กาลครั้งนั้น Destiny Brought Me
ตอนที่2
ปาณรวี
กรว่าเราจะซื้ออะไรกันดี
ปาณรวี
เห็นว่าอาจารณ์ไห้นินค้างด้วยนิ่
ศักดิ์ศร
มิวไม่ได้ฟังหรอไปนอนค้าง8วัน7คืน
ปาณรวี
เราไม่ได้ตั้งใจฟังอ่ะง่วงสุดๆ
ศักดิ์ศร
คราวหลังก็นอนเยอะๆ
ตัดมาที่พวกภพที่มารออยู่ก่อนเเล้ว
นพนัฏ
ตอนเธอนั่งมามันติดหรอ?
เกรียงไกร
ฉันว่าเราไปเดินเลือกซื้อกันรอก่อนดีกว่า
นาเกาะเเขนมิ้นไปเดินซื้อของ
นพนัฏ
ช้าขนาดนี้ไม่รอหลวงพ่อมาบิณฑบาตรเสร็จค่อยมาเลยล่ะ
ปาณรวี
อ่าวหรอ งั้นเอาไหม่
ศักดิ์ศร
พอเเล้วมั้งจะค่ำเเล้วนะ
เปรมราช
ไปๆๆๆเเยกย้ายกันไปซื้อเเล้วค่อยไปกินข้าวกัน
ได้ของมาเเต่ละคนคืออลังการมาก
นพนัฏ
มองหน่อยก็ได้มั้งทางเนี่ย
ปาณรวี
นายมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉัน
ทุกคนซื้อของเสร็จก็พากันไปกินข้าว
เกรียงไกร
ไปร้านเดิมกันมั้ย
เปรมราช
ร้านข้าวหรือร้านเหล้าครับ
เกรียงไกร
ร้านเหล้าดิ่ค้าบบ
ตัวประกอบ
ขอโทษนะครับขอชนเเก้วด้วยได้มั้ยครับ
ตัวประกอบ
มาเที่ยวกับเพื่อนหรอครับ
ตัวประกอบ
ผมก็มากับเพื่อนเหมือนกันครับ
ตัวประกอบ
ผมขอไลท์ได้มัยครับ
ตัวประกอบ
เผื่อไว้ชวนมาเที่ยวด้วยกันไงครับ
ตัวประกอบ
เดี๋ยวทักไปนะครับ
เเล้วก็มีมาเเบบนี้อีก3-4คน
จารุณี
ทำไมวันนี้เเกเสน่ห์เเรงจังอ่ะ
เกรียงไกร
มาๆๆนาชนเเก้วกับเราก็ได้
เปรมราช
งั้นมิ้นชนกับเปรมก็ได้นะ
ทุกคนก็สนุกกันจนเริ่มเเยกย้ายกันกลับ
ส่วนกรกลับไปก่อนหน้านั้นเเล้ว
จารุณี
หอมิวอยู่ไหนฉันก็ไม่รู้
เกรียงไกร
มึงอยู่คอนโดอ่ะฝากมิวทีดิ่
นพนัฏ
กูไม่ชอบที่จะต้องมาดูเเลไคร
เปรมราช
เเต่ตอนนี้มีมึงคนเดียวที่ช่วยได้นะ
ฉันทณา
นะๆๆๆช่วยพวกเราหน่อยนะ
จารุณี
มาเอาตัวไปเลยหนักมาก
ทุกคนก็เเยกย้ายกันกลับหอหมดเเล้ว
นพนัฏ
เธอนี่มันวุ่นวายกับฉันจริงๆ
ปาณรวี
คุณพี่อย่าทิ้งข้าไป
ภพที่เรียกปานเเต่มิวไม่ตื่นเลยกอดปาณไว้เเน่น
มิวกอดภพเเน่นมากเเละเงียบไป
ภพที่ไปไหนไม่ได้เลยต้องนอนกอดมิวจนเช้า
ปาณรวี
นี่ฉันมาอยู่ห้องนายได้ไง
ปาณรวี
นี่นายไม่ได้ทำอะไรฉันไช่มั้ย
นพนัฏ
ก็เธอเล่นละเมอเเล้วกอดฉันไว้ไม่ปล่อยเลยเนี่ย
มิวที่พึ่งรู้ตัวเลยเอามือออก
ปาณรวี
ฉันไม่มั่นใจอ่ะฉันฝันเเบบนี้มานานเเล้วนะเเต่ฉันไม่เคยเห็นหน้าเเต่รู้สึกคุ้นเคย
ปาณรวี
ทีเเรกฉันก็คิดงั้นเเต่นี่ฝันเเต่เเบบเดิมๆ
นพนัฏ
ไปอาบน้ำไป เดี๋ยวฉันไปส่ง
ภพก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืนเเล้วนั่งยิ้มเเบบไม่รู้ตัว
นพนัฏ
นี่เรารู้สึกดีกับยัยนี่หรอ
นพนัฏ
ไม่ๆๆๆภพไม่เธอเจ้าชู้มากนายจะหวั่นไหวกับเธอไม่ได้
Comments