เกิดใหม่ในตำนานจอมยุทธ์ภูตถังซาน
ซานๆน้อยของพี่ใหญ่.!!
เช้าวันต่อมาที่โรงเรียนเสื่อไหล่เค่อ
ทุกคนก็ได้มานั้งทานอาหารที่โรงอาหารเหมือนเดินทุกเช้า
เเต่ว่านางเอกยังไม่กลับโรงเรียน
9ประหลาดสื่อไหล่เค่อ
//ทุกคนนั่งรอพระเอกอยู่
เทียนหยู//พระเอก
//เดินเข้ามาในโรงอาหาร
เทียนหยู//พระเอก
//มองไปที่เก้าอี้ของนางเอก
เทียนหยู//พระเอก
นางยังไม่กลับมาหรอ
ถังซาน//ตอนวัยรุ่น
ใช่เเล้วล่ะ
เทียนหยู//พระเอก
พวกเจ้าพอจะรู้หรือป่าวว่านางไปไหน//ถามจริงจัง
เสี่ยวอู่//ตอนวัยรุ่น
อ่อหรงๆพวกเราครวจะบอกพี่ใหญ่หรือป่าว//กระซิบ
นิ่งหรงหรง//ตอนเด็ก
อ่อข้าว่าบอกเค้าไปดีกว่า//กระซิบ
นิ่งหรงหรง//ตอนเด็ก
//ส่งสายตาให้ทุกคนเข้าใจว่าบอกได้
ไตมู๋ไป่
เมื่อวานตอนที่พวกข้าทุกคนออกมาจะกลับโรงเรียนพวกข้าเจอ เจี๋ยๆยืนคุยอยู่กับผู้ชายสองคนที่หน้าตาดีมากๆ
นิ่งหรงหรง//ตอนเด็ก
อืมใช่พวกเค้าทั้งสองคนหน้าตาดีมากๆ คนที่1หน้าตาหล่เหลาเหมือนเทพบุตรบนสวรรค์ส่วนคนที่2หน้าตาหล่อเหลาเก่งกาจหน้าตาโหดๆคล้ายกับจอมมาร
ถังซาน//ตอนวัยรุ่น
เเต่ข้าว่าอีกไม่นานนางคงจะกลับมาล่ะมั้ง
ไตมู๋ไป่
อืมใช่สิพี่ใหญ่ดูเหมือนนางจะโกรธท่านด้วยน่ะ
เทียนหยู//พระเอก
โกรธข้าน่ะหรอ
ไตมู๋ไป่
เมื่อวานนางดูอารมณ์เสียมากไม่พูดไม่จา
นิ่งหรงหรง//ตอนเด็ก
นั้นน่ะสิพี่ใหญ่ท่านทำอะไรให้นางโกรธขนาดนั้น
เทียนหยู//พระเอก
ข้ายังไม่ได้ทำอะไรเลยน่ะ
หม่าหงจวิ้น//ตอนวัยรุ่น
หึหึพี่ใหญ่ท่านทำเเต่ท่านไม่รู้ตัวต่างหากล่ะ
เอ้าซื่อข่า//ตอนเด็ก
ใช่เเล้ว
เอ้าซื่อข่า//ตอนเด็ก
เมื่อวานตอนประลองวิญญาณยุทธ์ท่านได้ไปอุ้มผู้หญิงคนอืนต่อหน้าต่อตานาง
เอ้าซื่อข่า//ตอนเด็ก
เป็นข้า ข้าก็โกรธท่าน
เทียนหยู//พระเอก
เเล้วทำไมนางไม่พูดออกมาเลยล่ะ
หม่าหงจวิ้น//ตอนวัยรุ่น
หึพี่ใหญ่ท่านนี่โง่เรื่องความรักสะจริงๆ
เอ้าซื่อข่า//ตอนเด็ก
ที่นางไม่พูดออกมาน่ะเพราะว่านางรู้ตัวไงว่านางไม่มีสิทธิ์ที่จะห้ามหรือหึงหวงท่านเพราะท่านกับนางไม่ได้เป็นอะไรกัน
ไตมู๋ไป่
ใช่เเล้วพี่ใหญ่ถ้านางกลับมาข้าเเนะนำให้ท่านไปง้อนางซะดีๆ
ถังซาน//ตอนวัยรุ่น
ไม่งั้นล่ะก็ท่านอาจจะเสียนางไปเพราะเรื่องเเค่นี้เอาได้
เทียนหยู//พระเอก
อืมขอบใจพวกเจ้ามาก
เสี่ยวอู่//ตอนวัยรุ่น
ไม่เป็นไรหรอกพี่ใหญ่พวกเราเป็นเพื่อนกันน่ะมีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกันเเหละกันอยู่เเล้ว
เทียนหยู//พระเอก
อืมกินข้าวกันเถอะ
เเล้วก็ทุกคนก็ได้เเยกกันไปฝึกตามที่อาจารย์ใหญ่บอก
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
เห้อพวกเจ้าสองคนยังเหมือนเดิมเลยเน้อตื่นเที่ยงกันตลอดเลย
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
เมื่อวานข้านอนดึกนิดนึงน่ะพี่ใหญ่ท่านอย่าบ่นเลย
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
นี่เจี๋ยๆเมื่อคืนนอนเป็นไงบ้างหลับสบายมั้ย
ไป๋เจี๋ยๆ//นางเอก
หลับสบายมากค่ะพี่ใหญ่สบายจนทำหนูตื่นสายเลย//หาวว
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
ข้าทำกับข้าวไว้มากินกันเร็วเดี๋ยวจะเย็นกันหมด
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
ว้าวไหนๆ
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
//รีบวิ่มมาอย่างไวเลย
ไป๋เจี๋ยๆ//นางเอก
ห๊ะพี่ใหญ่ทำกับข้าวหรอ//ตื่นทันที
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
พวกเจ้าสองคนนี้น้านิสัยเหมือนกันจริงๆ
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
กับข้าวอยู่ในครัวเดียวข้าไปยกออกมาให้พวกเจ้า2คนนั่งอยู่ตรงนึ้เฉยๆเลย
เเอดหารูปก็หิวเหมือนกันน🥲
ไป๋เจี๋ยๆ//นางเอก
ว้าวพี่ใหญ่ทำกับข้าวอะไรเยอะเเยะขนาดนี้เนี่ยย
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
หึก็ทำให้พวกเจ้ากินน่ะเเหละจะให้ใครกินล่ะ
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
ว้าวพี่ใหญ่กินกันเถอะข้าหิวเเล้วว
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
กินเถอะเดี๋ยวข้าไปเอาน้ำให้พวกเจ้าก่อน
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
ได้พี่ใหญ่เร็วๆน้า//นั่งรอผู้เป็นพี่มานั่งดินด้วยกัน
ไป๋เจี๋ยๆ//นางเอก
//นั่งรอพี่ใหญ่เหมือนกันน
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
ทำไมพวกเจ้ายังไม่กินอีกล่ะเดี๋ยวก็เย็นหรอก
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
พวกข้านัางรอท่านมานั่งกินพร้อมหน้าพร้อมตากันไง
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
หึกินได้เเล้วว
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
อ่ะนี่น้ำของพวกเจ้า
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
อันนี้ของน้องเล็กน้า ชาดอกไม้ของโปรดเจ้าเลยนิ
ไป๋เจี๋ยๆ//นางเอก
ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่ท่านใจดีกับข้าที่สุดเลย//ยิ้มมีความสุขมากที่ได้อยู่กับพี่ๆ
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
เเล้วข้าไม่ใจดีกับเจ้าหรอน้องเล็ก//🥲
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
ข้ามันเเย่สิน่ะ//🥲😔
ไป๋เจี๋ยๆ//นางเอก
โอ๋ๆน้าพี่รองท่านก็เป็นคนที่ใจดีกับข้าที่สุดเหมือนกานน
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
งั้นนั้นหรอ
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
งั้นจุ๊บเเก้มข้าเหมือนตอนเด็กๆที่เจ้าชอบทำหน่อยเร็ว
ไป๋เจี๋ยๆ//นางเอก
ห๊ะพี่รองข้าโตเเล้วน่ะ
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
ถึงเจ้าจะโตยังไงในสายตาพวกพี่เจ้าก็ยังเหมือนเด็กอยู่ดี
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
ใช่เเล้วมามะจุ๊บเเก้มพี่ชายสุดหล่อคนนี้เร็วทำให้เหมือนตอนเด็กๆที่เจ้าชอบบังคับข้าให้ยอมเจ้าจุ๊บหน่อยเร็ว
ไป๋เจี๋ยๆ//นางเอก
//จุ๊บเเก้มพี่รอง
ไป๋เจี๋ยๆ//นางเอก
//จุ๊บเเก้มพี่ใหญ่เหมือนกันน
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
เจ้ายังน่ารักเหมือนเดินไม่เปลี่ยนจริงๆ
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
อ่ะนี่ซานน้อยน้ำของเจ้า
พี่รอง//ไป๋กวนซาน
ข้าโตเเล้วน่ะท่านหยุดเรียกข้าว่าซานๆน้อยได้เเล้ว
ไป๋เจี๋ยๆ//นางเอก
ถึงพี่รองจะโตขนาดไหนในสายตาพี่ใหญ่พวกเราสองคนก็เหมือนเด็กที่ยังไม่โตนั่นเเหละ
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
ใช่เเล้ว//ลูบหัวนางเอกก
พี่ใหญ่//ไป๋หยุนซาน
กินข้าวได้เเล้วว
นางเอกกับพี่ก็ได้กินข้าวกันต่อไป~~
เเต่มาต่อให้หน่อยเพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมาต่อหรือป่าววันนี้เลยต่อให้ก่อน
รักคนอ่านคนกดไลค์คนกดติดตามม
Comments
พอ.คือมิจ(มิจฉาชีพ) นอ.หนีไป
เจ็บจี๊ดด
2024-05-06
2
Natnicha Pengkonsan
แม่นอย่างกับหมอดู
2024-04-29
2
[RollPeอิอิ]•-•
จนมาเห็นกับตา~~
2024-04-16
2