สงครามเวทย์ ซาราซีนีรัทอีวีดอน ตอนที่1

<ชี้แจง>

"—" คำสำคัญ '—' คำพูดในข้อความบรรยาย (—) คิดในใจ <—> ชี้แจง,เตือน — — บรรยาย

<เตือน>

เรื่องนี้มีคำหยาบหากใครรับไม่ได้เชิญกดออกไปได้เลย

—

ตอนที่1ทุกสรรพสิ่งในหัวใจ

<ณ โรงพยาบาลแห่งนึง>

ตึก ตึก ตึก

พยาบาลคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องห้องหนึ่งมายืนอยู่ข้างๆเตียงผู้ป่วยรายหนึ่ง

—'คุณฮิยาโนะ มิยาฮามะ คะ มีจดหมายจากญาติๆครอบครัวฝากมากค่ะ'—

'ค่ะคอบคุณ ค่ะ'

ผู้ป่วยรายนั้นรับจดหมายมาพลางพูดขอบคุณไปด้วย

'น่า~~~ เรื่องเล็กๆน่าหนู พี่ไปก่อนนะจ๊ะพูดจบพี่พยาบาลก็เดินออกไป'

พอพยาบาลออกไผเธอก็เปิดจดหมายนั้นดูและได้พบกับข้อความนี้...

—ถึงฮิยาโนะ มิยาฮามะ 18/08/2566 กูอยากจะบอกว่ากูเกลียดมึงมานานแล้ว ในฐานะที่มึงเป็นลูกในตระกูลมึงดูไร้ค่ายิ่งกว่าพี่มึงอีก คนอย่างมึงไม่ควรเป็นลูกกูเลย พี่สาวมึงมีดีกว่าเยอะ ถึงพี่ทึมึงจะเป็นลูกนอกสมรสก็ตาม ไอเด็กทรพี หลังจากนี้ไปไกลๆตีนกู ไปตายซะได้ยิ่งดี ไอเด็กเวร— จาก???—

'คุณ... งั้นหรอ อีกแล้วงั้นหรอเมื่อเดือนที่แล้วก็ พิการ ไม่สมควรเป็นลูก ครั้งนี้น่ะตัองทำยังงั้นเลยหรอ'

'อีกแล้ว อีกแล้ว... อีกแล้วงั้นหรอ!...'พูดจบเธอก็ร้องไห้ออกมา

'ทำไม ทำไม! อีกแล้วหรอ ทำไมมัรยังเป็นแบบนี้ล่ะ!? ฉันไม่เข้าใจทำไมกัน? ทำไม... ทำไมทุกคน ทุกๆคน ถึงต้องรังเกลียดฉันถึงขนาดนี้ คุณพ่อ คุณแม่ ปู่ ย่า ตา ยาย...'

หลังจากนั้นเธอก็พยุงตัวเองไปที่ที่หนึ่ง

พี่พยาบาลคนนึงที่ใาเห็นก็อาสาช่วย

จนมาถึงที่ที่นั้น...ด่านฟ้า

'งั้นพี่ไปก่อนนะ'พูดจบเธอก็ไปทันที

ฮิยาโนะ เดินไปยืนลนรั้วด่านฟ้าแล้วกล่าวขึ้นว่า...

'เอาล่ะนี่คือ"ทุกสรรพสิ่งในใจฉัน" '

ก่อนที่เธอจะพูดหลายๆเรื่องราวที่พบเจอมาเรื่อยๆ

...

ฮึก ฮือ อึก... อึก...

"ฉัน... ไม่เข้าใจ"

พูดจบเธอก็หมดแรงล้มลงไปร่วงลงไปจากตึกของโรงพยาบาลร่วง ลงไปๆ เรื่อยๆ

—นั่นสิ นั่นสินะ... ไม่เข้าใจ ทำไมถึงไม่เข้าใจกันล่ะ? เพราะว่าทำไม ถึงไม่เข้าใจกัน? ฉัน... ฉันน่ะผิดอะไรหรอ อนาคตของฉันน่ะ... ถึงกำลังจะมาจบตรงนี้? ฉันสงสัย ในสิ่งรอลตัวว่าทำไม? ทำไมกัน ฉันทำผิดอะไรงั้นหรอ? ช่วยแก้ปริศนาให้ฉันที...—

ตุบ!

—