จากเพื่อนสู่(ผัว)ในอนาคต ตอนที่ 4

ณ บ้านพระเอก

19:00

พอ.(ปลื้ม)

ม๊าคร้าบผมกลับมาแล้ว

แม่พอ.(ปุ้ย)

กลับมาแล้วหรอลูก/😊

แม่พอ.(ปุ้ย)

ไหนมาให้ม๊ากอดทีนึง/วิ่งไปหา

พอ.(ปลื้ม)

คร้าบ😊/กอดตอบ

นอ.(พลอย)

//แหมเวลาอยู่กับแม่นี่เปลี่ยนเป็นคนละคนเลยเนอะ^^

พอ.(ปลื้ม)

👀

พอ.(ปลื้ม)

พูดมากเดี๋ยวโดน/😤

นอ.(พลอย)

แบร่ๆ🤪

แม่พอ.(ปุ้ย)

เอ๊ะ!?

แม่พอ.(ปุ้ย)

แล้วหนูคนนี้ใครกัน/👀

นอ.(พลอย)

เอ่อ..

พอ.(ปลื้ม)

อ๋อคนนี้เพื่อนผมเองครับม๊า/ยิ้ม

นอ.(พลอย)

ใช่ค่ะ

แม่พอ.(ปุ้ย)

แหมเรานี่มีเพื่อนน่ารักๆแบบนี้ด้วยหรอเนี่ยไม่เคยเห็นจะมาบอกแม่เลยนะ!

พอ.(ปลื้ม)

ก็ต้องมีบ้างสิครับม๊า/เหลือบมองนอ.

นอ.(พลอย)

😬

แม่พอ.(ปุ้ย)

เอ้อคุยกันมาสักพักแล้วยังไม่รู้ชื่อหนูเลย

แม่พอ.(ปุ้ย)

หนูชื่อไรจ๊ะ

นอ.(พลอย)

ชื่อพลอยค่ะ/😊

แม่พอ.(ปุ้ย)

จ๊ะหน้าตาน่ารักนะเนี่ย/เอ็นดู

พอ.(ปลื้ม)

แฮ่ม!!

พอ.(ปลื้ม)

ม๊านี่ลูกม๊ายืนอยู่ตรงนี้ทั้งคนไม่เห็นจะชมผมบ้างเลย/😤

แม่พอ.(ปุ้ย)

แล้วไงหล่ะแกโตจนหมาจะเลียตูดไม่ถึงอยู่แล้วนะทำตัวให้ดูเหมือนผู้ใหญ่หน่อยสิ!/😤

พอ.(ปลื้ม)

เอ้าไหงพูดงี้ตอนแรกยังดีๆอยู่เลยพอพาพลอยมาม๊าเปลี่ยนไป๊/🤧

นอ.(พลอย)

/กลั้นขำ

พอ.(ปลื้ม)

/ชำเลืองมองอีกฝ่าย

พอ.(ปลื้ม)

ขำไรห้ะเดี๋ยวโดน!!

นอ.(พลอย)

น้าปุ้ยค่ะปลื้มเขาตะคอกใส่หนู/😢

แม่พอ.(ปุ้ย)

นี่แกอย่าไปแกล้งหนูพลอยเขาสิ/ตีแขน

พอ.(ปลื้ม)

โอ๊ยม๊าผมเจ็บนะ🥺

แม่พอ.(ปุ้ย)

สมควรแล้วอยากแกล้งหนูพลอยดีนักแค่นี้ยังน้อยไป/👀

พอ.(ปลื้ม)

ผมยังไม่ได้ทำไรเลยนะม๊า

แม่พอ.(ปุ้ย)

อย่ามาเถียงม๊าก็เห็นๆกันอยู่/👀

พอ.(ปลื้ม)

/มองนอ.

นอ.(พลอย)

/👀🤪

พอ.(ปลื้ม)

😤

แม่พอ.(ปุ้ย)

หยุดกันทั้งคู่นั่นแหละ

แม่พอ.(ปุ้ย)

วันนี้เรียนกันมาเป็นไงบ้างล่ะ

นอ.(พลอย)

เอ่อก็ดีนะค่ะน้าปุ้ย

นอ.(พลอย)

สนุกมากเลยค่ะ^^

นอ.(พลอย)

ของกินก็เยอะด้วยมีแต่ของอร่อยๆ😋

พอ.(ปลื้ม)

ห่วงแต่กินจริงๆยัยเบ๊อะ/กลั้นขำ

นอ.(พลอย)

👀😤

แม่พอ.(ปุ้ย)

นี่หนูพลอยไม่ต้องเรียกว่าน้าก็ได้จ๊ะ

นอ.(พลอย)

เอ่อ..

นอ.(พลอย)

แล้วให้เรียกว่าอะไรหรอค่ะ

พอ.(ปลื้ม)

ก็ให้เรียกว่าม๊าไงแค่นี้ก็คิดไม่ได้เบ๊อะจริงๆ/🤪

นอ.(พลอย)

นี่!!

แม่พอ.(ปุ้ย)

พอๆกันทั้งคู่แกล้งกันเก่งจริงๆ/กุมขมับ

19:30

แม่พอ.(ปุ้ย)

แล้วเด็กๆกินข้าวกันมารึยังจ๊ะ

นอ.(พลอย)

ยังเลยค่ะ

พอ.(ปลื้ม)

เหมือนกันคร้าบ

แม่พอ.(ปุ้ย)

คงหิวกันน่าดูงั้นเดี๋ยวม๊าเรียกให้แม่บ้านทำกับข้าวมาให้นะ/😊

นอ.(พลอย)

ค่ะม๊า

พอ.(ปลื้ม)

คร้าบม๊า

ผ่านไปสักพัก

...

ตัวประกอบ

อาหารมาแล้วค่าา

ไม่มีรูปประกอบนะค่ะ

นอ.(พลอย)

โหมีแต่ของน่ากินทั้งนั้นเลย/😋

พอ.(ปลื้ม)

ระวังหน่อยน้ำลายจะไหลลงไปในชามข้าวอยู่แล้ว/ดุอีกฝ่าย

นอ.(พลอย)

ขอโทษค่ะคุณพ่อออ/🤪

พอ.(ปลื้ม)

เดี๋ยวเถอะใครพ่อเธอห้ะยัยเบ๊อะ/ดีดหน้าผากอีกฝ่าย

นอ.(พลอย)

โอ๊ยเจ็บนะ😤

แม่พอ.(ปุ้ย)

เลิกตีกันก่อนนะเดี๋ยวข้าวจะเย็นหมด

แม่พอ.(ปุ้ย)

กินข้าวให้เสร็จก่อนแล้วค่อยคุยนะจ๊ะ/😊

นอ.(พลอย)

ค่าา

นอ.(พลอย)

🤪

พอ.(ปลื้ม)

😤

แอดขอตัดไปตอนกินข้าวกันเสร็จเลยนะ

แม่พอ.(ปุ้ย)

เดี๋ยวหนูพลอยไปนอนห้องเดียวกับเจ้าปลื้มก่อนนะ

แม่พอ.(ปุ้ย)

มันพอยังมีห้องว่างอยู่แต่ว่ามันรกมากเลยม๊ายังไม่ได้ให้แม่บ้านจัดเก็บทำความสะอาดเลย

แม่พอ.(ปุ้ย)

หนูพลอยทนนอนกับเจ้าปลื้มได้ใช่มั้ยลูก

นอ.(พลอย)

ไม่เป็นไรค่ะม๊าพลอยนอนกับปลื้มได้ค่ะ

แม่พอ.(ปุ้ย)

ปลื้ม

พอ.(ปลื้ม)

ครับม๊า

แม่พอ.(ปุ้ย)

ม๊าฝากหนูพลอยกับเราด้วยนะอย่าให้รู้ว่าแกไปแกล้งอะไรหนูพลอยอีก!

แม่พอ.(ปุ้ย)

เข้าใจที่ม๊าพูดนะ

พอ.(ปลื้ม)

คร้าบบๆ

พอ.(ปลื้ม)

👀

นอ.(พลอย)

👀

แม่พอ.(ปุ้ย)

งั้นแยกย้ายกันไปนอนได้แล้วดึกมากแล้ว

แม่พอ.(ปุ้ย)

ฝันดีนะจ๊ะเด็กๆ/😊

นอ.(พลอย)

เช่นกันค่ะม๊า😊

พอ.(ปลื้ม)

ฝันดีคร้าบม๊า

ห้องพระเอก

ไม่มีรูปนะทุกคน

นอ.(พลอย)

ว้าว

นอ.(พลอย)

ห้องสวยดีหนิ

พอ.(ปลื้ม)

ใช่มั้ยล่ะ/😏

พอ.(ปลื้ม)

ดีที่เธอชอบ

พอ.(ปลื้ม)

เอ๊อยู่ห้องสองต่อสองแบบนี้ควรทำไรดีน้าา/😏

นอ.(พลอย)

นี่อย่าทะลึ่งน่ะ!!

พอ.(ปลื้ม)

ฉันป่าวทะลึ่งส่ะหน่อย

นอ.(พลอย)

แล้วที่นายพูดน่ะไม่ทะลึ่งตรงไหน

พอ.(ปลื้ม)

ฉันหมายถึงชวนกันเล่นเกมทำไมหรือเธอคิดอย่างอื่น🤨

นอ.(พลอย)

ป่ะ..ป่าว

นอ.(พลอย)

ฉันก็คิดแบบนายนั่นแหละ

พอ.(ปลื้ม)

ใช่หรออ

นอ.(พลอย)

จะมาจับผิดกันเองทำไมเล่า!?

นอ.(พลอย)

พอๆฉันเหนื่อยมาเถียงกับคนอย่างนายแล่ว/😤

นอ.(พลอย)

ไปอาบน้ำดีกว่า

พอ.(ปลื้ม)

อยากให้พี่ไปถูหลังให้มั้ยจ๊ะสาวน้อย/😏🤤

นอ.(พลอย)

/ดันอีกฝ่ายออก

นอ.(พลอย)

หยุดๆ

นอ.(พลอย)

ฉันอาบเองได้ไม่ต้องให้นายมาช่วยหรอก

นอ.(พลอย)

แค่คิดก็ขนลุกแล้ว😬

นอ.(พลอย)

/วิ่งหนี

พอ.(ปลื้ม)

เห้อ

พอ.(ปลื้ม)

น่าแกล้งชะมัด/เอ็นดู

พอ.(ปลื้ม)

😊

พอ.(ปลื้ม)

พอฉันได้อยู่ใกล้เธอความรู้สึกของฉันมันก็เปลี่ยนไปเป็นคนล่ะคนเลยหล่ะความรู้สึกแบบนี้มัน..

พอ.(ปลื้ม)

(ฉันคงชอบเธอเข้าให้แล้วแหละยัยเบ๊อะ)

พลอยเธอทำให้ฉันเปลี่ยนไปเป็นคนล่ะคนได้ยังไงนะ

ทำไมฉันรู้สึกว่ายิ่งอยู่ใกล้เท่าไหร่มันทำให้ฉันรู้สึกรักเธอมากเท่านั้น

ทำไมกัน?

ตัดจบเหมือนละครไทย

แอดเองนะทุกคน

ได้อ่านกันแล้วสนุกกันมั้ยค่ะ^^

แอดเองนะทุกคน

ถ้าใครที่เข้ามาอ่านแล้วแอดขอให้อ่านด้วยความสนุกแล้วก็เพลิดเพลินไปกับการอ่านนิยายเรื่องนี้นะค่ะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ