งง้อมันยากอยู่
กี้(นายเอก)
แล้วกูก็จะไม่เป็นอะไรกับมึงทั้งนั้นเพาะมึงเป็นแค่เพื่อนกู
ดีม(พระรอง)
เดี๋ยวให้กูไปขอโทษมันมั้ยล่ะ
กี้(นายเอก)
ไม่ต้องปล่อยไว้งั้นแหละ
กี้(นายเอก)
ให้มันคิดด้วยตัวเองก่อนถ้าออกจากห้องแล้วอาการไม่ดีขึ้นมึงต้องไปขอโทษด้วยตัวเองแล้วให้กูตามไปทีหลังมึงต้องกลับไปบ้านมึงก่อน
ดีม(พระรอง)
มันเกือบ3ชั่วโมงแล้วนะมึง
กี้(นายเอก)
ก็แล้วใครทำมันร้องไห้ล่ะ
เหตุการณ์ก็ยาวนานมากจนไม่รู้ว่าผมจะออกไปเมื่อไรดี
คุณหนูแซน[พระเอก]
(ออกไปก็ได้)
กี้(นายเอก)
ไปเลยมึงอ่ะแล้วก็กลับบ้านไปด้วย
ดีม(พระรอง)
เมื่อกี้ผมขอโทษนะ
ดีม(พระรอง)
ผมใจร้อนไปหน่อยอ่ะ
ดีม(พระรอง)
ตอนนั้นผมคิดอะไรไม่ออกก็เลยบ้าจี้
ดีม(พระรอง)
นายไม่ทันฟังจบก่อน
กี้(นายเอก)
มึงตอบตามความจริง
ดีม(พระรอง)
เออกูไม่ได้คิดว่ามึงเป็นเพื่อนอ่ะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
งั้นก็อยู่จนกว่าผมจะคิดกับคุณว่าเป็นเพื่อนละกัน
ดีม(พระรอง)
เออกูกลับก่อนนะ
กี้(นายเอก)
แซนผมคิดกับคุณเป็นเพื่อนเสมอนะ
กี้(นายเอก)
ผมรู้ว่านายชอบอะไรไม่ชอบอะไรเกิดวันไหนเลือดกรุ๊ปอะไรผมจำได้หมดเลย
คุณหนูแซน[พระเอก]
ให้ผมใช้เวลากับตัวเองสักพักนะครับ
กี้(นายเอก)
(เห้อ เพราะไอ้ดีมเลยเนี่ย)
กี้(นายเอก)
พร้อมคุยเมื่อไรก็บอกผมนะครับ
กี้(นายเอก)
ผมจะอยู่ข้างๆคุณแบบนี้--
กี้(นายเอก)
(เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วและเนอะ)
คุณแม่:อาบน้ำกินข้าวกันเร็วเด็กๆ
กี้(นายเอก)
ครับเดี๋ยวไปครับแม่
คุณหนูแซน[พระเอก]
ครับคุณน้า!!
กี้(นายเอก)
เสียงเบานี่เนาะ
กี้(นายเอก)
ผมอยากเป็นคนเสียงเบาแบบคุณจังเลย
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมตั้งหากล่ะที่อิจฉาเสียงปกติแบบคนอื่นๆเขาจัง
คุณหนูแซน[พระเอก]
ขนาดชีวิตธรรมดายังมีไม่ได้เลย
ชายร่างเล็กลูบหัวชายตัวเท่าๆกัน
กี้(นายเอก)
ผมรู้ากว่าคุณดูเศร้าทุกเวลาเลย
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมไม่รู้ว่าช่วงที่ผมเก็บตัวอยู่ในห้องเขาคุยอะไรกับคุณหรือสารภาพอะไรกับคุณหรือปล่าวอ่ะ
กี้(นายเอก)
แต่สารภาพอ่ะไอดีมมันบอกว่ามันชอบผม
คุณหนูแซน[พระเอก]
แล้วคุณบอกดีมว่าอะไร
กี้(นายเอก)
บอกแล้วไงว่าผมไม่กินเพื่อนน่ะ
กี้(นายเอก)
ไม่ต้องกังวลหรอกนะ
กี้(นายเอก)
แล้วมีอะไรสงสัยอยู่อีกหรือปล่าวยังไม่หายเครียดเลย
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมรู้สึกว่าช่วงนี้ผมฝันเปียกบ่อยมาก
กี้(นายเอก)
คนอย่างคุณก็คิดแบบนั้นเหมือนกันหรอกหรอ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ไม่ครับผมแค่นอนแล้วมันก็ออกมาเอง
กี้(นายเอก)
ปกติของผู้ชายนั่นแหละครับ
กี้(นายเอก)
ไม่ต้องคิดมากหรอก
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมอยากอยู่ในครอบครัวของคุณจัง
กี้(นายเอก)
ผมไม่มีน้องด้วยสิไม่มีพี่ด้วยจะให้แต่งกับใครเล่า
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นครับ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ผมหมายถึงผมอยากอยู่ที่นี่ตลอดไปอยากอยู่ในบ้านที่มันดูอบอุ่นไม่มีคนสอดส่องตลอดเวลาไม่มีคนรับใช้
กี้(นายเอก)
ต้องแต่งกับผมน่ะสินะ
กี้(นายเอก)
มีแค่ผมเท่านั้นที่จะแต่งกับคุณได้
กี้(นายเอก)
ในครอบครัวนี้ผมเป็นลูกคนเดียวครับ
คุณหนูแซน[พระเอก]
งั้นมีทางอื่นมั้ย
กี้(นายเอก)
ไม่มีแล้วมีแค่คำสัญญาของครอบครัวของคุณและคำขอแต่งงานจากผมหรือคุณเท่านั้น
คุณหนูแซน[พระเอก]
หมั้นกันก่อนได้มั้ยครับ
กี้(นายเอก)
ได้สิเอางั้นก็ได้
คุณหนูแซน[พระเอก]
พาผมไปที่บ้านของผมได้ปะ
กี้(นายเอก)
นายคิดดีแล้วใช่มั้ย
คุณหนูแซน[พระเอก]
ต้องดูว่าผมกับคุณจะคิดว่ายังไง
คุณหนูแซน[พระเอก]
แบบว่าถ้าทำแบบคู่รักทั่วไปเราจะคิดแบบไหนแบบว่าขยะแขยงหรือรู้สึกรักกันมากขึ้นแบบนั้นก็จะดีครับ
กี้(นายเอก)
หมดปัญหาแล้วเนาะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ลงไปกับผมนะครับ
กี้(นายเอก)
วันนี้เอารถหรูมือสองมาจะทำให้ดูเป็นเพื่อนรวย
คุณหนูแซน[พระเอก]
ไปกันเถอะครับ
คุณหนูแซน[พระเอก]
ให้เขาเข้าไปเถอะ
คุณหนูแซน[พระเอก]
//จับมือ
คุณพ่อ:นี่พาใครมาด้วยเนี่ย
Comments